https://www.youtube.com/watch?v=y5BIyt8ZEcU
Uznani Kruczy Gwardziści po przyjęciu
Codex Astartes i II Fundacji
Mistrz Cienia Kayvaan Shrike – Niegdyś
Kapitan Cienia 3 Kompanii i obecny Mistrz Zakonny
Kruczej Gwardii, Shrike jest żywą legendą Imperium, a jego kariera pełna jest
niesamowitych zwycięstw, ucieleśniających wszystkie najważniejsze doktryny i
zasady Zakonu, które stanowią jego dumę i honor. Shrike rusza do walki
uzbrojony w „Szpony Kruka”, parę Mistrzowsko Wykonanych Szponów Energetycznych,
które według legendy Zakonu zostały wykute przez samego Coraxa po Masakrze
Strefy Zrzutu na Istvaanie V i wierzy się, że są niemal niezniszczalne. Po sukcesie w walce przeciwko
Orkowemu WAAAGH! na Targus VII, Shrike ruszył z ofensywą na Orków w systemach
Donara i Yahkhee. Kiedy dokończył tam dzieła, Shrike stał się niczym innym jak
owianym legendą wyzwolicielem uciśnionych i bezsilnych, bowiem wraz z jego Kompanią
nieśli pomoc ludzkim osadom opuszczonym przez siły Imperium, zostawionym
własnemu losowi i spisanym na straty przez dowódców Gwardii Imperialnej czy
Administratum. Później poprowadził swoich Astartes do ataku przez region
opanowany przez WAAAAGH! Herszta Łamiczerepa. Dowodzone przez niego siły nie
ruszyły jednak na pomoc Imperialnym dowódcom wołającym o pomoc w opanowaniu
Zielonoskórego zagrożenia, ale skierowały się do
światów zapomnianych i porzuconych przez Imperialnych dowódców. Na tych
planetach Shrike i jego Kompania są dziś wysławiani jako bohaterowie na równi z
postaciami ze starożytnych wojen Wielkiej Krucjaty. Na każdym świecie Imperium, który
zmaga się z siłami Orków, każdy Gwardzista chwyta pewniej swoją broń wiedząc,
że Kapitan Cienia Shrike i 3 Kompania Kruczej Gwardii są w drodze, a Orkowie
zerkają po dwakroć w każdy zacieniony kąt, zastanawiając się, czy Kosmiczni
Marines już się tam nie czają, szykując się do ataku. W czasie powstania
WAAAGH! Garaghaka, Shrike został przydzielony do dowodzenia natarciem na
stolicę Forsarr w zamian za pomoc Elysiańskiego 181 Regimentu w Rajdzie na
Kastorel-Novem. Po śmierci Mistrza Zakonnego Corvina Severaxa z ręki Komandor
Shadowsun z Imperium Tau na Perfectii, Shrike został ogłoszony nowym Mistrzem
Zakonnym Kruczej Gwardii. Nie wiadomo natomiast, kto zajął jego miejsce jako Kapitana
Cienia 3 Kompanii.
Mistrz Cienia Corvin Severax – Był
poprzednim Mistrzem Zakonnym Kruczej Gwardii. Przydomek Severaxa jako „Mistrza
Cieni” był dość trafnie dobrany, bowiem enigmatyczny dowódca był widziany przez
swoich żołnierzy jedynie z
rzadka, jednak jego autorytet i władza w Zakonie były absolutne. Severax został
prawdopodobnie zabity przez Komandor Shadowsun z Imperium Tau w czasie walk na
Perfectii.
Kapitan Cienia Aajz Solari – Obecny
Kapitan 2 Kompanii Kruczej Gwardii. Solari jest znany jako bardzo nierówny i
niekonsekwentny, lecz zazwyczaj zwycięski oficer, który często rusza do walki
na czele Szturmowych Marines. Chociaż musiało upłynąć nieco czasu, zanim oswoił
się z nowymi obowiązkami po przejęciu dowództwa nad 2 Kompanią, to nikt nie
może kwestionować umiejętności, waleczności ani oddania sprawie Kapitana Aajza
Solari. Niewielu Astartes w czasie walki lepiej oddaje wyobrażenie o Aniołach
Śmierci Imperatora zstępujących na ognistych skrzydłach by zamanifestować Jego
gniew od Niego. Chociaż jego myślenie o walce i taktyce odbiega od ogólnych
doktryn Zakonu, to wciąż pozostaje on jednym z najlepszych Kruczych Gwardzistów
41 Millenium. Ostatnimi czasy Kapitan służy Imperium jako dowódca operacji
Powstrzymania Floty Roju Leviathan, wielkiego przedsięwzięcia militarnego, w
którym bierze udział łączna siła dwóch tuzinów Zakonów.
Kapitan Cienia Alerin –
Poprzedni Kapitan 3 Kompanii Kruczej Gwardii. Po jego zamknięciu w pancernym
sarkofagu Dreadnought’a, honor dowodzenia 3 Kompanią został
przekazany młodemu Kayvaanowi Shrike’owi.
Kapitan Cienia Aremis Koryn – Kapitan
4 Kompanii Kruczej Gwardii Koryn był zrekrutowany z lasów na Kiavahrze całe
stulecia temu, a mimo tego wciąż z rozrzewnieniem wspomina czasy sprzed
przemiany w Astartes. Operując daleko w dzikich ostępach Imperium,
4 Kompania pod dowództwem Kapitana Koryna miała nie powrócić na Deliverence
przez niemal stulecie od czasu Bitwy o Idos. Niepodobnie do innych członków Kruczej
Gwardii, Kapitan Koryn aktywnie próbuje polepszyć stosunki Kruczej Gwardii z
innymi Zakonami, na przykład z Brązowymi Minotaurami, z którymi 4 Kompania
Kruczej Gwardii służyła w niejednej bitwie.
Dla przykładu, Kapitan Koryn zaciągnął dług wdzięczności u Brązowych Minotaurów po Bitwie o Empalion II, gdzie cała kompania tych nadmiernie agresywnych wojowników oddała swoje życie by odciągnąć garnizon Kosmicznych Marines Chaosu ze zdradzieckiego Legionu Żelaznych Wojowników, pozwalając tym samym Kruczym Gwardzistom zinfiltrować fortecę i wysadzić ją od środka. Od tamtej pory Koryn kilkukrotnie prowadził swoje siły w tajnych operacjach niosąc pomoc Brązowym Minotaurom walczącym w oblężonych Sargassiańskich Ostępach, zwłaszcza na światach Kasharat i Świecie Fortane, gdzie wydarzenia z Empalionu II niemal się powtórzyły. Ostatni kontakt z Kapitanem Korynem wskazuje, że razem
z pozostałościami jego sił dołączył do Brązowych Minotaurów w próbie zabicia Gideusa Kralla, lidera Bandy Kosmicznych Marines Plagi Empyriona, fragmentu niegdysiejszego Legionu Gwardii Śmierci odpowiedzialnego za atak na Ostępy Sargassiańskie. Kapitan Koryn używa do walki starożytnego Pancerza Wspomaganego wzoru IV „Maximus” pochodzącego jeszcze z czasów Wielkiej Krucjaty, a na jego płytach pancernych wyryte są imiona poprzednich jego właścicieli. Obecny status Kapitana Koryna jest nieznany, a obowiązki Kapitana 4 Kompanii Kruczej Gwardii pełni obecnie Aethon Shaaan.
Dla przykładu, Kapitan Koryn zaciągnął dług wdzięczności u Brązowych Minotaurów po Bitwie o Empalion II, gdzie cała kompania tych nadmiernie agresywnych wojowników oddała swoje życie by odciągnąć garnizon Kosmicznych Marines Chaosu ze zdradzieckiego Legionu Żelaznych Wojowników, pozwalając tym samym Kruczym Gwardzistom zinfiltrować fortecę i wysadzić ją od środka. Od tamtej pory Koryn kilkukrotnie prowadził swoje siły w tajnych operacjach niosąc pomoc Brązowym Minotaurom walczącym w oblężonych Sargassiańskich Ostępach, zwłaszcza na światach Kasharat i Świecie Fortane, gdzie wydarzenia z Empalionu II niemal się powtórzyły. Ostatni kontakt z Kapitanem Korynem wskazuje, że razem
z pozostałościami jego sił dołączył do Brązowych Minotaurów w próbie zabicia Gideusa Kralla, lidera Bandy Kosmicznych Marines Plagi Empyriona, fragmentu niegdysiejszego Legionu Gwardii Śmierci odpowiedzialnego za atak na Ostępy Sargassiańskie. Kapitan Koryn używa do walki starożytnego Pancerza Wspomaganego wzoru IV „Maximus” pochodzącego jeszcze z czasów Wielkiej Krucjaty, a na jego płytach pancernych wyryte są imiona poprzednich jego właścicieli. Obecny status Kapitana Koryna jest nieznany, a obowiązki Kapitana 4 Kompanii Kruczej Gwardii pełni obecnie Aethon Shaaan.
Kapitan Cienia Aethon Shaan – Obecny
Kapitan 4 Kompanii Kruczej Gwardii. Kapitan Shaan razem z oddziałem Weteranów
Zakonu zostali wyznaczeni do misji odnalezienia Renegata Ardarica Vaanesa i
sprowadzenia go z powrotem na Deliverence by Mistrz Zakonny Kruczej Gwardii
mógł wymierzyć mu sprawiedliwość. Ardaric Vaanes był poprzednim Kapitanem
Cienia 4 Kompanii Kruczej Gwardii, który z nieznanych powodów odszedł z
Ravenspire i dołączył najpierw do załogi Czerwonych Korsarzy Hurona
Blackhearta, a później do bandy Żelaznych Wojowników dowodzonych przez Kowala
Wojny Honsou. W 999.41M Kapitan Shaan wiedziony śladem bandy Honsou wyruszył w
stronę Ultramaru
w poszukiwaniu renegata, który miał brać udział w prowadzonych tam ówcześnie walkach w Ofensywie Chaosu. W czasie walk na Calth siły Kapitana Shaana okazały się istotną pomocą dla Ultramarines, na przykład wtedy kiedy udało im się zniszczyć ruchomą fortecę Chaosu nazywaną Czarną Bazyliką. Był to monstrualny bastion Chaosu o niesamowitej sile ognia, plugawiący wszystko na swojej drodze. Kapitan Shaan i kilku jego Weteranów przeniknęli do wnętrza fortecy i podłożyli
w tamtejszym składzie amunicji ładunki Melta. Zniszczenie Bazyliki było punktem zwrotnym Bitwy o Calth w czasie 13 Czarnej Krucjaty, a w jej wybuchu zginął również Adept Cycerin z Mrocznego Mechanicum, który nękał obrońców atakami na systemy łączności i Ducha Maszyny ich pojazdów. Shaan i jego wojownicy towarzyszyli Kapitanowi Urielowi Ventrisowi w walkach na Calth by odnaleźć renegatów prowadzonych przez Ardarica Vaanesa, który, w ostatnim geście odkupienia oddał się wkrótce w ręce Lojalistów i wyjawił im informacje o siłach
i planach Kowala Wojny Honsou, który był umysłem stojącym za oblężeniem Calth. Pomimo obaw, Shaan walczył u boku Ultramarines i renegackiego Kapitana przeciwko zdradzieckim Żelaznym Wojownikom. Wszyscy Bracia Bitewni Kruczej Gwardii, poza Kapitanem Shaanem, zginęli w czasie walki na Calth. Ich poświęcenie nie poszło na marne, ponieważ udało im się całkowicie oczyścić planetę z Sił Chaosu. Po zakończeniu działań wojennych Kapitan Shaan wziął udział w honorowej ceremonii pogrzebowej dla 347 Ultramarines i 10 Kruczych Gwardzistów poległych
w obronie Calth. Po tym wydarzeniu, Shaan powrócił na Deliverence z Geno-ziarnem poległych Braci Bitwenych, w tym z odzyskanym Geno-ziarnem byłego Kapitana Vaanesa, który swoją śmiercią zyskał odkupienie. W czasie operacji w Ultramarze, Kapitan Shaan i jego Astartes raz po raz udowadniali skuteczność taktyki Zakonu Kruczej Gwardii i bez ich interwencji Calth, a być może cały Ultramar, mogły ulec naporowi sił Chaosu.
w poszukiwaniu renegata, który miał brać udział w prowadzonych tam ówcześnie walkach w Ofensywie Chaosu. W czasie walk na Calth siły Kapitana Shaana okazały się istotną pomocą dla Ultramarines, na przykład wtedy kiedy udało im się zniszczyć ruchomą fortecę Chaosu nazywaną Czarną Bazyliką. Był to monstrualny bastion Chaosu o niesamowitej sile ognia, plugawiący wszystko na swojej drodze. Kapitan Shaan i kilku jego Weteranów przeniknęli do wnętrza fortecy i podłożyli
w tamtejszym składzie amunicji ładunki Melta. Zniszczenie Bazyliki było punktem zwrotnym Bitwy o Calth w czasie 13 Czarnej Krucjaty, a w jej wybuchu zginął również Adept Cycerin z Mrocznego Mechanicum, który nękał obrońców atakami na systemy łączności i Ducha Maszyny ich pojazdów. Shaan i jego wojownicy towarzyszyli Kapitanowi Urielowi Ventrisowi w walkach na Calth by odnaleźć renegatów prowadzonych przez Ardarica Vaanesa, który, w ostatnim geście odkupienia oddał się wkrótce w ręce Lojalistów i wyjawił im informacje o siłach
i planach Kowala Wojny Honsou, który był umysłem stojącym za oblężeniem Calth. Pomimo obaw, Shaan walczył u boku Ultramarines i renegackiego Kapitana przeciwko zdradzieckim Żelaznym Wojownikom. Wszyscy Bracia Bitewni Kruczej Gwardii, poza Kapitanem Shaanem, zginęli w czasie walki na Calth. Ich poświęcenie nie poszło na marne, ponieważ udało im się całkowicie oczyścić planetę z Sił Chaosu. Po zakończeniu działań wojennych Kapitan Shaan wziął udział w honorowej ceremonii pogrzebowej dla 347 Ultramarines i 10 Kruczych Gwardzistów poległych
w obronie Calth. Po tym wydarzeniu, Shaan powrócił na Deliverence z Geno-ziarnem poległych Braci Bitwenych, w tym z odzyskanym Geno-ziarnem byłego Kapitana Vaanesa, który swoją śmiercią zyskał odkupienie. W czasie operacji w Ultramarze, Kapitan Shaan i jego Astartes raz po raz udowadniali skuteczność taktyki Zakonu Kruczej Gwardii i bez ich interwencji Calth, a być może cały Ultramar, mogły ulec naporowi sił Chaosu.
Ardaric Vaanes – Były
Kapitan Cienia 4 Kompanii Ardaric Vaanes był niezwykle uzdolnionym oficerem
Zakonu biegłym w najbardziej sekretnych sztukach nauczanych w Ravenspire. Był
również bliskim przyjacielem Kapitana Cienia 3 Kompanii – Kayvaana Shrike’a,
który osobiście wytatuował na jego lewym ramieniu heraldykę Zakonu. Pełnił
również rolę starszego instruktora rekrutów w placówkach treningowych Kruczej
Gwardii. Z nieznanych powodów Vaanes odszedł z Zakonu
i stał się renegatem, na którego wydano edykt Excomunicate Mortis w 934.M41.
W pewnym momencie jego podróży dołączył on do załogi Czerwonych Korsarzy pod dowództwem niesławnego Lorda Chaosu Hurona Blackhearta, ale nie zagrzał długo miejsca w jego załodze i wkrótce przyłączył się do sił Kowala Wojny Legionu Żelaznych Wojowników nazywanego „Mrocznym Księciem”. Po dostrzeżeniu talentów renegackiego kapitana Kruczej Gwardii Kowal Wojny uczynił go dowódcą bandy Renegatów służących na planecie Medrengard, świecie macierzystym Żelaznych Wojowników w Oku Terroru. To tam Ardaric spotkał Kapitana Uriela Ventrisa i Sierżanta Pasaniusa Lysane, dwóch Ultramarines, którzy zostali wysłani na Medrengard po wydaleniu ich z Zakonu i zmuszeniu do złożenia Ślubów Śmierci, których cel znajdował się na planecie Żelaznych Wojowników w Oku Terroru. (Śluby Śmierci to kara dla Kosmicznych Marines za ciężkie przewiny. Takich Astartes wyznacza się do wykonania nadludzkiego zadania i albo powiedzie im się, i powrócą do Zakonu oczyszczeni z winy, albo umrą próbując) Uriel zaproponował Vaanesowi
i jego renegatom szansę ucieczki i co więcej, szansę na odzyskanie honoru pod warunkiem, że pomogą im zniszczyć Fortecę Kowala Wojny Honsou, Khalan-Ghol. Ardaric i jego ludzie podjęli się wyzwania, niestety w czasie misji Vaanes odstąpił od niej i porzucił Uriela oraz Pasaniusa, rozwścieczony tym, że decyzje Ultramarines doprowadziły do śmierci większości jego wojowników. Sam były Kruczy Gwardzista ledwie przeżył wybuch fortecy i kiedy próbował wydostać się z jej gruzów został odnaleziony przez samego Honsou i resztki jego Wielkiej Kompanii. Kowal Wojny zamiast zabić Renegata, zaoferował mu miejsce w swojej świcie. Vaanes czując się zdradzony przez Ventrisa zaakceptował ofertę. Ardaric został przydzielony do szkolenia Nowonarodzonego, zmutowanego klona Ventrisa, którego Honsou zdołał odzyskać ze zburzonej fortecy. Brał on udział w kilku kolejnych akcjach, włączając
w to Żniwa Czaszek na Nowym Badabie, zniszczenie Tarsis Ultra i kampanię zajęcia Portu Gwiezdnego Ultramarines – „Nieposkromionego”. Vaanes okazał się nieocenioną pomocą dla Honsou w czasie ataku na Ultramar gdzie dowodził grupą najemników Loxatl. Ich zadaniem była ocena sił Lojalistów broniących Wrót Guillimana na Calth i poprowadzenie natarcia Żelaznych Wojowników na placówkę. W czasie walki o wrota, został pochwycony przez Kapitana Cienia Aethona Shaana
i jego elitarny oddział Weteranów, którzy zostali wysłani przez Mistrza Cieni by pochwycić Vaanesa i sprowadzić go z powrotem do Ravenspire celem wymierzenia mu sprawiedliwości. Jednakże, Vaanes powiedział, że pozwolił się schwytać, ponieważ zdecydował, że nie chce już więcej walczyć dla Chaosu ale nie chce też powrócić do służby Imperatorowi. Po schwytaniu Vaanes poprosił tylko Uriela by ten przyznał mu łaskę śmierci i poprzysiągł, że poprowadzi Ultramarines do celu Honsou, jeżeli Uriel obieca zabić go honorowo. W ukrytym grobowcu bohatera Ultramarines, Remusa Ventanusa, Vaanes niespodziewanie uciekł swoim towarzyszom i zaatakował adiutanta Honsou, Cadarasa Grendela i kiedy pozbawił życia Zdradzieckiego Marines, zaatakował samego Kowala Wojny. Honsou zabił byłego Kruczego Gwardzistę swoim Necrontyrskim ramieniem, ale poświęcenie Ardarica kupiło Urielowi i innym Ultramarines wystarczająco dużo czasu by zyskać przewagę nad siłami Zdrajców. Po wszystkim, Kapitan Shaan czuł się niepewnie i zastanawiał się, jak wytłumaczyć postępowanie Vaanesa reszcie Zakonu. Uriel zasugerował, żeby Shaan powiedział Mistrzowi Cieni prawdę, to znaczy, że Vaanes oddał swoje życie w walce przeciwko Siłom Chaosu. Shaan przystał na ten pomysł i poprosił Konsyliarza Selenusa by ten wydobył geno-ziarno Vaanesa, które Kapitan 4 Kompanii miał zabrać z powrotem do Ravenspire. Uriel, żegnając się z Kapitanem Kruczej Gwardii powiedział mu jeszcze, że w chwili śmierci, twarz Ardarica wypełnił błogi spokój, jakiego on nie poczuł nigdy w swoim życiu.
i stał się renegatem, na którego wydano edykt Excomunicate Mortis w 934.M41.
W pewnym momencie jego podróży dołączył on do załogi Czerwonych Korsarzy pod dowództwem niesławnego Lorda Chaosu Hurona Blackhearta, ale nie zagrzał długo miejsca w jego załodze i wkrótce przyłączył się do sił Kowala Wojny Legionu Żelaznych Wojowników nazywanego „Mrocznym Księciem”. Po dostrzeżeniu talentów renegackiego kapitana Kruczej Gwardii Kowal Wojny uczynił go dowódcą bandy Renegatów służących na planecie Medrengard, świecie macierzystym Żelaznych Wojowników w Oku Terroru. To tam Ardaric spotkał Kapitana Uriela Ventrisa i Sierżanta Pasaniusa Lysane, dwóch Ultramarines, którzy zostali wysłani na Medrengard po wydaleniu ich z Zakonu i zmuszeniu do złożenia Ślubów Śmierci, których cel znajdował się na planecie Żelaznych Wojowników w Oku Terroru. (Śluby Śmierci to kara dla Kosmicznych Marines za ciężkie przewiny. Takich Astartes wyznacza się do wykonania nadludzkiego zadania i albo powiedzie im się, i powrócą do Zakonu oczyszczeni z winy, albo umrą próbując) Uriel zaproponował Vaanesowi
i jego renegatom szansę ucieczki i co więcej, szansę na odzyskanie honoru pod warunkiem, że pomogą im zniszczyć Fortecę Kowala Wojny Honsou, Khalan-Ghol. Ardaric i jego ludzie podjęli się wyzwania, niestety w czasie misji Vaanes odstąpił od niej i porzucił Uriela oraz Pasaniusa, rozwścieczony tym, że decyzje Ultramarines doprowadziły do śmierci większości jego wojowników. Sam były Kruczy Gwardzista ledwie przeżył wybuch fortecy i kiedy próbował wydostać się z jej gruzów został odnaleziony przez samego Honsou i resztki jego Wielkiej Kompanii. Kowal Wojny zamiast zabić Renegata, zaoferował mu miejsce w swojej świcie. Vaanes czując się zdradzony przez Ventrisa zaakceptował ofertę. Ardaric został przydzielony do szkolenia Nowonarodzonego, zmutowanego klona Ventrisa, którego Honsou zdołał odzyskać ze zburzonej fortecy. Brał on udział w kilku kolejnych akcjach, włączając
w to Żniwa Czaszek na Nowym Badabie, zniszczenie Tarsis Ultra i kampanię zajęcia Portu Gwiezdnego Ultramarines – „Nieposkromionego”. Vaanes okazał się nieocenioną pomocą dla Honsou w czasie ataku na Ultramar gdzie dowodził grupą najemników Loxatl. Ich zadaniem była ocena sił Lojalistów broniących Wrót Guillimana na Calth i poprowadzenie natarcia Żelaznych Wojowników na placówkę. W czasie walki o wrota, został pochwycony przez Kapitana Cienia Aethona Shaana
i jego elitarny oddział Weteranów, którzy zostali wysłani przez Mistrza Cieni by pochwycić Vaanesa i sprowadzić go z powrotem do Ravenspire celem wymierzenia mu sprawiedliwości. Jednakże, Vaanes powiedział, że pozwolił się schwytać, ponieważ zdecydował, że nie chce już więcej walczyć dla Chaosu ale nie chce też powrócić do służby Imperatorowi. Po schwytaniu Vaanes poprosił tylko Uriela by ten przyznał mu łaskę śmierci i poprzysiągł, że poprowadzi Ultramarines do celu Honsou, jeżeli Uriel obieca zabić go honorowo. W ukrytym grobowcu bohatera Ultramarines, Remusa Ventanusa, Vaanes niespodziewanie uciekł swoim towarzyszom i zaatakował adiutanta Honsou, Cadarasa Grendela i kiedy pozbawił życia Zdradzieckiego Marines, zaatakował samego Kowala Wojny. Honsou zabił byłego Kruczego Gwardzistę swoim Necrontyrskim ramieniem, ale poświęcenie Ardarica kupiło Urielowi i innym Ultramarines wystarczająco dużo czasu by zyskać przewagę nad siłami Zdrajców. Po wszystkim, Kapitan Shaan czuł się niepewnie i zastanawiał się, jak wytłumaczyć postępowanie Vaanesa reszcie Zakonu. Uriel zasugerował, żeby Shaan powiedział Mistrzowi Cieni prawdę, to znaczy, że Vaanes oddał swoje życie w walce przeciwko Siłom Chaosu. Shaan przystał na ten pomysł i poprosił Konsyliarza Selenusa by ten wydobył geno-ziarno Vaanesa, które Kapitan 4 Kompanii miał zabrać z powrotem do Ravenspire. Uriel, żegnając się z Kapitanem Kruczej Gwardii powiedział mu jeszcze, że w chwili śmierci, twarz Ardarica wypełnił błogi spokój, jakiego on nie poczuł nigdy w swoim życiu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz