Gwarancja Handlu
Należy
wspomnieć, że choć Wolni Handlarze są kapitanami podróżującymi przez bezmiar
kosmosu, ich autorytet nie wynika ze Statutów Kupieckich, nadawanych przez
Administratum przywódcom Imperialnych Flot Handlowych, lecz raczej z nominacji
znanej pod określeniem Gwarancji Handlu, wynoszącej do poziomu Imperialnego
autorytetu i do statusu dorównującego Mistrzom Zakonów Kosmicznych Marines,
Inkwizytorom i Gubernatorom Planetarnym.
Najstarsze
ze znanych Gwarancji datuje się na początki istnienia Imperium, a niektóre z
nich zostały nawet podpisane osobiście przez Imperatora. Resztę podpisywali
Prymarchowie lub przywódcy flot Wielkiej Krucjaty. Są to bezcenne dokumenty,
dające posiadaczom znaczną swobodę działania. Dodatkowo, są to dokumenty
unikalne, wykonywane na zamówienie. Upoważnienia Handlarza są nieodwołalne,
gdyż pochodzą bezpośrednio od Imperatora, a zgodnie z Imperialną doktryną
prawną i religią, nikt nie może unieważnić Boskich postanowień. Niektórzy
spośród potężniejszych lordów Adeptus Terra oferują Gwarancje Handlu w próbach korumpowania
rywali. Konkurent zostaje wciągnięty w życie nasycone przeżyciami i dobrobytem
oraz przestaje być kłopotem dla przeciwników politycznych w Imperialnych
organizacjach.
Listy
Kaperskie (przyp. historycznie
były to dokumenty uprawniające do specyficznego rodzaju piractwa: atakowania
jedynie statków nieprzyjaciela) to dokumenty przypominające Gwarancję
Handlu, których emisję zapoczątkowano w Imperium stosunkowo niedawno. Ich
posiadacze, choć nie tak wpływowi i majętni, również są nazywani Wolnymi
Handlarzami. Listy te w niektórych aspektach zawierają więcej ograniczeń, co
pozwala na kontrolę działań Handlarzy. Restrykcje mogą dotyczyć np. zawężenia
dozwolonego obszaru działań posiadacza dokumentu do pojedynczego sektora. Co
więcej, Listy Kaperskie nie są dziedziczne, a potencjalni następcy muszą ponownie
wystąpić o nadanie przywilejów do Wysokich Lordów za pośrednictwem
Administratum.
Choć
Gwarancja Handlu lub List Kaperski ofiarują niespotykany dla obywateli Imperium
zakres wolności, ich treść niezmiennie obejmuje konkretne zastrzeżenia. Takim
warunkiem może być obowiązek regularnego składania wizyt na Imperialnych
planetach sprawiających problemy lub przeprowadzenia akcji zbrojnej na
wskazanej planecie, gdzie nie jest konieczne angażowanie flot Sektora lub
Segmentum, wchodzących w skład Imperialnej Floty. Najczęściej jednak od
Handlarza będzie się wymagać eksplorowania terytoriów poza Imperium w celu
niesienia błogosławieństw Imperatora do nowych kolonii.
Przyznanie
Gwarancji Handlu
Gwarancja
Handlu to dokument prawny, który wynosi Handlarza w hierarchii społecznej i
stanowi narzędzie sprawowania jego władzy. Uprawnienia te są przyznawane na
mocy najwyższych autorytetów — zwykle osobiście przez Wysokich Lordów, a zatem
bezpośrednio przez Imperatora. Wydanie Gwarancji jest wydarzeniem wielkiej
wagi, naznaczonym świątecznym przepychem. To moment narodzin nowego rodu
arystokracji, który — o ile Handlarz odniesie sukces — ma szansę rozbudować
Imperium o gromadę planet, a następnie nimi władać w Jego imieniu. Powody
wydawania Gwarancji są różne. Podczas, gdy część z nich wydano w uznaniu
imponujących dokonań podczas służby Imperium, pozostałe były elementem
politycznej gry.
Gwarancje
Handlu to dziedziczne uprawnienia. Od momentu wydania, są przekazywane kolejnym
pokoleniom Handlarzy, do momentu, aż zabraknie następców. Wygasłe dynastie są
zastępowane nowymi w rosnącej liczbie, celem zapewnienia odpowiedniej ilości
aktywnych Handlarzy, zdeterminowanych do poszerzania obszaru Imperium. Oto
powody przyznawania Gwarancji Handlu.
Służba wojskowa
Jedną z
najczęstszych okoliczności przyznania Gwarancji Handlu jest uznanie wybitnych
zasług w trakcie służby wojskowej. W Imperium, bezustannie walczącym na
tysiącach frontów, Generałowie i Wysocy Admirałowie wiodą liczne krucjaty z
zamiarem odbicia regionów utraconych w wyniku najazdu obcych sił lub rebelii.
Pod dowództwem tych liderów znajdują się miliony wojowników i setki okrętów,
które w trakcie potężnych, ciągnących się dekadami ofensyw, podporządkowują
władzy Imperatora dziesiątki planet.
Sukces krucjaty
spotyka się z uhonorowaniem jej przywódcy najwyższymi odznaczeniami, paradami
wojskowymi, a nawet ustanowieniem na jego cześć nowych świąt religijnych czy
upamiętnieniem poprzez zmianę nazwy planety. Takim figurom rzadko udaje się
wypełnić cel życia przed odejściem na emeryturę, co często staje się przyczyną
niespełnienia po opuszczeniu militarnych kręgów. Bezgraniczną, niepohamowaną
energię tych ludzi należy dobrze spożytkować — z punktu widzenia Imperium,
korzystnym rozwiązaniem okazuje się mianowanie Wolnym Handlarzem.
Względy praktyczne
Tak, jak niektórzy ze sług Imperium otrzymują
Gwarancję Handlu w akcie szczerych podziękowań i uznania za służbę ludzkości,
innym przyznaje się tę rangę z braku lepszych alternatyw. Kobiety i mężczyźni,
którym powierzono przewodnictwo nad wojskami krucjat, podbijali w imieniu
Imperium, jedynie aby zdobyć panowanie nad podporządkowanymi planetami.
Niektórzy z nich zachowywali chociaż pozory wierności Imperium, płacąc
dziesięcinę i przestrzegając zobowiązań, dzięki czemu decydenci z Adeptus Terra
akceptowali ich metody rządzenia.
Z racji posiadania absolutnej władzy na podbitym
terenie, nawyk jej sprawowania skłaniał dowódców do zupełnego odwrócenia się od
Imperium i samodzielnego władania ciężko wywalczonymi posiadłościami. Przy
takim obrocie spraw, jedynym słusznym rozwiązaniem staje się poprowadzenie
kolejnej Krucjaty — tym razem w celu usunięcia samozwańca. Nie jest to jednak
optymalne rozwiązanie. Znacznie lepiej jest unikać niekorzystnych sytuacji
poprzez ciągłe wyznaczanie zdobywcom następnych, i następnych planet do
podbicia, w następstwie upraszczając administratorom z Adeptus Terra
pacyfikację ewentualnych buntów. Z podobnych przyczyn przyznawano Gwarancje
Handlu dowódcom większych zgrupowań sił (ang. Lord
Militant). Cel był prosty. Należało minimalizować potencjalne zagrożenia
dla Imperium — podbijanie planety za planetą nie odbywało się przecież bez
poświęceń.
Autopromocja
Do przebicia się przez labirynt struktur Imperialnej
biurokracji do pozycji władzy i wpływu, potrzeba nieprawdopodobnej motywacji i
silnej osobowości. Zostanie zauważonym w wielomiliardowym tłumie wymaga
bezwzględnej efektywności w dziedzinie autopromocji. Ludzie, którzy zdołali się
wdrapać na tak wysoką pozycję, być może dokonali tego dzięki szlachetności i
wyrzeczeniom, lecz z podobnym prawdopodobieństwem zaliczają się oni do
osobników wyrachowanych i niegodziwych. Przed osobami wpływowymi pojawia się
mnóstwo sposobów zaspokojenia każdej wyobrażalnej ambicji, a dla części z nich
zdobycie Gwarancji Handlu to ostateczny cel.
Powód, dla którego wyższy urzędnik pragnie mianowania
Handlarzem, wynika ze specyfiki konkretnego przypadku, często z defektów
osobowości. Sposób zaspokojenia tej potrzeby jest zależny od okoliczności lub
zdarzenia, które urzędnik był w stanie zaaranżować. Według wszelkiego
prawdopodobieństwa, na absolutnie najwyższym szczeblu administracji, pojawią
się kolosalne łapówki albo odwołanie długów i liczne przysługi.
Jeśli Gwarancja trafi w ręce takiej osoby, będzie
używana w celu zaspokojenia każdej ambicji. Celem niektórych stanie się
opanowanie niewielkiego galaktycznego państwa poza zasięgiem Imperium, podczas
gdy reszta zachce stworzyć podwaliny nowego rodu arystokracji, nawet jeśli nie
będzie im dane zobaczyć przyszłych sukcesów. Zwracano uwagę już wcześniej, że u
Handlarzy występują skłonności do próżności i egotyzmu, nierzadko uzupełniane
sprzedajnością czy megalomanią.
Pozorne wygnanie
Niektórzy, o
intencjach czystych lub ohydnych, poprzez politykowanie albo wybijanie
konkurencji, pokonują drogę na szczyt. Przez całe życie — wydłużone daleko poza
naturalną długość dzięki kosztownym, trudno dostępnym procedurom odmładzającym
— taka osoba zdąży wejść w konflikt z wieloma politykami, zyskując szereg
gorzkich antagonistów, a jednocześnie niewielu towarzyszy, na których może
polegać. W pewnym momencie może ona stanąć na skraju zwieńczenia trwających
przez całe życie politycznych wybiegów, gdy ostatnim szczeblem w drabinie
kariery pozostaje mianowanie Gubernatorem Sektora lub dołączenie do grona
Wysokich Lordów Terry.
Jest to moment, w którym wszyscy przeciwnicy
mobilizują się, gromadząc każdy, nawet najmniejszy strzęp wpływów, w celu
pozbycia się raz na zawsze odwiecznego rywala. Niektórzy nawet w obliczu takiej
sytuacji okazują się zbyt potężni, aby zostać całkowicie usuniętym — narzuca im
się Gwarancję Handlu, której przyjęcie skutkuje odpadnięciem z politycznego
wyścigu szczurów. Nie wypada rezygnować z takiego zaszczytu, zatem świeżo
mianowany Handlarz jest zmuszony do zaakceptowania swojego przeznaczenia,
kulturalnie przecząc podczas wysłuchiwania przemów o wielkich czynach, których
zdoła dokonać w służbie Imperium, które przez przyznanie Gwarancji tak bardzo
go doceniło. Dla tych Handlarzy, Gwarancja Handlu jest gorzkim wyróżnieniem,
przypominającym o triumfie przeciwników.
Choć jest to
niechciane położenie, ci Wolni Handlarze nader często osiągają wielkie sukcesy,
plądrując przestrzeń między gwiazdami i gromadząc fortuny wykraczające daleko
poza to, co jest do zdobycia innymi sposobami. Chęć odwetu bywa tak silna, że
dekady później powracają, aby zrewanżować się niegdysiejszym oponentom. Mogą
oni nawet czekać z nasłaniem zabójcy lub całej armii aż do momentu odejścia
przeciwników na emerytury na prywatnych Światach-Ogrodach, w celu ostatecznego
ustalenia wyniku rywalizacji.
Zastrzeżenia Gwarancji Handlu
Moce i korzyści płynące z posiadania Gwarancji Handlu nie
są przydzielane za nic. Flota Wolnego Handlarza może stanowić znaczną potęgę
militarną, tymczasem Gwarancja jest przydzielana wraz z zestawem wymagań. W
praktyce, brak postawionych warunków oznacza, że promocja jest tak naprawdę
skazaniem na wygnanie, z nadzieją zwierzchników, że wyróżniony w ten sposób
szybko znajdzie śmierć. Wymagania zawarte w Gwarancji przyjmują różne postaci,
lecz zawsze zawierają zobligowanie do jakiejś formy służby militarnej lub interwencji.
Poniżej omówiono najbardziej rozpowszechnione wzory zastrzeżeń wplatanych w
treść Gwarancji Handlu.
Ceremonialna parada
Od Handlarzy standardowo wymaga się złożenia wizyty
wraz z całą flotą na pewnych planetach. Mogą to być światy z jakiegoś powodu
odizolowane, nie odwiedzane od pokoleń przez nikogo z organów władzy. Być może dziesięciny były niewystarczające
lub wpłacane z opóźnieniem, co w końcu skłoniło do zbadania sprawy. Jeśli jest
to odległa planeta lub pojawiły się istotniejsze zmartwienia, wysłanie misji
Administratum czy eskadry Floty może okazać się niepraktyczne. Zamiast nich,
wyznacza się nowo wybranego Handlarza, który być może i tak potrzebował
międzylądowania na problematycznej planecie.
Z pewnym prawdopodobieństwem, kontakt z planetą był
sporadyczny albo wcale nie miał miejsca, lub też zarejestrowano jedynie
fragmentaryczne, wysoce niepokojące połączenia. Zadaniem Handlarza jest w takim
wypadku przeprowadzenie wizyty państwowej, tak jak Imperialny arystokrata — z królewskim
przepychem i wielkimi paradami. Mundury galowe i insygnia urzędu są wystawiane
na pokaz, powiewają flagi, odbywają się marsze z asystą gwardii honorowych.
Celem tych popisów jest przypomnienie władcom planety w namacalny sposób, że
Imperium istnieje i nie zapomniało o swoich podwładnych oraz o ich
zobowiązaniach w postaci dziesięciny.
Od Handlarza oczekuje się uczestnictwa w państwowych
bankietach i rozmowach na wysokim szczeblu oraz wypełniania zadań dyplomaty,
ambasadora Imperium. Dowódca którejś z najbardziej zaściankowych planet jest
wystarczająco zastraszony po takim przedstawieniu, głównie z powodu floty
okrętów wojennych orbitujących geosynchronicznie, bezpośrednio nad jego
siedzibą. Handlarza podejmuje się wystawną kolacją i traktuje po królewsku,
zapewniając, że wszelkie braki w dziesięcinie były niewielkie i niezawinione.
Prosi się go też o przekazanie zapewnienia Gubernatora o lojalności i
niezwłocznym nadrobieniu zaległości wobec administracji. Część Gubernatorów
Planetarnych nie wita Wolnych Handlarzy w przyjaznej atmosferze, okazując jawną
wrogość i niechęć do podporządkowania. W takim przypadku, koniecznością staje
się przeprowadzenie ataku odwetowego, w celu skłonienia krnąbrnych podwładnych
do współpracy i posłuszeństwa.
Atak odwetowy
Jeśli na
Imperialnej planecie Handlarzowi nie udało się wzbudzić patriotycznego ferworu
lub spotkał się on z otwartą wrogością mieszkańców, którzy odrzucili władzę
Imperium, jedyną opcją pozostaje użycie siły. Niewielu świeżo upieczonych
Handlarzy decyduje się na marnowanie dostępnych środków w wojnie podjazdowej —
lepiej urządzić jednorazowy, bezkompromisowy pokaz siły, demonstrujący bezsens
dalszego stawiania oporu. Ostrzał orbitalny z Lancy (przyp. jest to ciężka broń strzelająca wiązkami skoncentrowanej
energii, stanowiąca element uzbrojenia statku kosmicznego), skupiony na
kluczowych elementach infrastruktury planety, ogranicza możliwości sprawowania
władzy przez Gubernatora — oznacza jednak, że sprawę potraktowano poważnie.
Ewentualnie, zniszczenie ulubionych miejsc zarządcy — na przykład luksusowego
pałacu zimowego lub domku myśliwskiego — ma szansę wpłynąć na jego postawę.
W przypadku, gdy — co zdarza się niezwykle rzadko —
pokaz siły nie wystarczy, koniecznością okazuje się dłuższa kampania. Żaden
Wolny Handlarz nie chce angażować się w przeciągły konflikt, lecz bywa to
nieuniknione. Jeśli zakres kompetencji Handlarza obejmuje zdetronizowanie
Gubernatora Planetarnego sprawiającego problemy, zrobi to możliwie najszybciej.
Zamiana przywódcy na pionka, zawdzięczającego nową pozycję politycznym
rozgrywkom, najczęściej zamyka sprawę szybko i definitywnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz