Rekrutacja
Genoziarno Białych Szram jest relatywnie stabilne, a już przy podziale Legionu na Zakony
powstała pokaźna liczba Zakonów Sukcesorskich. Większość źródeł zgadza się co do tego, że
Zakonami Drugiej Fundacji powstałymi poprzez podział V Legionu byli Rampagersi,
Maruderzy, Niszczyciele i Władcy Burzy. Wszystkie te Zakony podzielają jakość
starożytnego V Legionu i nawiązują do nauk Wielkiego Khana. Niektórzy zaobserwowali
okazjonalną tendencję tych Zakonów do dzikiej nieustępliwości, stanowiącej Chogoriańskie
piętno, oraz przekraczanie wyznaczonej linii z żądzy przelania krwi swoich wrogów. Nauki
Jaghatai Khana głoszą, że każdy wojownik w pewnym momencie swojej służby musi przejść
próbę i nauczyć się, jak stać się mistrzem wewnętrznego barbarzyństwa. Dopiero kiedy mu
się to uda, wojownik może prawdziwie poznać samego siebie i pełnić swoje powinności.
Cechy, które jedni obserwatorzy uznali za prekursora genetycznej niestabilności, przez
innych postrzegane są za cechy pozytywne, będące kluczowymi do osiągania przez Białe
Szramy kolejnych, niezliczonych chwalebnych zwycięstw.
Zakon posługuje się różnymi próbami przy doborze swoich Neofitów, ale wiele z nich
stanowi nieodłączną część życia nomadów na stepach Chogoris. Ciągłe walki między
plemionami zapewniają przetrwanie tylko silnych więzów krwi. Przywódcy różnych
Chogoriańskich nomadzkich społeczeństw wiedzą, że raz na pokolenie z gór zstępuje jeden z
potężnych, by obserwować ich bitwy. Choć Białe Szramy izolują się od plemion Chogoris, to
nie ukrywają swojej obecności w trakcie obserwowania ich bitew, jako że świadomość walki
pod spojrzeniem żywych legend swojego świata, które osądzają przebieg ich walki,
dodatkowo inspiruje obie walczące strony do jeszcze większych pokazów waleczności. Po
zakończeniu walk, jeden, a czasami kilku wojowników są odprowadzani od swoich plemion
przez milczącego, ponurego Astartes. Od tamtej pory nikt nigdy o nich nie usłyszy, chyba, że
i oni pewnego dnia powrócą, by obserwować bitwy i decydować o nowym pokoleniu
Kosmicznych Marines.
Bractwa
Białe Szramy dobierają rekrutów spośród nomadycznych stepów Chogoris, z których
wielu jest czynnie zaangażowanych w krwawe walki między zwaśnionymi sąsiadami,
trwającymi od wielu pokoleń. Podczas gdy psycho-warunkowanie podczas implantowania
genoziarna może być użyte do wymazania feudalnego sposobu myślenia z umysłu Neofity, to
czyniąc to, Zakon ryzykuje pozbawienie go większej części z tego, co czyni z Neofity
pożądanego kandydata. By mimo wszystko stłamsić feudalne myślenie u Neofity, Białe
Szramy upewniają się, że Bracia Bitewni z tego samego plemienia służą w innych
oddziałach, sprawiając, że każdy oddział jest zlepkiem Astartes z różnych plemion. W takich
oddziałach większość podziałów między członkami różnych plemion znika, a bez kolegów z
oddziału wywodzących się z tego samego plemienia, którzy na nowo roznieciliby w sercach
Astartes płomień starożytnej urazy, podobne sprawy przestają mieć znaczenie i są przez
Astartes zapominane. Nie mniej, więzy kulturowe plemion na Chogoris są w istocie długie i
okazjonalnie dochodzi do tego, że z dawna zapomniana błahostka jest zarzewiem poważnego
konfliktu między Braćmi Bitewnymi. Choć rozluźnienie dyscypliny i bójki są w Zakonie
nieznane, to tradycje Zakonu pozwalają na zgłaszanie przypadków złej krwi między Braćmi.
W takim wypadku pokrzywdzony musi zgłosić zażalenie do Khana swojego Bractwa, a jeśli
jest to sprawa wielkiej wagi, może to zgłosić nawet Mistrzowi Zakonnemu. Dyscyplina i
lojalność wobec Khana Białych Szram jest tak wielka, że słowo jego wyroku jest dla nich
święte i definitywnie kończy konflikt. Natura jego wyroku zależy od okoliczności - cały
konflikt może zakończyć się ukaraniem jednego bądź obu skłóconych Braci. W najbardziej
ekstremalnych przypadkach, Mistrz może również kazać im walczyć w rytualnym, brutalnym
pojedynku, który rozwiąże ich problem raz na zawsze.
Białe Szramy często nazywają swoje kompanie “Bractwami,” z których każde jest
nieco mniejsze niż zaleca Codex Astartes. Każde Bractwo utrzymuje pokaźną ilość pojazdów
transportowych i motorów, a każdy Brat Bitewny jest wyszkolony w kierowaniu nimi. Mówi
się, że nomadzi z Chogoris rodzą się w siodle, a same Białe Szramy czują się jak ryba w
wodzie walcząc na pojazdach, w pojazdach i z pojazdów wszelkiej maści. W czasach ich
Prymarchy, Bractwa walczyły o honor bycia “Pierwszymi” w ataku, rywalizując ze sobą o
miano lidera szturmu. Z czasem po wprowadzeniu Codex Astartes praktyka ta została
zapomniana, ale niekiedy, kiedy Bractwa walczą w łączonej operacji, odżywa na nowo. W
takich wypadkach to Mistrz Zakonny decyduje, które Bractwo nazywane ma być
“Pierwszym.” Decyduje on również o porządku ataku reszty swoich sił. Bractwa zachowują
w pamięci każdą bitwę, w której były “Pierwszymi,” Bracia Bitewni wiedzą bowiem, że o ich
chwalebnych czynach będzie się mówiło do końca świata, a ich imiona nigdy nie zostaną
zapomniane. Bycie “Pierwszym” jest w Zakonie tak wielkim honorem, że w obliczu takiego
wywyższenia Bracia zapominają o plemiennych więzach feudalnych, a więzi Bractwa
Astartes stają się o wiele silniejsze od ich więzów z dawnych, śmiertelnych plemion.Bibliotekarze
Podobnie jak Astartes w bratnich Zakonach, Białe Szramy utrzymują Librarium ze
zdolnych psioników, którzy są wysoce utalentowani i wytrenowani w posługiwaniu się mocą
Osnowy, choć ich Bibliotekarze noszą miano “Proroków Burzy,” co nawiązuje do
starożytnych tradycji Chogoris. Każdy Zakon wybiera swoich Bibliotekarzy na swój sposób,
dobierając ich ze swojego świata ojczystego, podobnie jak innych rekrutów, lub spośród
psioników Scholastica Psykana. Większość Zakonów trenuje i sprawdza swoich psioników
według starożytnych rytuałów wyłożonych w Codex Astartes. Bibliotekarze Białych Szram
dobierani są spośród rekrutów o skłonnościach pozwalających przypuszczać, iż mogą oni
opanować Nauki Nieba. Prorocy Burzy Białych Szram posiadają pewne unikatowe
psioniczne umiejętności, znane jedynie w Zakonie:Serce Khana - Prorok Burzy sięga głęboko do dziedzictwa Jaghatai Khana i sprowadza na
siebie i swoich braci legendarną prędkość i nieustępliwość samego Prymarchy Białych
Szram.
Duch Stepów - Prorok Burzy sięga do ducha ziemi, powietrza i do dusz dawno zmarłych
wojowników, by zaczerpnąć moc z klimatu surowych stepów Chogoris i napełnić nim pole
bitwy, zmuszając przeciwnika do walki w ciężkich warunkach środowiskowych. Mówi się,
że tak długo, jak długo te siły natury walczą u ich boku, Białe Szramy zawsze będą
zwycięskie.Lanca Burzy - Prorok wzywa błyskawice, symbol doktryny wojennej Zakonu i dzierży ją w
walce z wrogiem. Z ciała psionika wyrzucona zostaje silna błyskawica czystej energii,
uderzając we wszystko na swojej drodze.Wyjący Wiatr - Prorok gromadzi potężne wiatry Chogoriańskich stepów i kieruje je na
swojego wroga.
Doktryna
Przed Herezją
Doktryna walki Białych Szram kształtowała się przez dziesięć tysięcy lat
nieustannego przelewania krwi, a jednak wciąż przypomina ona ich pierwotny, nomadyczny
styl walki. Choć są oni dzicy i barbarzyńscy, wojownicy ze stepów Chogoris są bardzo
inteligentnymi taktykami i mistrzami rzemiosła pola bitwy. Każdy Brat Bitewny sięga do
dziedzictwa barbarzyńskich stepów nie jako bezmyślny berserker, ale jak do idealnie
wyrzeźbionej włóczni, ze skupieniem i precyzją łowczego mistrza. Specjalizują się w
uderzaniu na swojego przeciwnika i przerażającą szybkością, ale nigdy nie wykazują się
lekkomyślnością. Czas spędzony na przygotowaniach jest dla ich strategii kluczowy, jako że
do każdego celu podchodzą z obmyślonym planem działania i z uwzględnieniem
nieprzewidzianych okoliczności, koordynując swoje uderzenie tak, by upewnić się, że celowi
zostaną wyrządzone maksymalne krzywdy. Takie metody działania sprawiają, że Białe
Szramy wychodziły zwycięsko z najkrwawszych bitew w historii Imperium, włączając w to
samą Bitwę o Terrę. W wielu tysiącleciach od tamtego czasu, Białe Szramy polowały na
wrogów Imperatora w całej galaktyce, stając przed każdym zagrożeniem z obnażonymi
ostrzami i okrzykami bitewnymi na ustach, pokonując rebeliantów i zmagając się z
niemożliwymi do zliczenia inwazjami w imieniu Imperatora i Wielkiego Khana.
Po Herezji
Metoda prowadzenia walki, przeniesiona przez Khana ze stepów prosto do Legionu,
służyła Białym Szramom przez całe tysiąclecia. Ich modus operandi opiera się na
błyskawicznych atakach i odwrotach, prowadzonych przez przez wysoce mobilne jednostki
niszczące swojego wroga kawałek po kawałku. Kluczem w tej strategii jest uniemożliwienie
swojemu przeciwnikowi zgromadzenie znacznych sił w jednym miejscu. Oprócz
posługiwania się pojazdami, Oddziały Szturmowe Białych Szram korzystają także z
plecaków rakietowych do nękania swojego wroga tak, by jak najbardziej ułatwić zadanie
głównym siłom szturmującym. Doktryna militarna Zakonu polega na dostarczeniu
wszystkich swoich sił na pole bitwy jednym, szybkim ruchem, w związku z czym w ich
desantach wykorzystuje się Kapsuły Desantowe. Cała siła Zakonu jest poświęcona na jeden,
szybki manewr, którego celem jest uniknięcie możliwości rozdzielenia sił Zakonu
znajdujących się w rezerwie.
Choć Białe Szramy wolą trzymać swojego wroga na dystans, to Astartes tego Zakonu
zawsze są gotowi do krwawej walki w zwarciu, przez co wrogowie Imperium słusznie
obawiają się ich obecności na polu bitwy.
Patrząc na całokształt, Zakon Białych Szram jest potężnym i efektywnym Zakonem,
kiedy jego siły przeprowadzają bezpośredni, szybki szturm, ale brak broni ciężkiej i czołgów
w ich arsenale sprawia, że ich siły są bardziej narażone na straty, szczególnie w starciu z
dobrze okopanym przeciwnikiem. Z całą pewnością Białe Szramy nie są Zakonem
stworzonym do prowadzenia oblężeń.
Siedziba Zakonu
Plemiona Chogoris żyją obecnie dokładnie w taki sam sposób, jak żyli przez
niezliczone pokolenia, błąkając się po stepach za wielkimi stadami gargantuicznych
stworzeń, robiąc to zgodnie z naturalnym cyklem klimatycznym planety. Przed przybyciem
na ten świat Jaghataia, Chogorianie byli podzielonym ludem, a planeta należała do
opresyjnych władców z wielkich miast. Choć wszystkie osiedla na planecie zostały podbite
przez młodego Prymarchę, zrozumiał on, że osiedlenie się jego ludzi w tych zupełnie innych
miejscach koniec końców sprawiłoby, że nie byliby już tymi samymi ludźmi. Zamiast
skazywać swój lud na taki los, Jaghatai zniszczył wszystkie miasta na planecie, oszczędzając
tylko jedno - Quan Zhou. Jest to pałac z marmuru wybudowany na szczycie gór Khum Karta.
Ta Forteca Klasztorna o wielkości całego miasta jest jednocześnie starożytnym pałacem
samego Khagana i siedzibą Białych Szram. Do adamantowych bram Fortecy Klasztornej
wiedzie kręta dolina. Po obu stronach drogi przecinającej dolinę wbite są zaś niezliczone
włócznie z zatkniętymi nań głowami byłych wrogów Zakonu. Same ściany pałacu
przedstawiają obfite zbiory trofeów zebranych przez bohaterów Białych Szram z tysiąca pól
bitewnych. Quan Zhou jest duchowym domem Zakonu Białych Szram i zaprawdę jest
niezwykłym i cudownym miejscem.
Podobnie jak wszystkie Fortece Klasztorne, Quan Zhou jest uzbrojone i chronione
polem siłowym, tak, by żadne oblężenie czy bombardowanie nie mogło mu zaszkodzić. Jest
uzbrojone tak, by odpierać ataki z ziemi, powietrza i przestrzeni kosmicznej, jego mury mogą
zalać wroga ogniem zdolnym zniszczyć nie jeden rój. Żadnej jednostce latającej nie uda się
dotrzeć pod samą Fortecę bez przyzwolenia na to Dział Laserowych wzoru Icarus i
Makrolasera Furia Khana, który wzniesiony w powietrze niczym włócznia jest zawsze
gotowy do wywarcia zemsty na podniebnych przeciwnikach Zakonu. Librarius Fortecy
Klasztornej jest wysoką spiralą, w której Zakonni Bibliotekarze studiują wiedzę i kroniki
czynów Khana. Opiekują się oni także Zakonnymi Astropatami w trakcie ich nasłuchiwania
psionicznych wiadomości przychodzących z próżni i kiedy łączą się z resztą Imperium, mając
nieustanny kontakt z tymi Bractwami Białych Szram, które akurat znajdują się na polowaniu.
Białe Szramy żyją w odosobnieniu od swoich ludzi, schodząc na stepy planety
jedynie raz w trakcie dekady by obserwować wojny między plemionami i wybierać
potencjalnych rekrutów dla Zakonu. Nieustanne walki sprawiają, że ludzie pozostaną silni,
choć Białe Szramy muszą zawsze dbać o to, by feudalne przywiązania nomadów do swoich
plemion nie przeniknęły do Zakonu, kiedy Aspiranci staną się Neofitami a następnie
Nowicjuszami. Innym sposobem na wyłonienie Aspirantów spośród ludu Chogoris jest
dobranie kandydata drogą tradycji, kiedy to wystarczająco młody człowiek sam wejdzie w
góry by odnaleźć grób poległego Astartes Białych Szram i oddać mu hołd. Takie pielgrzymki
są bardzo niebezpieczne. Samo przetrwanie takiej wyprawy jest wielkim czynem, który może
zaskarbić młodzieńcowi miejsce pośród szeregów Aspirantów Zakonu.
Jako że plemiona, z których rekrutują Białe Szramy są bardzo przywiązane do ziemi i
pór roku planety, Bracia Bitewni Zakonu mają wrodzoną empatię względem ich środowiska.
Gdziekolwiek się udadzą, są w stanie poczuć ziemię pod stopami, zaczerpnąć z czystego
powietrza planety i nagle dostrzec najlepszą strategię do walki w danym miejscu. Choć
Chogoris jest usiane wielkimi równinami, rozległymi lasami i piętrzącymi się górami, to
wzmocniona fizjologia Adeptus Astartes podwaja głęboko zakorzenione Chogoriańskie
zrozumienie własnej planety i zamienia je w nadnaturalną świadomość. W związku z tym,
Białe Szramy mogą posługiwać się każdym fragmentem naturalnego środowiska, jak gdyby
były one ich sojusznikami, niezależnie od tego, czy właśnie przecinaliby oni rozległą
pustynię, czy tropili wroga na polanach obcego Świata Śmierci. Postronni byli w stanie
zauważyć, że wiele Białych Szram czuje się źle w całkowicie przekształconych,
zurbanizowanych środowiskach, jak np. w rojach i na stacjach kosmicznych.
Prawdopodobnie wynika to z faktu, iż Astartes tego Zakonu przywykli do czystego powietrza
i poczucia surowego gruntu pod stopami; nie umniejsza to jednak ich waleczności, jako że
Białe Szramy są przede wszystkim Kosmicznymi Marines, gotowymi zetrzeć się z wrogami
Imperium w każdym, najbardziej nieprzyjaznym środowisku.
Wierzenia Zakonu
Białe Szramy podzielają wierzenia swojego Prymarchy, czcząc Imperatora jako
Najwyższego Zjednoczyciela Ludzkości, ale nie jako Boga - nie wyznają oni Imperialnego
Kreda jako wiary i nie pokładają szczególnego szacunku wobec Eklezjarchatu. Białe Szramy
wierzą, że ich obowiązkiem jest przygotowywanie się na dzień zstąpienia Imperatora ze
Złotego Tronu i rozpoczęcia się nowej Wielkiej Krucjaty, która zjednoczy galaktykę poprzez
niszczenie wrogów Imperatora. Tego samego dnia powrócić ma Jaghatai Khan, który
poprowadzi swoich Astartes do zwycięstwa.
Symbol błyskawicy jest niezwykle ważny dla Zakonu i służy im jako godło.
Reprezentuje zarówno ich styl prowadzenia wojny jak i nawiązuje do ich Honorowych Blizn,
wycinanych przez Braci Bitewnych na twarzach. Błyskawica jest też mocno związana z
potęgą Proroków Burzy. Zakon wierzy, że tak długo, jak długo elementarne, animistyczne
moce powietrza i ziemi służą Prorokom, Białe Szramy nigdy nie odniosą porażki. Wszystkie
Białe Szramy mają na twarzach podłużne blizny, wycinane w dniu ich wstąpienia do Zakonu
jako pełnoprawni Bracia Bitewni.
Jak zostało już wspomniane, Białe Szramy nie godzą się na uwięzienie ich ciał w
Dreadnoughtach. Ma to związek z wierzeniami samych Astartes - Białe Szramy wierzą, że
kiedy wojownik umiera, jego dusza powinna być wolna, by móc w pełni podróżować po
równinach świata zmarłych.
Skaryfikacja
“To nasi bracia z łuku niebios. Kochamy ich, a oni dla nas walczą, ale nigdy nie będą w
pełni Talskarami, jak my. Obserwuj blizny. One wskażą ci, którzy z nich są z Chogoris.”~ Zadyin Arga Radja Beijin
Wśród ludów Chogoris blizny na widocznych miejscach ciała występują
powszechnie, choć w przypadku ludów osiadłych, takich jak Khilanowie i Huanjanowie, jest
to nieco rzadszy widok. Niektórzy mówią, że blizny na twarzach Białych Szram nawiązują do
starożytnych rytuałów Talskarów, kiedy plemię to panowało na rozległym oceanie traw
Chogoris. Nomadyczne plemię Talskarów przeszło rozległe zmiany odzwierciedlające siłę,
osiągnięcia i rytualne wydarzenia w życiu ich wojowników.
Wzór skaryfikacji Talskarów został przejęty przez wiele narodów z całej planety (w
szczególności Haelunów, Szechijaków i Wysokich Zuarów), które zaczęły rywalizować ze
sobą od czasów zjednoczenia ich przez Jaghataia. Typowe wzory skaryfikacji nawiązują do
drapieżnej fauny Chogoris, a symbolem przewodnim jest natywny, drapieżny ptak, berkul.
Trwałe barwniki na bazie żywicy stosuje się w wypadku skaryfikowania blizn o wzorach
przedstawiających słynne w Zakonie postaci - w takim wypadku skaryfikatorzy Zakonu
tworzą hybrydy tatuaży i blizn. Obserwatorzy Imperium zauważyli także żywe, ruchome
blizny i tatuaże na ciałach Astartes Białych Szram, jednak Imperialni uczeni nie są w stanie
zrozumieć tego zjawiska.
Charakterystyczna lokalna wariacja tradycyjnego zygzaku na lewym policzku Białych
Szram także nie uszła oczom obserwatorów. Ten wzór blizny wykonywany jest tradycyjnymi
sztyletami pod nadzorem plemiennego Zadyin Arga. Blizny biegną od lewego oka, przecinają
policzek i sięgają kości szczękowej. Do utrwalenia nacięcia i nadania jej białego odcienia
używa się pyłu. Na krótko po zjednoczeniu się ze swoim Prymarchą, Terrańskie Białe
Szramy zaadaptowały zwyczaje Chogorian, choć ich blizny nigdy nie były tak okazałe jak
Astartes pochodzących z Chogoris. Powodem takiego stanu rzeczy jest fakt, iż najbardziej
efektywna skaryfikacja dotyka młodych mężczyzn, Neofitów Zakonu, którzy wciąż oczekują
na implantację genoziarna Zakonu, podczas gdy ciało Astartes jest w stanie zregenerować
nawet głębokie nacięcia na skórze.
Genoziarno
Genoziarno Białych Szram jest stabilne i początkowo nie przejawiało objawów
aberracji i mutacji. Jednak wraz z wprowadzeniem do niego materiału genetycznego ludów
ze stepów, genom zaczął się zmieniać i odzwierciedlać dzikie barbarzyństwo i żądzę walki
Białych Szram. Pomimo nauk Khanów i Proroków Burzy, w Bractwach dochodzi niekiedy
do rękoczynów. Na dodatek niekiedy zdarza się, że Bractwa przekraczają swoje kompetencje
na polu bitwy, topiąc je we krwi i ignorując rozkaz wycofania się, jak miało to miejsce w
przypadku “Masakry Czerwonego Gościńca.” To, czy takie incydenty są wynikiem
wrodzonej wady w materiale genetycznym Białych Szram, czy może problem
zapoczątkowała rekrutacja spośród dzikich plemion Chogoris nie jest wiadome, ale Adeptus
Mechanicus jest zdeterminowane, by poznać prawdę. Zakony Sukcesorskie Białych Szram są
dokładnie tak samo nieustępliwe w walce i podążają za naukami Jaghatai Khana z tą samą
gorliwością.Klątwa Prymarchy:
Barbarzyństwo Chogorian
Nie wiadomo, czy kontrolowane barbarzyństwo Białych Szram pochodzi od samego
Jaghatai Khana, czy z dzikich obyczajów walecznych ludzi z Chogoris, czy może nawet z
kombinacji tych dwóch czynników, ale jakikolwiek byłby tego powód, w sercach i krwi
Białych Szram drzemie wielka siła. Jednak sam fakt jej posiadania grozi pożarciem
osobowości poszczególnych Astartes i wiecznym przekleństwem ich duszy.
Wszystkie Białe Szramy zwracają uwagę na swoją wewnętrzną dzikość. Jedynie
poprzez wielką dyscyplinę, pokorną medytację i nieustanne czuwanie innych Braci
Bitewnych, Białe Szramy mogą mieć nadzieję na poskromienie swojej duszy. Kiedy jednak
genetyczna klątwa Zakonu zamanifestuje się, jej objawami są dwa etapy:● Etap I - Niepohamowanie: dyscyplina Brata Bitewnego rozluźnia się. W jego
zachowaniu jest coraz więcej momentów niepohamowanego okrucieństwa,
objawiającego się w ogniu bitwy. Dotknięty klątwą Brat Bitewny często nie będzie
sobie nawet zdawał sprawy ze swojego barbarzyństwa, w związku z czym jedynie
inny Brat Bitewny może ostrzec go o jego niestosownym zachowaniu.● Etap II - Zduszony Gniew: w najmroczniejszych zakamarkach umysłu Brata
Bitewnego rodzi się cień wściekłości i furii, wyczekując okazji do objawienia się i
powodując, że Brat Bitewny staje się nad wyraz agresywny i nerwowy.
Bohaterowie Białych Szram
Czasy przed Herezją
Jubal Khan - Jubal był słynnym Khanem nieznanego z nazwy Bractwa V Legionu w
czasach Wielkiej Krucjaty i Herezji Horusa. Był znany jako “Władca Letniej Błyskawicy”
oraz “Śmierć, która zjawia się wraz z letnim śmiechem.”Shang Khan - był dowódcą VII Zakonu Białych Szram w czasie Wielkiej Krucjaty. Do
historii zapadł jednak dzięki oddaniu pod panowanie Legionu Mrocznych Aniołów planety
Sarosh na krótko przed rozpoczęciem się Herezji Horusa.
Qin Xa - starszy wojownik Białych Szram i dowódca Keshigu samego Prymarchy. Qin Xa
walczył u boku Jaghatai Khana jeszcze w czasach swojej młodości, na Chogoris. Był jednym
z pierwszych Astartes V Legionu pochodzących z tej planety.
Bohaterowie po herezji
Jubal Khan - Jubal Khan jest obecnym Wielkim Khanem Białych Szram po zniknięciu
ostatniego Wielkiego Khana, Kyublaia w 943 r. M41.Kyublai Khan - ostatni Wielki Khan Zakonu. Zaginął bez śladu w walce z Eldarskimi xenos.
Jurga Khan - dowódca Bractwa, które wyzwoliło świat Tephra VII.
Khajog Khan - dowódca Bractwa wysłanego na Cadię w czasie XIII Czarnej Krucjaty.
Khajog okazał się nieznośnym i niebezpiecznym przeciwnikiem, którego siły Chaosu
pokonały dopiero po osobistej interwencji Abaddona Profanatora i jego znacznych sił. Choć
Khajog i jego ludzie ostatecznie zostali otoczeni i wybici, to bez wątpienia ich walka dała
Cadiańczykom wiele cennego czasu. Prorocy Burzy twierdzą, że duch Khajoga przemierza
pustkowia Cadii w świecie umarłych i nie jest zdolny do zjednoczenia się z Imperatorem,
dopóki jego śmierć nie zostanie pomszczona.
Kor’sarro Khan - Khan III Bractwa i obecny Mistrz Łowów Zakonu. Pierwsze polowanie
Kor’sarro zakończyło się na trzecim księżycu gazowego giganta Mai IX. Khan III Bractwa
stanął przed wieloma strasznymi przeciwnikami i wielkimi wyzwaniami, włączając w to
walkę z psionikiem stopnia alfa na Delta Arbuthnot, gdzie cała populacja serwitorów
agralnych została zniewolona i zmuszona do walki z Imperialnymi właścicielami ziemskimi,
używając łopat w walce z żołnierzami Gwardii Imperialnej i autodział. Inną jego słynną
bitwą była walka na trzecim księżycu Zguby, gdzie wiele lat wcześniej, jeszcze jako
zwiadowca, Kor’sarro stoczył walkę z istotami z Osnowy, Łowcami Niewolników. Dziesięć
tysięcy zaczarowanych Cadiańczyków zostało zmuszonych do przejścia przez rozciągające
się na 100 km pole minowe pod ciągłym ogniem Astartes z Zakonów Białych Szram,
Czerwonych Łowców i Niebiańskich Lwów. Kor’Sarro Khan był także odpowiedzialny za
upolowanie Demonicznego Księcia Voldoriusa.
Jamuka Khan - poprzednik i mentor Kor’sarro Khana na stanowisku Khana III Bractwa.
Kieł z czaszki smoka, który obecnie można znaleźć na tronie Kor’sarro Khana pierwotnie był
trofeem Jamuki.
Qan’karro - Prorok Burzy przypisany do grupy zadaniowej Kor’sarro w czasie jego
polowania na Voldoriusa. Qan’karro jest słynnym weteranem Zakonu oraz bliskim doradcą
Mistrza Łowów.Xia’ghan - Starszy Kapelan przypisany do III Bractwa na czas polowania na Voldoriusa.Subedei - Kapelan służący w czasie III Wojny o Armageddon.Balat - świątobliwy Sierżant Zwiadowców Białych Szram, służący od ponad czterech stuleci,
dowodzący Szwadronami Motorów Zwiadowczych na Tepha VII.
Ultas Kholka - Sierżant Zwiadowców i utalentowany weteran Zakonu. Sierżant Kholka był
za swoich czasów jednym z najlepszych Astartes Białych Szram. Był weteranem
osławionego Patrolu 442, przetrwał atak ekstremalnie śmiercionośnych Tyranidzkich
Liktorów na kobaltowych rafach Ayria-12-Tsunami oraz długie operacje na Świecie Śmierci
Canak. Brat Kholka poświęcił się, by dać Kor’sarro Khanowi okazję do stoczenia walki z
Demonicznym Księciem Voldoriusem, używając swojego miotacza ognia do zniszczenia
ostatniej Krwawej Fali nanitów, spowijając własne ciało w niszczących płomieniach.
Relikty Zakonu
Sztandar Orła - jako Zakon, od którego wywodzą się Zakony Sukcesorskie, Białe Szramy
potrafią prześledzić swoją historię do czasów powstania Imperium. Najstarsze relikty Zakonu
datuje się na starożytność. Takim artefaktem jest właśnie Sztandar Orła. Niezwykle rzadko
zdarza się, by ten święty sztandar był świadkiem okrucieństwa wojny, choć każdy dowódca
wie o inspirującym wojska walczące w jego cieniu efekcie. Na szpicy sztandaru zatwierdzono
statuetkę orła - jest to symbol krwawego zwycięstwa Białych Szram na Golgothcie.
Stojak na Trofea Herszta - podobnie jak wielcy Khanowie starego Chogoris, Białe Szramy
biorące udział w Krucjacie Achilusa posługiwały się specjalnymi stojakami, pozwalającymi
im na przechwalanie się zebranymi na polu chwały trofeami. Podobnie jak bardziej
powszechne w innych Zakonach sztandary mocowane na plecach dowódców Astartes, stojak
na trofea identyfikuje Brata Bitewnego jako lidera i Kapitana Zakonu.
Tulwar Pojedynkowy - legenda głosi, iż to ostrze zostało wykute przez górskie plemiona
Chogoris. Jest to broń rytualna Białych Szram. Jej krótkie, zaokrąglone ostrze sprawia, że
Tulwar jest stworzony do szybkich, krótkich cięć, pozwalając swojemu użytkownikowi na
szybsze ruchy w walce, przechodząc z ofensywy do defensywy w mgnieniu oka. Rytualne
pojedynki między kamratami są rzeczą powszechną między współplemieńcami
zamieszkującymi Chogoris i choć takie zachowania między Białymi Szramami występują
dość rzadko, to sama praktyka pojedynku, dzięki której Bracia Bitewni mogą rozwiązać
dzielące ich spory i polepszyć własne umiejętności walki pozostaje silną tradycją. Wiele
Białych Szram posiada osobiste, specjalne zaokrąglone ostrza, stworzone na wzór Tulwarów
noszonych przez Chogorian do pojedynkowania się i walki w zwarciu w trakcie wojny,
nosząc je w oczekiwaniu na nieuniknioną walkę na bliski kontakt. Szczególny kształt i
wyważenie tych broni ułatwia szybkie atakowanie i parowanie. Astartes noszą je oprócz
swoich Noży Bojowych lub zamiast nich, w zależności od preferencji indywidualnych.
Glewia Zemsty - Białe Szramy odkryły ten starożytny relikt w czasie ich podboju Gromady
Niedoli, daleko za Wschodnim Krańcem galaktyki. Glewia Zemsty była bronią użytkowaną
przez samego Kyublai Khana nim Mistrz został zamordowany przez Mrocznych Eldarów
Krwawego Szpona. Trzaskające pole energetyczne otaczające zakrzywione ostrze jest
przedłużeniem adamantowej rękojeści, dzięki czemu broń może przeciąć każdy pancerz.
Niektórzy Astartes uważają, że w Glewii drzemie duch Kyublaia, oraz że jego niekończące
się pragnienie zemsty na swoich zabójcach jest źródłem mocy tej niesamowitej broni.Guan Dao - Lanca Mocy, broń bezpośrednio spowinowacona z samym Zakonem. Ten relikt
o dwumetrowym, metalowym trzonku z jednostronnym, zaokrąglonym ostrzem jest używana
przez Białe Szramy do zwiększenia swojego zasięgu i nałożeniu nacisku na zwiększony
moment pędu podczas szarży. Guan Dao sprawdza się idealnie podczas szturmów, kiedy to
całe Bractwo uderza na wroga w dzikiej szarży pojazdami, a Astartes uzbrojeni właśnie w tę
broń mogą uderzać swoich przeciwników pozostając poza zasięgiem ich własnej broni. Kiedy
jednak Astartes walczą w formacjach pieszych, celem użycia Guan Dao jest rozbrojenie
przeciwnika i odpieranie jego uderzeń.
Honorowy Dar - starożytne tradycje posłuszeństwa i honoru pośród Chogorian są
skomplikowane i jest ich bardzo wiele, a szanuje je niemal każde plemię, które niegdyś
zostało zjednoczone przez Wielkiego Khana. Pośród wielu tradycji rozpowszechnionych
przez Khana istnieje zaś tradycja honorowego daru, która nawiązuje do dzielenia się
chwalebnymi trofeami z zaufanymi kamratami, co wzmacnia więź między myśliwym a jego
przyjacielem. Dary te przyjmują wiele form: mogą to być skóry wielkich, pasących się na
równinach Chogoris bestii, odłamki zniszczonego pancerza, zebrane z wraku wrogiego
pojazdu lub ciała wroga, czy też kły i pazury wielkich bestii xenos.
Do kilku z bardziej
znanych Honorowych Darów należą:
Skóra Torandora - Torandor to wielkie, uparte, roślinożerne zwierzę żyjące na
równinach, będące celem długich polowań, jako że pojedyncze okazy tego gatunku są
izolowane od reszty stada a dopiero potem ubijane setkami strzał i włóczni. Triumf w
takim polowaniu można osiągnąć jedynie siłami całego plemienia lub przynajmniej
kilku Astartes, a same łowy wymagają nieziemskich pokładów cierpliwości i
wytrzymałości. Zlepione i matowe kępki sierści Torandora są dzielone między
zwycięskich łowców, którzy dzielą się nimi z tymi przyjaciółmi, o których myślą, że
mają w sobie hart ducha podobny właśnie ubitej bestii.Fragment Pokonanego Przeciwnika - jak przystało na wojowników o legendarnej
mocy i osiągnięciach, wiele bitew toczonych przez Białe Szramy kończyło się totalną
anihilacją ich wrogów. Zniszczone fragmenty pancerzy i pojazdów ich przeciwników
zdarzały się leżeć dosłownie na całej długości krajobrazu. Dumne Białe Szramy
przejawiają niekiedy skłonność do przywłaszczenia sobie takiego trofea, by następnie
przekazać je bliskim Braciom Bitewnym, by pamiętali oni o chwalebnych
dokonaniach minionego konfliktu.
Barbarzyńskie Totemy - potworni przeciwnicy, jak Orkowie i Tyranidzy, czy
krwawe drapieżniki zamieszkujące wiele z poznanych przez synów Jaghataia
Światów, są powszechnymi dla Białych Szram wrogami. Jeśli więc ich przeciwnik nie
nosi pancerzy i nie jeździ pojazdami, których fragmenty stanowić będą nowe trofeum
Białych Szram, Astartes tego Zakonu chętnie odbiorą ich martwym wrogom ich kły i
pazury. Takie trofea oferuje się wyłącznie bliskim Braciom, na znak, iż są oni tak
waleczni jak właśnie pokonany wróg.Oko Łowcy - plemiona Chogoris są znane w Imperium przez ich wytrawnych łuczników
konnych. Na Zwojach Równin zapisano, że Oko Łowcy - genialnie skonstruowane bioniczne
oko o niemożliwym do stwierdzenia wieku i bezkonkurencyjnej jakości - zostało stworzone
ku chwale dziedzictwa Białych Szram. To urządzenie wskazuje najsłabsze punkty pancerza
przeciwnika, pozwalając swojemu użytkownikowi na uderzenie w to miejsce z niebywałą
precyzją, lub przekazać tą informację do innych, sojuszniczych sił. Dane zebrane przez Oko
pozwalają jego użytkownikowi przejrzeć przez zasłonę wroga i zapewnić łowcę, że wskazana
ofiara na pewno mu nie ucieknie.
Płaszcz Proroków Burzy - starożytny psioniczny kaptur, znany jako Płaszcz Proroków
Burzy jest przepełniony elementarną energią. Nikt nie wie, kto stworzył ten relikt, ale
zazwyczaj jest on przekazywany temu Bibliotekarzowi Białych Szram, który przejawia
największe umiejętności w panowaniu nad żywiołem burzy. Płaszcz jest świetnym
przewodnikiem energii spowinowaconych z burzą i otacza swojego użytkownika całunem
psionicznego pola ochronnego oraz pozwala mu jeszcze lepiej władać podniebną mocą.
Kiedy Prorok Burzy używa Płaszczu, jego oczy rozświetlają się czystą energią, a każdy wróg
który za bardzo zbliży się do psionika zostanie porwany przez niszczycielską, psioniczną
wichurę.
Bułat Wielkiego Khana - jedną z najbardziej ulubionych broni plemion Chogoris jest bułat -
lekkie, zaokrąglone ostrze, idealne do walki z siodła. Nie jest wielką niespodzianką fakt, iż
zbrojownie Białych Szram są zaopatrzone w wiele niezwykłych egzemplarzy Mieczy Mocy,
wykutych na styl tradycyjnych, Chogoriańskich bułatów. Najbardziej osławionym z nich jest
zaś Bułat Wielkiego Khana. Skomplikowany filigran biegnie przez całą długość ostrza,
upamiętniając największe zwycięstwa Legionu Białych Szram. Zapiski Zakonu głoszą, że ta
broń została pobłogosławiona przez samego Wielkiego Khana w czasie czystki na Daikeos.
Niedługo potem jego czempion, Ghorotei, ściął nim głowę Królowi Żelaznych Wiwern w
bohaterskim pojedynku.
Totem Subetai’a - Prorocy Burzy pełnią rolę Bibliotekarzy Białych Szram - dla Zakonu są
oni potężnymi istotami, którzy doradzają dowódcom i zachowują historię, tradycję i wiedzę
Zakonu. W całym Jericho Reach wielu Proroków Burzy jest wysławianych za ich heroiczne
czyny, a krypty Fortecy Strażniczej Erioch są wypełnione artefaktami od niezliczonych
Proroków, którzy służyli w Szwadronach Śmierci w minionych eonach. Jednym z takich
artefaktów jest Totem Subetai’a - długi kij wzbogacony o czaszkę bestii i węzeł grubych
włosów. Do dnia dzisiejszego nie przetrwały żadne zapiski o Subetai’u ani jego
osiągnięciach, ale jego kij służył innym Prorokom przez całe milenia. Kij pomaga Prorokom
Burzy w skupieniu swojej mocy, czerpiąc ze starożytnych duchów i wróżąc dla swoich
Wielkich Khanów.
Gniew Niebios - motor Kosmicznych Marines, znany jako Gniew Niebios został
skonstruowany w taki sposób, by pozwolił swojemu kierowcy osiągnąć prędkość burzy.
Rozkaz jego budowy padł z ust Mistrza Łowów Khantaka Khana. Dzięki zamontowanym
weń matrycom cylindrów diatremitowych i wirnikowi grawitacyjnemu o krótkim czasie
spalania, Gniew Niebios nie tylko może osiągać prędkości, które zawstydziłyby tradycyjne
Land Speedery, ale jest także w stanie wykonać antygrawitacyjne skoki przez pole bitwy.
Dzięki temu, wyszkolony kierowca jest w stanie rozbijać czołgi i barykady z żelbetonu, a
nawet przeskoczyć nad przeciwnikiem i zaatakować go od tyłu.
Barwy, symbole, heraldyka
Dominującym kolorem Białych Szram jest biały, a kolorem dodatkowym - czerwony.
Od czasów przed Herezją cały układ kolorów na pancerzu praktycznie się nie zmienił.
Pancerze Konsyliarzy Białych Szram są zaś czerwone, nie licząc ich plecaków, prawego
naramiennika i hełmu, które są białe. Przez środek ich hełmów biegnie dodatkowo czerwony
pasek. Białe Szramy opierają swoją ikonografię na kulturze plemion, z których rekrutują
nowe pokolenia Astartes. Ich symbole zazwyczaj przybierają formę błyskawicy - jest ona
obecna na ich pancerzach, hełmach, a nawet w rytualnej skaryfikacji. Prawo Zakonu głosi
jednak, że jedynie pełnoprawni Bracia Bitewni mogą prezentować symbol horyzontalnej
błyskawicy - Zwiadowcy Zakonu muszą więc poczekać na dzień swojej inicjacji. Na dodatek,
Białe Szramy oznaczają swoje kompanie i oddziały specjalną sygnaturą na nakolannikach, co
stoi w opozycji z ukazywaniem ich na naramiennikach, co ma miejsce w większości innych
Zakonów. Symbol specjalizacji oddziału (w zależności od tego, czy jest to oddział
Taktyczny, Szturmowy, Niszczycieli czy Oddział Weteranów) jest ukazywany na prawym
ramieniu, podczas gdy ikonografia Zakonu jest umieszczana na lewym. Sierżanci noszą także
oznaczenia kompanii w której walczą na prawym nakolanniku. Hełmy Jeźdźców Białych
Szram zazwyczaj ukazują Chogoriańskie oznaczenia plemienne.
Flota Zakonu
Lanca Niebios (Okręt Bitewny klasy Dictatus) - potężny okręt flagowy, który służył we
flocie Legionu Białych Szram w czasach Wielkiej Krucjaty i Herezji Horusa.Linia Krwi (okręt nieznanej klasy) - okręt flagowy Legionu w czasie Bitwy pod Bramą
Kalium.Niebiański (okręt nieznanej klasy) - okręt zdobyty przez Białe Szramy w abordażu, w trakcie
jednego ze starć z Legionem Niosących Słowo w pierwszej fazie Herezji Horusa.
Khamanog (okręt nieznanej klasy) - w czasach Herezji Horusa, Khamanog był jednym z
najstarszych okrętów Białych Szram. Towarzyszył on V Legionowi od pierwszego dnia
opuszczenia Terry przez jego Astartes, w dniu rozpoczęcia się Wielkiej Krucjaty.
Namaan (nieznana klasa) - Namaan był świętym okrętem flagowym, służącym we flocie od
początku Wielkiej Krucjaty.
Umaal (nieznana klasa) - początkowo okręt ten nosił nazwę Nieustępliwy i pełnił służbę w
Legionie Gwardii Śmierci. Został jednak odebrany Zdradzieckiemu Legionowi i włączony do
floty V Legionu.
Constantinus (Barka Bitewna) - flagowiec Zakonu Białych Szram.Milczący Jeździec (Barka Bitewna) - jego nazwa zmieniła się z Mistrza Równin, by
uhonorować technologię stealth, rozwiniętą przez Zakon w czasie III Wojny o Armageddon.
Duma Jaghataia (Barka Bitewna) - statek zniszczył Okręt Grobowy Nekronów
bombardujący równiny Mundus Planus w 890 r. M41.
Kalijan (Fregata) - okręt ten idealnie ukazywał strategię wojowania Białych Szram w próżni.Kalijan stał się ulubionym statkiem wielkiego Shiban Khana, który przemianował go naOdnowiciela.
Melak Karta (Fregata) - od czasów Wielkiej Krucjaty, Melak Karta należał do Bractwa
Proporca Włóczni, którym przewodził Algu Khan. Niestety załoga okrętu przegrała w starciu
z abordażującymi siłami Gwardii Śmierci w czasie Herezji Horusa. Los okrętu pozostaje
nieznany.
Inspiracja
Strategia i historia Białych Szram zostały zainspirowane przez historyczne siły
Mongołów z czasów, gdy powstało ich rozciągające się na całą Eurazję imperium. Postać
Jaghatai Khana wzorowana jest zaś na postaci historycznej - Czyngis Chanie (Temudżynie) i
związanych z nim kilku turecko-hunnickich legendach. Samo imię Jaghatai oznacza “biały” i
“energiczny” w mongolskim i językach tureckich i nawet dziś jest ono dość popularne w
tureckojęzycznych krajach centralnej Azji. Jednak w odróżnieniu od obrazu krwawego
potwora, którym lansuje się postać Czyngis Chana w naszej zachodniej kulturze, Jaghatai
przedstawiany jest dokładnie tak, jak Czyngis Chana postrzega się w samej Mongolii - jako
życzliwego przywódcę i mistrza strategii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz