https://youtu.be/vvMjKy1PIAQ
Obecnie
najważniejsze osoby w Imperium:
Imperator Karl Franz – Karl
Franz, nazywany również Karlem Franzem I, Obrońcom Imperium, Pogromcą Mroku,
Imperatorem Odnowicielem, Synem Imperatorów, Hrabią Elektorem Reiklandu,
Księciem Aldtorfu (Oficjalne przydomki), najwspanialszym możnym i generałem
Imperium, lub być może całego Starego Świata od wielu wieków. Karl Franz, który
został wybrany w Imperialnej Elekcji na Imperatora w 2502 r. IC i tym samym odziedziczył
tron po swoim ojcu jest znanym patronem sztuk i nauki, reformatorem armii i
zdolnym generałem. Dzięki niestrudzonemu wysiłkowi czynionemu dla dobra jego
ludu, Imperium rozkwitło w czasie jego rządów, jak nie miało to miejca od wielu
lat. Imperialna Szkoła Inżynierów w Altdorfie została odrestaurowana i
powiększona, Kolegia Magii po raz kolejny tętniły życiem, a jego Armie
maszerowały od zwycięstwa do zwycięstwa, jak choćby w czasie ostatnich wydarzeń
Burzy Chaosu. Imperator raz za razem osobiście obejmuje dowództwo nad swoimi
armiami dzierżąc w rękach Ghal Maraz, otoczony sławą mityczny wojenny młot
podarowany samemu Sigmarowi przez Kurgana Żelaznobrodego ponad dwa i pół
tysiąca lat temu. Najczęściej do walki rusza na grzbiecie Deathclawa, jego
zaufanego gryfa, do którego grzbietu przytroczony ma swój Runiczny Kieł.
Kurt Helborg – Kurt
Helborg jest najbliższym przyjacielem Imperatora Karla Franza i jednym z
największych militarnych umysłów całego Imperium. Piastuje on pozycję Marszałka
Reiku i ma pełnię władzy w sprawach militarnych, odpowiadając wyłącznie przed
samym Imperatorem. Kurt jest wyśmienitym wojownikiem, przywódcą i taktykiem. To
dzięki niemu wielu wrogów Imperatora, od Kisleva po Arabię poległo w starciu z
potęgą Imperium
Ludwig Schwarzhelm – Ludwig,
znany również jako Czempion Imperatora jest również jego bliskim przyjacielem i
ochroniarzem. Nie jest tylko wyśmienitym szermierzem Imperium, ale również jego
ambasadorem, często działając jako emisariusz Karla Franza w sytuacjach
wymagających jego ingerencji, na przykład kiedy jeden z Hrabiów Elektorów
odmawia wykonania rozkazów przekazanych z Edyktem Imperatora.
Markus Wulfhart – znany
również jako Marszałek Łowczy lub Kapitan Zwiadowców jest najwyższym Łowcą
Potworów na usługach Imperatora i dowódcą wojskowym. On i jego grupa Łowców
Potworów są najlepszymi w swoim fachu w całym Starym Świecie. Na co dzień
trudnią się polowaniem na najstraszniejsze z bestii zamieszkujących lasy
Imperium i nie poprzestaną, dopóki ostatni potwór zagrażający życiu ludności
Imperium nie padnie martwy.
Marius Leitdorf – znany
również jako Hrabia Elektor Marius Leitdorf z Averlandu, lub Marius Szalony,
jest Hrabią Elektorem, świetnym szermierzem i dowódcą wojskowym, jednak ma
reputację osoby niestabilnej psychicznie. Nierzadko zdarza mu się wpadać w
napady szału, kiedy krzyczy w gniewie i wygraża wszysstkim dookoła, by w ułamku
sekundy przejsć w stan głębokiej melancholii przerywanej napadami śmiechu.
Volkmar Srogi – obecny
Wielki Teogonista Imperium Ludzkości i duchowy przywódca Kościoła Sigmara. Jest
osobą o wielkich wpływach. Gdziekolwiek nie sierowałby swoich kroków, gdyby
tylko zapragnął, mógłby zebrać wokół siebie potężną armię fanatycznie oddanych
jego sprawie wiernych, gotowych umrzeć za jego sprawę. Jako pobożny i
dalekowzroczny mąż stanu, Volkmar poświęcił całe swoje życie powstrzymywaniu
mrocznych sił nawiedzających jego ojczyznę, nigdy nie poprzestając w swoich
wysiłkach.
Luthor Huss – Znany
również jako Prorok Sigmara, jest jednym z najbardziej oddanych i zapalczywych Kapłanów
Bitewnych na ziemiach Imperium. Jego chęć miażdżenia wszystkiego co związane z
chaosem doprowadza tego wojowniczego Kapłana do walki z plemionami
Zwierzoludzi, Kultami Chaosu i zepsuciem wszędzie tam, gdzie skieruje swoje
kroki. Chociaż jego pobudki są sprawiedliwe i prawe, to jego działania
zdemaskowały zepsucie w samym Kościele Sigmara, co doprowadziło do tego, że sam
Archi Lektor prosił Wielkiego Teogonistę o ekskomunikę dla Luthora. Jednak
Teogonista sam był człowiekiem czynu i wiedział również na temat Luthora coś,
czego nie wiedział nikt inny, dlatego wysłuchał zarzutów z pobłażliwym
uśmiechem i odprawił Archi Lektora z niczym.
Balthazar Gelt
– Najwyższy Patriarcha Balthazar Gelt jest jednym z najpotężniejszych
czarodziejów Imperialnych Kolegiów Magii, a być może w całym Altdorfie. Jego
talent jest pozostaje niekwestionowany po tym jak pokonał poprzedniego
najwyższego Patriarchę, Thyrusa Goromanna z Zakonu Światła w walce, zmieniając
wieloletnią tradycję dominacji Szkoły Ognia, samemu pochodząc ze Szkoły Metalu.
GEOGRAFIA
IMPERIUM
„Góry, które otaczają Imperium z trzech
stron są jak mury warownego zamku. W dzisiejszych czasach jednak owe mury są
tak skąpo obsadzone, że twierdza wygląda jakby miała zaraz upaść” – Albert Kornhammer, Kapłan Sigmara
Imperium jest rozległym krajem, w którego skład wchodzi
wiele różnych terenów. Krainy pod Imperialnym zarządem zwykle tworzą ziemie
pomiędzy trzema wielkimi łańcuchami górskimi wytyczającymi naturalne granice
Imperium od wschodu, południa i zachodu. Północna granica jest zwykle
definiowana przez wybrzeże Morza Szponów w Nordlandzie, podczas gdy
północno-wschodnie granice zwykle nie są zbyt dobrze chronione. W teorii,
znajduje się tam granica między Imperium i Kislevem wyznaczona przez brzeg
Wielkiej i Cienistej Puszczy. Jednak nie zawsze tak było i być może najlepiej
zdefiniowaną granicą między oboma krajami jest rzeka Talabec w jej górnym biegu
i wschodni kraniec Cienistej Puszczy.
Rozległe krainy Imeprium dzielą się na regiony ze
znacznie różniącymi się od siebie krajobrazami. Północne ziemie Imperium zwykle
składają się niemal w całości z wielkich połaci lasów i dziczy, podczas gdy
krainy południa to zwykle krajobrazy żyznych równin i pagórków.
Naturalne
mury obronne
Góry wyznaczające
południową granicę Imperium to Góry Czarne, łańcuch górski, który odgałęzia się
od Gór Krańca Świata. Ten masyw pełen zdradliwych przesmyków stanowi naturlaną
barierę oddzielającą Imeprium od Księstw Granicznych. Najbardziej wiarygodna
droga przez góry wiedzie przez region znany jako Przełęcz Czarnego Ognia. Owy
przesmyk jest niezwykle istotny dla Imperialnego handlu, ponieważ przebiegający
przez niego starożytny szlak łączy miasto Averheim ze stolicą Krasnoludów z
Karaz-a-Karak. Południowa granica jest również miejscem częstych potyczek z
bandami Zielonoskórych, którzy zmierzają tam z nadzieją na ograbienie
Imperialnych ziem, a przejście przez Przełęcz Czarnego Ognia wydaje im się
najlepszą drogą. Z tego powodu, Hrabiowie prowincji Averland są odpowiedzialni
za ochronę południowej granicy i Przełęczy Czarnego Ognia przed wrogimi
najazdami.
Góry tworzące naturalną granicę Imperium na zachodzie są
być może najmniej niebezpiecznym łańcuchem górskim ze wszystkich granicznych
masywów górskich Imperium. Góry Szare tworzą strefę buforową między terytoriami
Królestwa Bretonni i Imperium, chociaż w przypadku Bretonni, całe Góry Szare
należą do Księstwa Montfortu i Parravonu. Jednakże ich żądania do kontroli nad
górami są podważane przez Krasnoludów z Gór Szarych, którzy wznieśli tam
fortece takie jak Karak Norn, Karak Ziflin i Karak Azgraz na długo przed
założeniem Królestwa Bretonii. Przez góry można przedostać się trzema głównymi
przejściami, które prowadzą przez Rozpadlinę Gisoreux na północy, Przełęcz
Kąsającego Topora w centrum i Przełęcz Szarej Pani na południu. Chociaż Góry
Szare są mniej zdradzieckie i niebezpieczne niż inne pasma górskie, to są znane
również z tego, że zawierają najmniej minerałów i kruszców pośród wszystkich
masywów skalnych Starego Świata.
Prawdopodobnie największym i najpotężniejszym łańcuchem
górskim na granicy Imeprium jest leżący na wschodzie masyw Gór Krańca Świata.
Uznawane za rodzinną krainę Krasnoludów, te potężne szczyty wznoszą się niczym
tytaniczna fala, która oddziela cywilizowane krainy Starego Świata od horrorów
i wojen krain na dalekim wschodzie. Niezaprzeczalanie są to również najbardziej
niebezpieczne góry w Starym Świecie.
RELIGIA
IMPERIUM
„Bogowie
Imperium rządzą losem wszystkich. Niezależnie od tego czy jesteś wieśniakiem
czy bogaczem, rycerzem czy kapłanem, szczurołapem czy samym Imperatorem,
wszyscy muszą skłonić się w pokorze przed ich mądrością, zasadami i wolą. Ignorować
ich, lub gorzej, obrazić, to jakby na własne życzenie wywołać katastrofę.”
-Alfred Schumann, Kapłan
Vereny
Dogłębnie wierzący ludzie Imperium od
zawsze zwracali się do Bogów z prośbami o dobrobyt, powodzenie i ratunek w
świecie przepełnionym rozpaczą, zniszczeniem i zepsuciem. Z reguły, niemal
każda wioska, osada czy miasto ma miejsce poświęcone przynajmniej jednemu z
Imperialnych Bóstw i przeznacza część swoich dochodów na budowę i utrzymanie
ich świątyń. To w tych chramach ludność Imperium składa ofiary, w nadziei, że
sprowadzi to na nich szczęście i błogosławieństwo ich wybranego Bóstwa, tym
samym poprawiając w jakikolwiek sposób ich sytuację.
Kulty stanowią w Imperum znaczną siłę polityczną. Wpływają
na działanie całego dominium przez machinacje religijne i finansowe.
Najbardziej wpływowymi są kulty Sigmara i Ulrica, którym został nawet przyznany
głos w Imperialnej Elekcji. Obecnie z pośród wszystkich kultów to Kościół
Sigmara Młotodzierżcy ma najsilniejszą pozycję polityczną z przyznanymi 3 głosami
w Imperialnej Elekcji. Jeden dla Wilkiego Teogonisty i po jednym dla obu
Archi-Lektorów. Rosnąca władza Kultu Sigmara jest tak wielka, że ludność
Imperium nazywa się często po prostu Ludźmi Sigmara lub Synami Sigmara. Zależnie
od lokalizacji i społeczności, populacja Imperium reprezentuje spektrum wyznań różnych
grup lub rodzin Bóstw. W północnych prowincjach Imperium, zamieszkujący te
nieprzyjazne krainy ludzie czczą przede wszsytkim starszy panteon Bogów, znnych
również jako Starzy Bogowie, podczas gdy na południu szczególną czcią otacza
się tzw. Klasycznych Bogów.
Takie różnice w wyznaniu na przestrzeni wieków dało
rezultaty w postaci pewnego rodzaju podziału Imperium zależnie od panującego
wyznania, który był najbardziej wyraźny w czasach wojen domowych znanych jako
„Era Trzech Imperatorów”. W tamtym czasie wybrany w Elekcji Imperator wraz z
jego Sigmarydzkimi poplecznikami, walczył o władzę z dwoma samozwańczymi Imperatorami
z Middenlandu i Talabeclandu, którzy obaj byli wyznawcami Ulrica i Taala, a
rezultatem tych podziałów było kilka stuleci dewastujących wojen domowych. W tamtym
czasie Wyoscy Kapłani kultów Sigmara i Ulrica rozpoczęli rozmowy pokojowe,
które spowodowały że utworzono regularnie odbywające się Konklawe Wiary w
Altdorfie, na których stawiał się każdy wysoki kapłan każdego większego Bóstwa
w Imperium. Pozwalało to na rozwiązanie dysput między grupami religijnymi bez
rozlewu bratniej krwi.
Bóstwo
Opiekuńcze:
Imperium jest
znane z wiary w Bóstwo, które nie było częścią ani Starszych ani Klasycznych
Bóstw. Zamiast tego, jest to Bóg, który narodził się jako śmiertelnik, założył
Imperium Człowieka i został nagrodzony przez Panteon Starego Świata najwyższym
darem Deifikacji.
Sigmar
– Wojowniczy Bóg Ludzkości i założyciel Imperium Człowieka
Starsi
Bogowie:
Znani
również jako Ludowe Bóstwa lub Północni Bogowie są najstarszym ze znanych
członków Panteonu Starego Świata. Początki ich kultów są niejasne i datuje się
je na ok. 2 tysiąclecia przed nadejściem pierwszych prymitywnych ludzkich
plemion do krain Starego Świata. Są to:
Taal – Bóg
Głuszy i mąż Rhyi
Rhya – Bogini
rolnictwa, płodności i narodzin, żona Taala
Manann – Bóg
Morza, syn Taala i Rhyi
Ulric – Bóg
zimy i wilków, młodszy brat Taala
Południowi
Bogowie:
Znani
również jako Klasyczni Bogowie lub Miejskie Bóstwa, to najmłodsi
przedstawiciele Panteonu Starego Śwaita, których kulty znajdują się na
południowych ziemiach Imeprium, głównie w krainach Tilei i Estalii. Są to:
Morr – Bóg
Śmierci, mąż Vereny
Verena – Bogini Sprawiedliwości i
Nauki, żona Morra
Myrmidia –
Bogini Wojny i Strategii, Córka Morra i Vereny
Shallya –
Bogini Litości i Leczenia, Córka Morra i Vereny
Ranald – Bóg
Chytrości i Złodziei
Khaine – Bóg
Krwii i Morderstwa, młodszy Brat Morra
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz