Bogowie Kislevczyków
- Ursun
Ursun,
znany także jako Ojciec Niedźwiedź i Wielki Niedźwiedź, jest Bogiem niedźwiedzi
i siły, oraz patronem Kislevu. Jego kult został założony przez Gospodarów,
jednak niedźwiedzie i ich symbole stały się tak wielką częścią Kislevskiego
życia, że wiara w Ursuna rozeszła się po całym kraju w oku mgnienia. Nawet w
obecnych czasach niedźwiedzie są kluczową częścią społeczeństwa, a sama religia
jest niemożliwa do rozdzielenia z kislevską kulturą. Kult Ursuna nie jest
religią państwową, jak kult Sigmara w Imperium, ale los Kislevu jest w wielu
umysłach tutejszych ludzi połączony z pomyślnością i błogosławieństwem Ojca
Niedźwiedzia. Kult Ursuna jest główną organizacją religijną, która zajmuje się
czczeniem tego Boga.
Zazwyczaj
opisuje się go jako gigantycznego, brązowego niedźwiedzia jaskiniowego,
noszącego złotą koronę. W ikonach i na obrazach często ma też złote zęby lub
szpony, co ma symbolizować, że jest nie tylko królem leśnych bestii, ale i
królem wszystkich niedźwiedzich wartości, które uznano za cenne. Na terenie
Obwodu jeden zabity niedźwiedź przynosi bogactwo całej Stanicy. Okazjonalnie,
Ursun jest także opisywany jako wielki, krzepki mężczyzna o ciemno-siwych,
rozpuszczonych na wietrze włosach, odziany wyłącznie w przepaskę i uzbrojony we
włócznię.
Jako
dziki Bóg, Ursun nie jest czczony w świątyniach, a przy zewnętrznych ołtarzach,
lub opuszczonych przez niedźwiedzie jaskiniach - w miastach to wielkie, sosnowe
ogrody, busz i skały są miejscem oddawania mu czci - jego ołtarz jest wówczas
umieszczany w samym centrum takiego miejsca, lub ukrywany w podziemnej jaskini.
Największy z takich ogrodów mieści się w Pałacu Bokhar w Kislevie.
Ojciec Niedźwiedź jest
nieustraszoną, patriarchalną postacią. Jest niemożliwy do złamania i nie
wybacza swoim sługom nie stosowania się do jego reguł, ale także domaga się od
swoich sług troszczenia się przede wszystkim o siebie. Należy pamiętać, że
Ursun jest bowiem przede wszystkim Bogiem Niedźwiedzi, a dopiero potem ludzi.
Mimo to, pozwala on na polowania na swoje dzieci ze współczucia, jakie żywi
względem ludzkości, ale tylko pod warunkiem, że ci będą to robić z szacunkiem
dla ofiary i będąc świadomymi, że jest to nadany im przywilej, nie prawo. Ursun
jest oziębły, ale nie jest nieczuły - nagradza wznoszone do siebie modlitwy, a
prosty lud i kapłani mogą zwrócić na siebie jego uwagę poprzez przybicie
gwoździem ryby do drzwi swoich domostw. Ursun wysoce ceni sobie tych, którzy
demonstrują siłę i odwagę jego niedźwiedziego ludu.
Wojownik walczący z dziką furią w
bitwie zaskarbi sobie błogosławieństwo, które będzie o wiele więcej warte niż
modlitwy kapłana wznoszone przy ołtarzu. Ci, którzy są tchórzliwi, słabi, czy
też ci, którzy polują w stylu pozbawionym szacunku dla ofiary, nie otrzymają
błogosławieństwa - tych ludzi czeka kara. Kara może oznaczać nieudane polowanie
na niedźwiedzia, powtarzające się w danej Stanicy przez cały rok, lub szarżę
naprawdę wielkiego niedźwiedzia, który niczym niepowstrzymany moloch wybiegł z
lasu i wdarł się prosto do centrum miasta, atakując grzesznika i rozrywając go
kończyna po kończynie. Ursun jest dzikim Bogiem: jest niekonsekwentny w swej
sprawiedliwości i brutalny w gniewie. W swym poczuciu, iż czyny są ważniejsze
od słów, Ursun jest podobny do Ulrika. Czciciele obu religii dogadują się między
sobą całkiem dobrze, choć istnieje między nimi cicha rywalizacja.
Przedstawiciele tych dwóch kultów starają się niekiedy dowieść, który z Bogów
jest silniejszy, a w wyniku swoich starań często otrzymują kolejne
błogosławieństwa.
Ta rywalizacja nosi jednak znamiona
przyjaźni, a przedstawiciele kultów Ursuna i Ulrika często mierzą się ze sobą w
turniejach zapaśniczych i konkursach myśliwych. Niekiedy - szczególnie wówczas,
gdy na zgromadzeniu pełnym wyznawców Ursuna i Ulrika jest sporo alkoholu -
rywalizacja może przemienić się w burdy, jednak prawie nigdy nie dochodzi do
rozlewu krwi. Relatywne cechy wspólne Ursuna i rasy ludzkiej, oraz czczenie
natury sprawia, że Ursun w pewien sposób jest także podobny do Taala - obie
religie mają o wiele więcej wspólnego niż tylko granicę nad Talabeckiem.
Wyznawcy Taala zastanawiają się tylko, dlaczego Ursunici wybrali sobie jedno
zwierzę i wywyższyli je ponad wszystkie inne, podczas gdy słudzy Ojca
Niedźwiedzia zastanawiają się, jak ktokolwiek może być tak ślepy, by nie dostrzec
oczywistej wyższości niedźwiedzia nad resztą zwierząt. Oprócz tego, oba kulty
dzielą bardzo małe różnice, przez co ich wyznawców łatwo pomylić. Jak pokazuje
sytuacja na zachodzie kraju, oddawanie czci Ursunowi może przysłużyć się także
Taalowi.
Wygląd i symbologia
Symbolem
Ursuna jest oczywiście niedźwiedź, choć część jego wyznawców nosi także złote
amulety przedstawiające niedźwiedzie szpony. Szczególni fanatycy kultu Ursuna
noszą także płaszcze z niedźwiedziej skóry, lub zawsze mają przy sobie talizman
z łapy tego zwierzęcia. Wśród północnych plemion, kultyści Ursuna dość
powszechnie noszą nawet czaszkę niedźwiedzia przymocowaną do ich hełmów i
tarcz.
Kult
Pomimo
swojej dzikiej natury, Ursun jest popularny tak w miastach, jak i we wsiach.
Jego kult dodatkowo umocnił się w czasach byłego Cara, który jednocześnie
pełnił rolę wysokiego kapłana Ojca
Niedźwiedzia. Był on pierwszym Carem, który nosił ten tytuł od ponad czterystu
lat. W czasie Wielkiej Wojny z Chaosem, Kult Ursuna jako organizacja został
całkowicie zniszczony. Bóg Niedźwiedzi wciąż był czczony, ale w obliczu
zniszczenia tak wielu osad, centralny kult przepadł. Gdy Car Borys zaprzyjaźnił
się z Urskinem Wielkim Niedźwiedziem, wiedział, że musiał być wybrańcem Ursuna,
przyjął imię swojego Boga jako swoje i na nowo sprowadził wiarę do Kislevu.
Katarzyna nie przyjęła godności Wysokiej Kapłanki jak jej ojciec, ale nie
oznacza to, że w jakikolwiek sposób ustępuje mu pod względem religijnej
gorliwości.
Dzięki
zainteresowaniu ze strony rodziny królewskiej, kult Ursuna został ciepło
przyjęty w wielu Drużynach i bogatych rodzinach z większych miast. W miastach
takich jak Erengrad lub Kislev ciężko jest dopatrzeć się nazwy ulicy, która nie
ma związku z Bogiem Niedźwiedzi. Jego kult jest nie mniej powszechny na wsi:
to, że niedźwiedź jest zarówno popularną postacią w kulturze jak i powszechnie
występującym w Kislevie zwierzęciem w praktyce przekłada się na to, że w każdej
Stanicy mieszka przynajmniej jeden fanatyczny wyznawca Ursuna. Kultura Kislevu
wymaga, by każdy łowca, który upoluje niedźwiedzia, a nawet każdy, który opuści
las w jednym kawałku, nie stając się niedźwiedzim obiadem, złożył gorące
podziękowania Ursunowi. Na dzikiej północy, niedźwiedzie są niemal nieustającym
zagrożeniem. Każdy człowiek mieszkający w tamtejszych osadach jest świadomy, że
swoje życie zawdzięcza błogosławieństwom Ursuna, a dopiero potem własnej sile i
szczęściu.
Bogowie
narodów mieszkających na południu są według wyznawców Ursuna zbyt ciepli,
miękcy i niegodni składania im czci.
Święta
W
Kislevskim kalendarzu Ursunowi poświęcono dwa dni: równonoc wiosenną, gdy
kultyści gromadzą się, by przebudzić Ursuna z jego zimowego snu głośnymi
rytuałami, rozpalając wielkie ogniska, piekąc sarninę, pijąc alkohol i robiąc
przy tym tyle szumu, ile tylko są w stanie, oraz równonoc jesienną, w czasie
której Ursunowi składa się w darze pierwsze żniwa, tak, by mógł zacząć
przygotowania do snu zimowego.
Zasady
- Nigdy nie poluj na niedźwiedzia
zimą - pozwól mu spać.
- Niedźwiedzia należy zabić przy
pomocy dłoni lub strzały - nigdy przy pomocy psów i pułapek.
- Noś skórę, szpony lub czaszkę
tylko i wyłącznie tego niedźwiedzia, którego sam zabiłeś.
- Spożywaj ryby przynajmniej w
jeden dzień tygodnia, ale nigdy nie spożywaj posiłku złożonego z ryby i
innego mięsa tego samego dnia.
- Nigdy nie obmywaj swego ciała
wewnątrz pomieszczenia.
Ursuńskie Pomniejsze Zaklęcia
● Błogosławieństwo Polizanej Łapy -
kapłan błaga Ursuna, by ten uśmierzył ból rannego. Stan dotkniętego zaklęciem
stabilizuje się.
● Błogosławieństwo Ursuna - Modlitwy
kapłana wzmacniają jego cel; osoba dotknięta błogosławieństwem zyskuje lepszą
orientację w terenie i lepiej radzi sobie w kwestiach przetrwania w dziczy i w
czasie mroźnej zimy.
Święta Wiedza Ursuna
Ursun
jest Bogiem Niedźwiedzi i patronem Kislevu. Jego Kult został sprowadzony na
ziemie Kislevu przez Gospodarów ponad tysiąc lat wcześniej i dziś jest
najpotężniejszym kultem religijnym w królestwie. Kapłani Ursuna mają tendencję
do bycia zdziczałymi indywidualistami. Wielu z nich nosi na sobie święte skóry
i kości niedźwiedzia. Ludzie składający modły do Ursuna często czują się
nieswojo w dużych ośrodkach miejskich, a zimą wielu z nich wpada w letarg. Modlitwy
do Ojca Niedźwiedzia obejmują:
● Ojciec Niedźwiedź - Modlitwa dotyka
jednego ze sług Ursuna. Gdy znajdzie się on w zasięgu wzroku Niedźwiedzia,
zwierzę nie zaatakuje go, a nawet odpowie pobliskiemu kapłanowi na stawiane mu
pytania, odpowiadając zgodnie z własną wiedzą. Jego głos jest zazwyczaj
chrapliwy i szlachetny i zawsze mówi w rodzimym języku kapłana.
● Warcząca Furia - Śpiew kapłana
wypełnia zgromadzonych niezastąpionym, groźnym gniewem. Sprawia to, że ludzie
dotknięci tą modlitwą są silniejsi umysłem i ciałem.
● Skóra Lodowego Niedźwiedzia -
Modlitwa przywołuje ducha Lodowego Niedźwiedzia. Na czas trwania modlitwy,
wszystkie ataki sług Ursuna w pobliżu powodują większe obrażenia, a ich zmysły
wyostrzają się, choć jednocześnie stają się agresywni w stosunkach z innymi.
Podnosi to także szansę sług Ursuna na przetrwanie w dziczy.
● Niezłomny Ursun - Powtarzana
modlitwa dociera do głębin Kislevskiej dumy narodowej. Wszyscy Kislevczycy w
zasięgu słów kapłana stają się nieustraszeni, a swoim zachowaniem budzą
niepokój wroga.
● Ursyńska Siła - Ten hymn nadaje
kapłanowi niewielką część siły samego Ursuna, sprawiając, iż stają się oni
awanturnikami gotowymi do walki na gołe pięści.
● Sen Zimowy - Ta modlitwa sprowadza
głęboki sen zimowy na wrogów kapłana. Niestety wszystkie żywe istoty w obrębie
działania modlitwy ryzykują podzielenie losu wrogów kapłana przynajmniej na
kilka minut, przez co stają się bezradni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz