Sanguinius i Krwawe Anioły cz18

https://youtu.be/UpOvF8msFsk

Kapitan Athaeus - Legendy Zakonu głoszą, że “Zakrwawieni” zasłużyli sobie na swoją nazwę dawno temu i nie udałoby się to bez Kapitana Athaeusa, jednego z pierwszych dowódców Drugiej Kompanii. Jak głosi jedna z Zakonnych opowieści, Athaeus Zakrwawiony był wśród pierwszych braci, którzy zdobyli kontrolę nad Czerwonym Pragnieniem. Niektórzy mówią, że miało to miejsce tuż po Drugiej Fundacji, gdy Zakon wyodrębnił się z Legionu, który walczył w obronie Imperatora przed zdradą Horusa. Inni mówią, że miało to miejsce później, w mrocznych wiekach, które nastały po Herezji. Kiedykolwiek by on jednak nie żył, opowieści zgadzają się co do faktu, że był wielkim wojownikiem, stworzonym na obraz Sanguiniusa. Nawet do dziś wady genetyczne Zakonu są ledwie znane jego Braciom Bitewnym. Athaeus pojął zaś, że tylko oddając się Czerwonemu Pragnieniu w pełni, był w stanie je kontrolować. Swoje odkrycie zrozumiał w pełni dopiero wówczas, gdy stał zatopiony we krwi wroga po sam hełm. Miało to miejsce w ruinach zniszczonej cytadeli Dzieci Imperatora, gdy Athaeus dopiero co wyładował swój gniew na zdrajcach. Dopiero gdy okowy szaleństwa opuściły jego umysł, poczuł ulgę i wiedział już, że w tym momencie Czerwone Pragnienie przestało go kontrolować, oraz że mógł czerpać z niego siłę zgodnie z własną wolą.

Kapitan Erasmus Tycho (Poległy) - Erasmus Tycho był legendarnym Kapitanem Trzeciej Kompanii i jednocześnie wybranym przez Dantego sukcesorem na stanowisko następnego Mistrza Zakonu. Jego wygląd był ucieleśnieniem jego poświęcenia sprawie Imperium: połowa jego twarzy została okrutnie poraniona w walce z Orkowym Dziwolongiem w czasie Drugiej Wojny o Armageddon. Jego okaleczenie wpłynęło na jego psychikę. Co więcej, od tamtej pory nosił specjalną maskę. Nieustannie pragnął zemsty na Orkach, którzy wyrządzili mu krzywdę. Jego nienawiść była tak wielka, że przy starciach z Orkami zaczął samowolnie oddalać się od reszty formacji. Niestety, ostatecznie pochłonął go Czarny Szał i został włączony w szeregi Kompanii Śmierci. Ostatecznie, odzyskał spokój w swoim ostatnim starciu, w czasie Trzeciej Wojny o Armageddon.

Kapitan Castigon - Służy jako obecny Mistrz “Rycerzy Baala”, Czwartej Kompanii Krwawych Aniołów i jednocześnie pełni rolę Zakonnego Lorda Arbitra.

Kapitan Sendini - Kapitan Sendini służy na stanowisku mistrza “Zguby Demonów”, Piątej Kompanii Krwawych Aniołów. Jednocześnie pełni rolę Zakonnego Strażnika Arsenału.

Kapitan Raxiatel - Kapitan Raxiatel służy jako obecny mistrz “Wiecznych”, Szóstej Taktycznej Kompanii. Jednocześnie pełni rolę Zakonnego Wzywającego Ogień.

Kapitan Phaeton - Służy jako obecny mistrz “Niezwyciężonych”, Siódmej Taktycznej Kompanii, jednocześnie pełniąc rolę Zakonnego Mistrza Marszu.

Kapitan Zedrenael - Kapitan Zedrenael służy jako obecny mistrz “Krwawych Cieni”, Ósmej Kompanii Szturmowej, jednocześnie pełniąc rolę Zakonnego Lorda Desantu.

Kapitan Sendroth - Kapitan Sendroth służy jako obecny mistrz “Rozdzielających”, Dziewiątej Kompanii Niszczycieli Zakonu, jednocześnie pełniąc rolę Zakonnego Mistrza Oblężeń.

Kapitan Borgio - Kapitan Borgio jest obecnym mistrzem Odkupicieli, Dziesiątej Kompanii Zwiadowców, jednocześnie pełniąc rolę obecnego Lorda Rekrutów.

Kapitan Leonatos (Poległy) - Kapitan Leonatos i jego kompania zostali przypisani do kluczowej misji ochrony stacji Osnowy Adeptus Astronomica na Sekundar Prime przed inwazją Orków. By wspomóc Kapitana w jego zadaniu, Lord Komandor Dante podarował mu ostrze Enkarminy - miecz Belariusa, pierwszego Mistrza Zakonu Krwawych Aniołów, który wpierw otrzymał go od samego Sanguiniusa. Ten święty relikt Zakonu zaginął w czasie jednej z brutalniejszych kampanii. Tylko dziesięciu Astartes zdołało przetrwać pięciodniową rzeź i nieustanne atakowanie ich linii. Leonatos został oskarżony o utratę Ostrza i skazany na wygnanie z Zakonu za porzucenie obowiązków na polu bitwy. Dodatkowo, został zobowiązany do podjęcia “Wyprawy Krwi”, do czasu, gdy Ostrze Enkarminy nie zostanie odzyskane. Leonatos i jego mały oddział Wygnańców wdarli się głęboko do Oka Grozy, gdzie ostatecznie zdołali odzyskać święty artefakt, ale sam Leonatos poległ w starciu z maleficznymi mocami Osnowy. Ostrze zostało zwrócone do Zakonnej Zbrojowni przez Sierżanta Clotena i Zwiadowcę Lysandera, ale para Wygnańców poczuła obowiązek odnalezienia zaginionego Kapitana i uratowania go przed potęgą Rujnujących Mocy. Podjęli nową misję i raz jeszcze udali się do Oka Grozy, na swoją własną Wyprawę Krwi.

Astorath Ponury - Astorath jest obecnym Wysokim Kapelanem i Odkupicielem Zaginionych Zakonu; innymi słowy - to jego zadaniem jest obdarowywanie Pokojem Imperatora wszystkich tych Marines, którzy zostali pochłonięci przez Czarny Szał i wyrwali się spod jakiejkolwiek kontroli. W całym Zakonie nie istnieje bardziej zaszczytny, a jednocześnie bardziej znienawidzony tytuł. Zaszczytny, jako że jego zadanie należy do najtrudniejszych w całym Zakonie; znienawidzony, jako że ręce Wysokiego Kapelana są nieustannie splamione krwią jego Braci Bitewnych.

Kapelan Kompanii Śmierci Lemartes - Pod jego przewodnictwem, Kompania Śmierci sięgnęła nowego poziomu swojej skuteczności. Choć sam Lemartes cierpi z powodu Czarnego Szału, jego niezwykle potężna siła woli pozwoliła mu na sprawowanie kontroli nad własnymi czynami, dzięki czemu jest w stanie prowadzić Kompanię Śmierci do chwalebnych szturmów, które przyćmiewają wszystkie legendy Zakonu. Lemartes jest także znany jako Strażnik Zaginionych. Jego głęboki głos potrafi przebić się nawet przez ogarnięte Czarnym Szałem zmysły jego Marines.

Kapelan Kompanii Śmierci Daenor - Od czasu krwawej rzezi na Wyżynach Akatrian, aż po diabelską inwazję Studni Koszmarów, Kapelan Daenor walczył w najbardziej przerażających starciach w historii Zakonu. Zawsze potrafił on zachować zimną krew i spokój ducha. Nigdy nie poddał się wadzie genetycznej swojego Zakonu, a samo to jest wystarczającym wymaganiem do otrzymania awansu na Kapelana Kompanii Śmierci. Niezależnie od tego, jak trudne do przezwyciężenia nie byłyby okoliczności pola bitwy, albo jak przerażający nie byłby jego przeciwnik, Deanor nigdy nie dał się złamać i zawsze odznaczał się na tle innych braci chłodną kalkulacją. Co więcej, jego głęboka duchowość i naturalne zdolności dowódcze nie raz potrafiły czynić cuda, gdy musiał przemówić do rozumu wojownikom wokół niego. Jest światłem w ciemności, przekaźnikiem nadziei i szczęścia wśród ogarniętych pyłem bitewnym Braci Bitewnych i nawet najbardziej zagubiony z oddanych mu pod komendę Marines zawsze słucha go bez zająknięcia się. Daenor jest jednak oczywiście kimś o wiele więcej, niż naturalnym dowódcą. Jego zdolności w walce wręcz są niezwykłe; nawet władając swoim nieporęcznym Croziusem Arcanum w bitwie, Daenor uderza i paruje ataki tak szybko, jak każdy doświadczony miecznik. Swoje prawdziwe oddanie sprawie Zakonu Daenor ukazuje tylko w ogniu walki. Każde jego uderzenie jest napędzanie pełną furii siłą wewnętrznego fanatyzmu. Każdy jego cios łączący się w serię ataków rzuca kolejnym wrogiem Imperium o ziemię i pozbawia ich życia w imieniu Anioła i Imperatora.

Kapelan Kompanii Śmierci Arophan -  Wśród szaleńców służących w Kompanii, Kapelan Arophan stanowi przekaźnik świętości. To właśnie jemu przypadło prowadzenie Siły Mortalis Kompanii Śmierci w czasie Kampanii Cryptus, gdzie jego litanie i modlitwy prowadziły potępionych wojowników w stronę ich wrogów, przez co stały się najstraszniejszą rzeczą dla wrogów Imperium w tamtych operacjach. Arophan, na co wskazuje jego ranga, walczy Croziusem Arcanum i nosi czaszko-maskę, powszechną wśród Kapelanów Adeptus Astartes. Jedynym elementem jego pancerza, który wskazywałby na przynależność do Zakonu, jest jego naramiennik, gdzie znajduje się symbol Krwawych Aniołów. Jego czarna zbroja idealnie pasuje do roli ostatniego przewodnika zagubionych w okowach umysłów braci.

Epistolarz Martellos - Słynny Brat-Bibliotekarz elitarnej Pierwszej Kompanii Weteranów. Martellos jest chłodny i spokojny podczas bitwy, gdy jego myśli i działania kierowane są wiedzą i umiejętnościami zaczerpniętymi z ponad stuletniego treningu w Librarium Zakonu. Choć jego imponujące psioniczne talenty nie mogą równać się z talentami Dowódcy Bibliotekarzy Mephistonem, jest dość potężny, by naginać materium zgodnie z własną wolą, będąc drogim nabytkiem dla psionicznej dyscypliny Sanguine. Martellos przyjaźni się z Kapitanem Karlaenem - Kapitan i Epistolarz walczyli u swego boku wiele razy w przeszłości. W wyniku ich więzi, Kapitan Karlaen niejednokrotnie upominał się o przyznanie mu właśnie Martellosa do wielu z kampanii, w których brał udział, ceniąc sobie mądre rady Epistolarza i zamęt, jaki wzbudza w obozie wroga.

Kodycier Furion (Poległy) - Członek oddziału poszukiwawczego Leonatosa o zdolnościach psionicznych. Furion oddał życie walcząc z przyzwanym Demonicznym Księciem w klasztorze na Tarsis, by pozwolić Leonatosowi i reszcie oddziału na ucieczkę i zniszczenie klasztoru z orbity. Demon został pogrzebany pod ruinami razem z Furionem.

Apothecae Majoris Caecus - Caecus był Dowódcą Konsyliarzy Apothecae Majoris Krwawych Aniołów. Przerażony nieustannym osłabieniem stanu liczebnego Zakonu i bojąc się o jego wyginięcie, rozpoczął bezowocne eksperymenty nad klonowaniem Kosmicznych Marines, których w przyszłości zakazał mu Dante. Caecus go jednak nie posłuchał i kontynuował swoje badania w tajemnicy, tym razem przy wsparciu przebranego za Magosa Biologis Fabiusa Bile’a. Caecus zbyt późno zdał sobie sprawę z oszustwa i koniec końców został pozbawiony życia przez Rafena za swoje wykroczenia.

Brat Corbulo - Corbulo jest Kapłanem Sanguine Krwawych Aniołów. Służy jako dowódca Kapłanów i jednocześnie pełni rolę Niosącego Czerwony Graal. Czerwony Graal jest reliktem Zakonu, w którym w przeszłości trzymano krew Prymarchy po tym, jak zginął w walce z Horusem. Ten święty relikt jest obecnie wykorzystywany przez Kapłanów Sanguine i wszystkich Aspirantów do picia zeń świętej krwi Prymarchy - stanowi to część Rytuału Stworzenia dla wszystkich Astartes Krwawych Aniołów. Jak niekiedy bywa w przypadku Krwawych Aniołów, Corbulo nosi w sobie fizyczne przypomnienie o utraconym Prymarsze w postaci specyficznej ekspresji jego genoziarna. Brat Corbulo dzieli z Prymarchą dar jasnowidzenia, głębokiej mądrości i umiejętności prowadzenia Synów Sanguiniusa w świętej misji zniszczenia wad genetycznych Zakonu.