Warhammer Fantasy - Imperium Człowieka cz10

https://www.youtube.com/watch?v=YQehJf5FNVw

WOJSKO IMPERIUM:

            „Dokąd to maszerujecie, mężowie Reiklandu, dokąd to niesiecie swoją włócznię i miecz… Maszerujemy na wojnę dla naszego Imperatora i dla zbawcy Sigmara wrogów siec… Jutro idziemy na wojnę by z Chaosu hordą stanąć w bój… Jutro idziemy na wojnę by w zimny rzucić się grób… A gdy nadejdzie wojny koniec i dni moich kres… Usłyszcie me wołanie i zabierzcie mnie do Światła Sigmara…” – Stara żołnierska pieśń z Reiklandu

            Na mocy dekretu Magnusa Pobożnego, każda prowincja i każde Wolne Miasto w Imperium musi utrzymywać Armię na swój własny koszt. Razem, owe regionalne siły tworzą Imperialną Armię, potężną machinę zapełniającą żołnierzami Imperialne fortece, patrolującą granice, odpierającą najazdy wrogów i na wielu terenach stanowiącą zbrojne ramię prawa.

Żołnierze Imperium wyposażeni są w najróżniejsze bronie, spośród których najpopularniejsze są halabardy, miecze i włócznie. Poza posiadaniem regularnej zawodowej armii, Imeprium ma również możliwość powołania do walki okrętów Imperialnej Marynarki, która jest podzielona na Pierwszą i Drugą Flotę. Stacjonują one kolejno w portach Reiklandu i Nordlandu. Dodatkowo Imperialne siły są często wzmacniane oddziałami milicji, które co prawda są niewiele tylko lepsze od zastępów rekrutów, ale za to mniej problematyczne niż bandy najemników.

            Od dnia założenia Imperium jego obywatele byli nacją zrodzoną z wojny i dla niej żyjącą, walczącą z nieprzeliczonymi przeciwnikami swoją wiarą, stalą i żelazną wolą ich patriotyzmu. W wyniku niekończącej się walki, Armie Imperium pełne są weteranów walczących w wielu kampaniach, a każda z nich była prowadzona przez dowódców wielkiej odwagi, siły i heroizmu. W miarę jak zmieniało się samo Imeprium, różne nowinki i wynalazki techniki znajdywały zastosowanie w Armii, a Armie Imperium zawsze były wdzięcznymi testerami najnowszych technologii, takich jak np. dewastującej broni czarnoprochowej czy nowych cudów technologii XXV wieku IC.

            Z potrzeby utrzymywania stałej liczby zawodowych żołnierzy pod bronią, każdy z Imperialnych żołnierzy przechodzi regularne szkolenia, otrzymuje uzupełnienia ekwipunku i wynagrodzenie na koszt Imperialnego Rządu. Zaciągnięcie się oznacza dołączenie do Armii w pełnym wymiarze czasowym, a Ci którzy posiadają podstawy walki i dyscypliny trafiają na front. Armie stacjonujące w bogatszych południowych krainach są wyposażone w najprzedniejszą broń i pancerz jakie tylko są dostępne ich rządowi, a ich standardy są o wiele wyższe niż w większości innych armii.

Żołnierski Regiment Imperialnej Armii

            Każdy regiment posiada na wyposażeniu bronie różnych rodzajów dla różnych potyczek i bitew. Wśród nich najpopularniejszymi i najbardziej uniwersalnymi są włócznie, miecze oraz halabardy. Imperialne wojsko używa również do walki broni dystansowej, najczęściej muszkietów, kusz i długich łuków. Kiedy żołnierze Imperium nie biorą udziału w wojnie, są zobligowani do brania regularnego udziału w ćwiczeniach i musztrach, które mają utrzymywać ich wytrzymałość i rozwijać ich umiejętności bojowe do momentu kiedy nadejdzie czas wojny. Doglądani przez surowych sierżantów szkoleniowych wytrwale ćwiczą i uczą się o istotności formacji, taktyki i jedności oddziału na polu bitwy, ponieważ dobra koordynacja działań żołnierzy w jednostce pozwala im na wzajemną pomoc w chaosie pola walki. Ci z żołnierzy, którzy nie są przydzieleni do kampanii wojennych zwykle służą jako stróże prawa w okolicznych miastach, straż pożarna czy oddziały patrolowe przeczesujące okoliczne trakty i obszary wiejskie, stawiając czoła różnym zagrożeniom, od małych grup bandyckich do najazdów Zwierzoludzi.

            Oddziały piechoty zwykle noszą barwy związane z ich prowincją jako środek identyfikacji pośród wielu Imeprialnych Regimentów, chociaż są również wyjątki. Nie istnieją w prawdzie żadne oficjalne wytyczne co do tego jakich barw, w jakich proporcjach i rozkładzie powinno się używać na mundurach, zamiast tego, stosowane oznaczenia zależą od tradycji regimentów, preferowanych przez nie mundurów, zachcianek dowódców, wymogów arystokracji lub po prostu dostępności barwników i materiałów. Jeden Regiment może w całości stosować barwy prowincji, podczas gdy żołnierze innego będą stosować jedynie akcenty kolorystyczne w postaci barwionych rękawów i nogawic. Wiele z Regimentów wyróżnia się dzięku użyciu małych, kolorowych detali ubioru takich jak mankiety, kołnierze, kapelusze, pióropusze lub inne.

            Niektóre Regimenty wyznaczają regulacje, które muszą być obligatoryjnie przestrzegane, jednak większość żołnierzy Imperialnej Armii musi samemu zapewnić sobie umundurowanie, nierzadko naprawiając swój rynsztunek materiałami, które są dostępne w warunkach polowych. Najczęściej bowiem Ci żołnierze, którzy przemierzają gęste puszcze czy są w czasie kampanii wojennej wyglądają z reguły bardziej jak zbieranina awanturników w porównaniu z oddziałami stacjonującymi na terenie Imperium.

            Na polu bitwy każdy Regiment Piechoty zwykle ma przydzielony sobie oddział wsparcia dystansowego jak na przykład poborowe oddziały muszkieterów, łuczników lub kuszników, ale również wsparcia kompanii artyleryjskich i szwadronów kawalerii, zabezpieczających flanki piechoty. Każda jednostka odgrywa na polu bitwy ściśle określoną rolę, jak na przykład zabezpieczanie flanki przed atakami przeciwnika, wzmacnianie główniej linii natarcia czy zaopatrywanie oddziałów walczących dystansowo w amunicję. Obok zwykłych żołnierzy ramię w ramię z nimi do boju w imię Imperium stają potężni Czarodzieje szkoleni przez Magistraty Ośmiu Kolegiów Magii. Organizacja i kooperacja uczyniła z Imperialnej Armii szczególnie śmiercionośną siłę w Starym Świecie. Gdyby nie wieki niekończących się wojen domowych, inwazji, plag i korupcji, żadna inna nacja Starego Świata nie mogłaby nawet łudzić się, że zdołałaby powstrzymać skoncentrowany atak wszystkich jej sił w jednej, wstrząsającej kampanii.

Piechota Imperium:

Imperialni Miecznicy – Miecznicy są jednym z najczęstszych typów regimentów piechoty w armiach Imeprium. Ci odważni wojownicy, wyposażeni w miecze, tarcze i pół płytowy pancerz ruszają do boju nacierając na najsilniejsze formacje przeciwnika w imię Imperium. Ze względu na ich doświadczenie bojowe i elastyczność formacji, Miecznicy są formacją świetnie spisującą się w zasadzie w każdych warunkach ofensywnych.

Imperialni Halabardnicy – Podobnie jak miecznicy, stanowią oni jedną z najczęściej występujących formacji wśród piechoty Imperium. Wyposażeni w wysłużone halabardy walczą w szczelnych liniowych formacjach, tworząc mobilny, żywy i śmiercionośny mur, dzięki czemu halabardnicy świetnie sprawdzają się w defensywie jak i w natarciu.

Imperialni Włócznicy – Razem z Miecznikami i Halabardnikami stanowią oni trzy najpopularniejsze typy piechoty w armiach Imeprium. Wyposażeni we włócznie i tarcze ustawiają się w solidne, liniowe formacje najeżone grotami, które są niezwykle skuteczne w sytuacjach wymagających aktywnej obrony lub złamania szarży kawalerii.

Wolne Kompanie – Wolne Kompanie to bardzo politycznie poprawne określenie na wszystkie grupy rzezimieszków, najemników i bandytów, które za odpowiednią opłatą zgadzają się walczyć dla Imperium i jego Armii. Ich członkowie są twardymi, zahartowanymi w walce wojownikami, ale również niezdyscyplinowanymi i niesfornymi hultajami, którzy podróżując wraz z Armią powodują więcej kłopotów niż przynoszą pożytku. Hrabia Elektor, który mógłby zatrudnić tych ludzi do służby wojskowej musi trzymać ich na naprawdę krótkiej smyczy, żeby zapobiec chaosowi jaki mogliby wprowadzić na okolicznych ziemiach.

Milicja Wolnych Kompanii – Nie należy mylić ich z bandami rzezimieszków i najemników Wolnych Kompanii. Są to grupy zebranych w pospolitym ruszeniu patriotycznych cywilów, którzy sięgają po broń by walczyć ramię w ramię z Armiami Imeprium nie dla złota i chwały, a w obronie swojej ziemi, własnych domostw i rodzin.

Imperialni Muszkieterzy – Muszkieterzy są najliczniejszym typem jednostek walczących na dystans w Imperialnej Armii. Wyposarzeni w głośne i zarazem śmiercionośne muszkiety ustawiają się na polu bitwy w świetnie wyćwiczonych formacjach, wypluwając regularne salwy, który siłą rażenia przebić może nawet najgrubsze pancerze wrogów Imperium. Muszkieterzy tworzą większość z Imperialnych formacji walczących na dystans.

Imperialni Łucznicy -  Łucznicy Imperium są niepełnowymiarową grupą łowców i traperów, którzy tworzą regimenty zwiadowcze oraz i jednostki wsparcia. Najbardziej doświadczeni i najwprawniejsi pośród nich pochodzą zwykle z prowincji Hochlandu, gdzie polowanie jest popularnym sportem zarówno wśród arystokracji jak i pospólstwa. Łucznicy z rzadka wystawiani są do walki na polu bitwy jako jednolity regiment, zazwyczaj są zastępowani przez muszkieterów lub kuszników.

Imperialni Kusznicy – Najmniej liczna grupa jednostek walczących z dystansu w Armiach Imperium, których zmiejszająca się ilość jest spowodwana coraz powszechniejszym użyciem muszkietów i innych broni prochowych. W przeszłości, to właśnie kusznicy zapewniali na polu bitwy wsparcie przebijających pocisków, rażąc szeregi cieżko opancerzonych przeciwników gradem żelaznych bełtów. Obecnie stanowią nieliczne regimenty, zwykle pochodzące z biedniejszych części Imperium.

Imperialne Wielkie Miecze – Są to jednostki elitarnej piechoty Armii Imperium. W polu wykorzystywani są jako czynnik przełamującej, piorunującej siły, których głównym zadaniem jest obrona ich Hrabiego Elektora w czasie bitwy. Nierzadko używani są również do przeprowadzania śmiercionośnych ataków na odsłonięte flanki nierpzyjaciela, gdzie ich umiejętności i niezrównany hart ducha powala większość wrogów Imperium na kolana.

Biczownicy – są to niezorganizowane grupy wojowniczych fanatyków, którzy nieoficjalnie służą Kościołowi Sigmara i wielu Imperialnym Armiom w ich wojennych kampaniach. Chociaż nie są uważani za standardowy zasób wojskowości Imperium, Ci fanatycy są stosunkowo często wykorzystywani w czasie walki przez generałów i strategów, którzy odpowiednio ukierunkowują ich zawziętość oraz kompletny brak strachu w nawet najcięższych warunkach. Jednakże ze względu na ich szaleństwo, muszą towarzyszyć im Kapłani Bitewni ze zbrojnego ramienia Kościoła Sigmara, których zadaniem jest dołożenie wszelkich starań, by Ci szaleńcy pozostali na uwięzi i nie wywołali chaosu w obozie Imperium.

Kawaleria Imperium:

Rycerze Imperium – są jedną z najpowszechniej występujacych formacji kawaleryjskich wystawianych do bitwy. Wielu rycerzy nosi barwy lub heraldykę, przez którą identyfikują się z konkretnym Zakonem Rycerskim lub rodem szlacheckim. Są to oddziały ciężkiej jazdy, której członkowie przyodziewają do bitwy płytowe zbroje, dzierżąc w dłoniach lance, piki oraz miecze. Rycerze najczęściej pochodzą ze szlacheckich rodzin Imperium, a owa tradycja najgorliwiej jest podtrzymywana przez Zakony Rycerskie. Rycerze o mniej arystokratycznym rodowodzie, nawet wyjątkowo uzdolieni, często służą jako paziowie lub sierżanci swoich rycerzy. Chociaż nie uważani za pełnoprawnych Braci Broni Zakonu, sierżanci oraz paziowie odgrywają istotne role we wsparciu rycerzy w bitwie i nierzadko obdarzani są równym im szacunkiem za swoją waleczność oraz męstwo.

            Pistoletowcy – są oddziałami lekkiej kawalerii, których zadaniem jest wspieranie armii Imperium jako jednostki zwiadowcze oraz siły zaczepne. Odziani w lekkie pancerze oraz pistolety mogą nękać przeciwika powtarzającymi się salwami ołowiu by zaraz zniknąć z ich pola widzenia bez poniesienia niemal żadnych strat.

            Konni Strzelcy – Są to jednostki złożone z weteranów Pistoletowców, którzy w tych formacjach odbyli dość długą słóżbę, ale nie zdołali dołączyć do żadnego z Zakonów Rycerskich. Zamiast tego, owi weterani zostają awansowani do nowej roli w formacjach Konnych Strzelców, wyposażonych w śmiercionośne, powtarzalne muszkiety oraz znacznie lepszy pancerz.

            Rycerze Półgryfa – Są to jedne z najpotężniejszych i najcieżej opancerzoych jednostek kawalerii w arsenale Imperium. Nie tylko sami jeźdźcy są wyśmienitymi rycerzami, ale dosiadają oni również jednych z najbardziej niebezpiecznych i przerażających stworzeń, które kiedykolwiek żyły w głębi Reiklandzkiej Puszczy. Półgryfy są jednym z wariantów Gryfa, są istotami do niego podobnymi, jednak nieco mniejszymi, licznej występującymi i  często nie posiadającymi skrzedeł. Owe bestie spotykane są jedynie w najgłębszych ostępach Reiklandzkiej Puszczy, które zapewniają im lepsze tereny do życia niż Północne Puszcze pełne Zielonoskórych czy Zwierzoludzi. Chociaż mniejsze i nielotne, są przerażające nie mniej niż same Gryfy, jako że nawet pojedynczy Rycerz dosiadający Półgryfa może dokonać niesamowitych czynów z użyciem stali oraz szponów swojej bestii.