II. Czas Remisji (M32-M41)
Galaktyczna Zwłoka (nieznana data, M32-M41) - Gwardia Śmierci zaangażowała się w
serię brutalnych wojen ze swoimi byłymi sojusznikami wewnątrz Oka Terroru. Choć dla XIV
Legionu konflikt ten był pasmem zwycięstw, to ta terytorialna kampania pochłonęła całe
skupienie Mortariona. W materium minęły w tym czasie tysiące lat, a Marines Zarazy nie
byli w tym czasie prawie w ogóle widziani w przestrzeni Imperium.Zguba Zmiany (Nieznana Data) - W czasie walki z Kultystami Tzeentcha z Zaginionej
Spirali na J’kadis, Lord Gwardii Śmierci Glottox wypuścił na świat swój budzący strach Rój
Dronów. Siedem tysięcy cuchnących trutni ruszyło na rzeź, nie bacząc na drobne uderzenia
jeźdźców dysków i Płonących Rydwanów, kiedy zbliżały się do celu. Przedarłszy się przez
zacięty, wrogi ogień, drony osłoniły niezdarne bombowce plagi Mrocznego Mechanicum,
które zalały Świątynie Zmian Tzeentcha deszczem głowic rozkładu, przez co sama budowla
zamieniła się w skorodowane gruzy wyblakłego kryształu.
Zielona Śmierć (Nieznana Data) - Zainfekowane bandy Orków, które zaatakowały
Świątynny Świat Eklezjarchii Sanctia, objawiły Imperium nowy sposób na sianie
przerażającego spustoszenia. Orkowie spadli na obrońców planety i rozgromili ich, pożerając
żywych i martwych, jak gdyby kierowani demonicznym głodem. Wzdęci od toczących ich
chorób Orkowie stali się otyłymi potwornościami, poruszającymi się w ślimaczym tempie.
Zadziwione tym odwróceniem się kolei losu, Adepta Sororitas systematycznie oczyściły
świat z obecności Orków płomieniem i Bolterami. Dopiero wtedy VII Kompania Plagii na
czele z samym Mortarionem ujawniła swoją obecność i dokonała desantu. Demoniczny
Prymarcha uważnie przyglądał się ciałom Orków, nim udał się na linię frontu. Po jego
odejściu, ciała Orków zaczęły wybuchać w deszczu nieczystych płynów, a z ich wnętrza na
światło dzienne zaczęły wychodzić tuziny Nurgląt. Sanctia upadła pod naporem Zielonej
Śmierci w zaledwie dwadzieścia solarnych godzin po przybyciu nań Mortariona, a plaga
rozprzestrzeniła się na cały, trzymany we władzy Eklezjarchii Układ.
Smog Wojny (Nieznana Data) - Vektoriumy z II Kompanii Plagi, włączając w to
Zardzewiałe Szpony i Skażone Płuco, starli się z Żelaznymi Dłońmi z Klanu Kaargul i Astra
Militarum na Tsarvii II. Kiedy losy bitwy odwracają się od Gwardii Śmierci, jej Marines
wykonują odwrót do chemicznych manufaktur Tsvarii Secundus. Rzucający Plagę połączyli
niezdrowe, chemiczne opary z korozyjnym smogiem, by napędzić czołgi Gwardii Śmierci i
zaszkodzić kadłubom Imperialnych maszyn. Gwardia Śmierci, zdolna do przetrwania w tak
toksycznym środowisku, wkrótce zdobyła całą planetę.
Czarne Krucjaty (M31 - M41) - Przez długie stulecia Abaddon Profanator przelewał krew
niezliczonych sług Imperium. Choć wydaje się to być niepowiązane, każda z tzw. Czarnych
Krucjat jest tak naprawdę częścią większego planu, który ostatecznie doprowadził do
powstania Wielkiego Ryftu w 999 r. M41. W tym okresie nowy Mistrz Wojny Chaosu
wypracował nowe pakty z najpotężniejszymi siłami Empireum, pośród których znajdowała
się Gwardia Śmierci. Pogarda Mortariona względem Abaddona jest oczywista, ale
Demoniczny Prymarcha nie mógł zignorować jego dokonań i wysłał mu na pomoc kilka z
własnych doborowych kompanii. Typhus wspomagał Abaddona bardziej aktywnie, walcząc u
jego boku więcej niż raz i używając jego ataków na Bramę Cadiańską jako okazji do
rozprzestrzenienia ziaren Plagi Zombie tak daleko, jak to tylko możliwe.
Ziarna Zagłady (Nieznana Data, M41) - Stropieni przez magnatropiczną obronę matryc
Świata Kuźni Takbandrhy, wojownicy siły inwazyjnej V Kompanii Plagi zostali całkowicie
zniszczeni. Tylko jeden Czarnoksiężnik Gwardii Śmierci zdołał umknąć przed obławą na
powierzchnię świata, znikając w mrowiu serwitorów podfaktorii. Wzywając demony w
ofiarnym i profanującym rytuale, Czarnoksiężnik stworzył nową armię, której pączkujące
zepsucie przyciągnęło jeszcze więcej podłych istot. Armia Chaosu rosła wykładniczo. Choć
pierwsze ataki Gwardii Śmierci nie pozostawiły na strukturze świata najmniejszego śladu, to
okrutna zguba, która rozeszła się na całą Takbandrhę wkrótce pogrążyła ją w chorobie i
śmierci.
Oczyszczenie Makenny VII (Nieznana Data, M41) - Celem tej kampanii był podbój
Imperialnego Świata Makenny VII, a walczyły w niej Siły Chaosu pod dowództwem Mistrza
Wojny Davrotha, potężnego Lorda Chaosu z Legionu Niosących Słowo. Lord Chaosu
Festardius z Legionu Gwardii Śmierci zawarł z Davrothem przymierze jeszcze w czasach
Herezji Horusa. Choć w czasie Długiej Wojny przeciwko Imperatorowi obaj Lordowie
Chaosu walczyli oddzielnie, Festardius pragnął odnowienia ich starożytnego sojuszu. Kiedy
dowiedział się o najnowszym celu Davrotha, zaoferował mu swoją pomoc, w zamian za którą
władza nad planetą miała przypaść siłom Festardiusa. Weterani oddziału Gwardii Śmierci
doświadczyli wielu bitew i byli nieocenionym wsparciem dla realizacji planów Davrotha.
Siły Chaosu ostatecznie zdobyły planetę, a Rujnujące Moce ustanowiły swoje roszczenia do
kolejnego świata Imperium.
Krucjata Achilus (777 r. M41) - Mistrz Zarazy Ussax, weteran Gwardii Śmierci i znany
członek wewnętrznego kręgu Czarnoksiężników Chaosu Mortariona, zarażał kolejne światy
Jericho Reach w czasie trwającej w Imperium Krucjaty Achilus. Podróżując z jednej strefy
wojny do następnej, na każdym polu bitwy Ussax zbierał ponure i niewypowiedzianie
okrutne żniwa z umarłych i umierających. Sporządzając każdą kolejną chorobę z
rozkładających się zwłok, Ussax uwalnia ją na kolejnym polu bitwy, tylko po to, by po bitwie
sporządzić nową zarazę i ruszyć dalej.
III. Czasy Infekcji (813-830 r. M41)
Oblężenie Vraks (813-830 r. M41) - Oblężenie Vraks było Imperialną kampanią militarną,
trwającą nieprzerwanie 17 standardowych lat, której celem było odebranie Imperialnego
Świata Zbrojowni Vraks Prime z rąk heretyckich sił Chaosu, prowadzonych przez Apostatę
Kardynała Xaphana. W poczet sił Apostaty wchodziło kilka słynnych formacji Gwardii
Śmierci. Byli tam Apostołowie Zakażenia, Władcy Rozkładu, Czystka i Skażeni. Dokonując
desantu pośrodku destruktywnej wojny okopowej, Gwardia Śmierci uwolniła niszczące
bronie biologiczne i rozpoczęła łańcuch wydarzeń, którego rezultatem była demoniczna
inwazja na pełną skalę. U zmierzchu tej boleśnie długiej i godnej pożałowania kampanii o
wyczerpanie, Imperium było gotowe podsumować swoje straty: w wojnie zginęło 14
milionów Imperialnych Gwardzistów, a cała populacja Vraks Prime, liczona na 8 milionów
obywateli została pożarta w wybuchu wielkiej przemocy lub dokonano na niej eksterminacji
po jej upadku w zepsucie Chaosu. Sam świat został ogłoszony Perdita (Martwym Światem)
przez Imperium i z rozkazu Inkwizytora Ordo Malleus, Lorda Hectora Rexa, odgrodzony od
reszty Imperium kordonem, mającym uchronić resztę rasy ludzkiej.
Bitwa pod Konorvin (901 r. M41) - Szarzy Rycerze starli się z Gwardią Śmierci na planecie
Kornovin. Ta bitwa reprezentowała kulminację starożytnego planu Szarych Rycerzy, którzy
pragnęli wygnać Mortariona ze świata śmiertelników na całą wieczność. Potęga
Demonicznego Prymarchy okazała się jednak zbyt wielka; kiedy Mortarion zabił
Najwyższego Wielkiego Mistrza Geronitana w śmiertelnym pojedynku, nowo wyznaczony
Najwyższy Wielki Mistrz, Kaldor Draigo, został zmuszony do wypracowania rozpaczliwego
rytuału wygnania, który miał zapieczętować duszę Prymarchy w Osnowie na wiele
standardowych lat. Było to jednak pyrrusowe zwycięstwo, które ostatecznie dało
Mortarionowi czas na zgromadzenie świeżych sił w Królestwie Chaosu i opracowanie
strategii na nową, największą do tej pory inwazję na świat śmiertelników.
Rój Koszmarów (data nieznana, M41) - Typhus nawiedza Rój Pandorial i rozprzestrzenia
tam Plagę Zombie, znikając, nim na planecie pojawiła się odsiecz floty Imperium. Zamiast
spotkania ze znienawidzonym i starożytnym przeciwnikiem, odważni ludzie z
Necromundańskich Pająków Gwardii Imperialnej napotkały zacienione koszmary w samych
centrach miast-rojów, wypełnionych jedynie włóczącymi się bez celu zwłokami ludzi,
których przybyli pomścić.
Zgniła Wiara (nieznana data, M41) - Zaatakowany przez pacyfikacyjne kadry militarne
T’au, Imperialny Świat Świątynny Calendhula pozostał dumny i silny, chroniony tarczą
wiary swoich mieszkańców. Mimo to, długie oblężenie osłabiło jego linie obrony, kiedy
statuy świętych na całym świecie zaczęły płakać łzami z trujących nieczystości, a źródła
wody pitnej na planecie zamieniły się w zimny śluz. Podczas decydującej bitwy, kiedy to
stosy ciał zaczęły dorównywać spiralom dumnych miast, diabelskie portale rozwarły głębiny
Calendhuli, a wojownicy IV Kompanii Plagi dołączyli do rzezi. Prowadzeni przez Demona,
znanego jako Pożeracz Życia i wspomagani przez zastępy pomniejszych Demonów, Gwardia
Śmierci zniszczyła zarówno siły Imperium, jak i T’au, po czym planeta została ogłoszona
własnością Nurgla.
Bitwa o Anvarheim (nieznana data, M41) - Imperialna Marynarka Floty Bitewnej Obscurus
ścigała o wiele mniejszą Flotę Plagi przez Pas Kuidusa. Po zaciekłej bitwie, ostatni statek
plagi zdołał dokonać pełnego desantu na świat Anvarheim, nim nawet ich ostatni okręt
spłonął w atmosferze planety. Marines Zarazy, zjednoczeni pod sztandarem Zgniłego Chóru,
przedarli się do polarnego miasta fortecznego Anvarheimu - Jotungaardu - i zdobyty
kompleks ustanowili własnym. Oczekując szybkiego zwycięstwa, fala po fali Imperialnych
sił dokonywała kolejnych szturmów na twierdzę. Każdy z nich był jednak łamany przez
nieustępliwych Gwardzistów Śmierci. Długie oblężenie rozwijało się w trakcie trwających
burz śnieżnych, wzbogaconych przez zarodniki plagi Nurgla, a kiedy walki rozciągnęły się w
solarne tygodnie, a następnie miesiące, entropiczne lamenty Zgniłego Chóru słychać było
niemal codziennie z emiterów Voxu w fortecy Jotungaardu. Koniec końców, trzy
standardowe lata po desancie Zgniłego Chóru na Anvarheim, pozostające na planecie
Imperialne siły - wygłodzone, chore i obłąkane - uciekły w gwiazdy, pozostawiając boleśnie
uszczuplone, ale zwycięskie szeregi Gwardii Śmierci na planecie ogarniętej wzrastającym
zepsuciem.
Kampania Pandorax (959-961 r. M41) - w Sektorze Demeter Abaddon Profanator
poprowadził sojusz Zdradzieckich Legionów, włączając w to swój własny Czarny Legion i
Gwardię Śmierci, w inwazji na Imperialny świat Pythos, gdzie ukryta miała być starożytna
brama do Osnowy. Jako iż planeta stanowiła istotny kawałek układanki Mistrza Wojny
Chaosu, który miał pomóc mu doprowadzić Długą Wojnę do końca, Abaddon spadł na świat
z małym kontyngentem Demonicznych Machin i piekielnych maszyn wojennych. Na
przestrzeni kilku krwawych dni solarnych, główne miasta roje zostały zdobyte a lokalne
Jednostki Obrony Planetarnej rozgniecione pod potęgą połączonych Zdradzieckich
Legionów. Jedynie mały oddział Catachańskich Wojowników Dżungli ze 180.
Katachańskiego Regimentu Gwardii Imperialnej zdołał uciec przed obławą w gęstą,
niemożliwą do przeżycia dżunglę w pobliżu łańcucha górskiego planety. Abaddon rozpoczął
przeprowadzanie złożonych rytuałów i składanie ofiar, które miały dla niego otworzyć
Demoniczną Szkatułę, portal między rzeczywistością a Osnową. Miał zamiar złamać
pieczęcie, które pozostawały nienaruszone od czasów Herezji Horusa. Słysząc błagalne
prośby o zbawienie z samego Pythos, Zakon Mrocznych Aniołów, prowadzony przez samego
Azraela, przybył na pomoc oblężonym sługom Imperium. Siłą wspomagającą spadkobierców
I Legionu byli Szarzy Rycerze, których celem w tej kampanii miała być eskalująca z
Demonicznej Szkatuły mroczna siła. Obie Imperialne siły przedarły się przez blokadę
Zdradzieckich Legionów na Pythos w epickiej bitwie w próżni, w której udział brały
najlepsze okręty jakie widziało Imperium wspierane przez samą Skałę. Kiedy flota wojenna
Chaosu została przegnana z orbity w mroczną próżnię, Kosmiczni Marines byli w stanie
wysłać swoje oddziały przez atmosferę i zanieść wojnę zrujnowanym rojom i
niebezpiecznym dżunglom planety. Nie chcąc się rozpraszać w obliczu możliwości zbudzenia
Demonicznej Szkatuły, Abaddon wysłał sojusz Legionów do walki z Lojalistami. Nim
Mroczne Anioły lub Szarzy Rycerze mogli go powstrzymać, Abaddon otworzył portal, a
Demony zalały Pythos. Wynikły z tego konflikt zniszczył cały świat, a sama rzeczywistość
zagięła się i wykrzywiła od surowej mocy Empireum. Wyzwolone energie stworzyły nagły
psioniczny fenomen, a Kosmiczni Marines zostali zmuszeni do walki pod gotującymi się
niebiosami w deszczu gorącej krwi i kotłujących się chmur z lamentujących dusz.
Ukrywający się w całym Sektorze Demeter psionicy zaczęli budzić się do pełnej i
przerażającej świadomości, a rebelie zaczęły wybuchać na tuzinach Imperialnych światów w
całym regionie przestrzeni. Po długiej i zaciętej walce, drużynie Szarych Rycerzy udało się
dotrzeć do Demonicznej Szkatuły i zamknąć portal Osnowy. Pozbawieni swoich
demonicznych sojuszników, Zdrajcy zostali zmuszeni do skrajnej defensywy, a w końcu do
ucieczki. Siły Abaddona opuściły Pythos, umykając zemście Imperium raz jeszcze, ale sam
świat został nieodwracalnie skażony dotykiem Osnowy. Jego niegdyś dumne miasta i
szerokie pasma dżungli zastąpił krajobraz z piekła rodem. Nim portal został zamknięty na
dobre, Abaddon zabrał ze sobą pewnego psionika o ogromnej sile, o którym mówi się, że był
nosicielem unikalnego daru, który miał pomóc Mistrzowi Wojny Chaosu w nadchodzącej
XIII Czarnej Krucjacie. W wyniku takiego obrotu spraw, w Imperium kampania ta przeszła
do historii jako Kampania Pandorax.
Wojna Paradaxiańska (nieznana data, M41) - Holowana na Świat Kuźnię Paradax barka
otworzyła swe rampy, by ku przerażeniu mieszkańców planety wypuścić na światło
słoneczne Marines Zarazy i cuchnące zarazą drony, prowadzone przez fragmenty Płaczącego
Legionu. Boltery poszły w ruch, Heretyccy Astartes zaczęli szerzyć zepsucie i strumień
zarazy na maszyny wokół nich, niszcząc wszechobecne na planecie Duchy Maszyny.
Prowadząc rosnącą armię Demonicznych proto-Machin i nawiedzonych serwitorów, Płaczący
Legion dał początek koszmarowi, w Imperium znanemu jako Wojna Paradaxiańska.
Plaga i Cień w Commorragh (Nieznana Data, M41) - W rozdartym wojną Sektorze Maegra,
dzielnicy Commoragh, wybucha plaga much. Pośród chmar owadów, Marines Plagi z
ugrupowania Zardzewiałych Szponów ścierają się w bitwie z dzikimi Drukhari, po czym
równie tajemniczo znikają. W obliczu ich napaści, w Mrocznym Mieście doszło jeszcze do
wybuchu kilku nieznanych wcześniej plag.
Wstrzymanie Egzekucji (Nieznana Data, M41) - Na zabójczych polach Vindoru, Gwardia
Śmierci decyduje się na pozwolenie ostatnim ocalałym z Imperialnego garnizonu planety na
ucieczkę, tym samym pozwalając darom Nurgla na rozprzestrzenienie się. Dzieci Imperatora,
ich sojusznicy w tej kampanii, nie chcieli patrzeć, jak tak dobry materiał na niewolników
marnuje się i z całego ogarniającego ich niezadowolenia zwrócili swoje Boltery przeciwko
Gwardii Śmierci. Walka sług Nurgla ze sługami Slaanesha pomogła ukryć ucieczkę jeńców,
którzy zaczęli szerzyć swoją plagę w całym Sektorze.XIII Czarna Krucjata (995-999 r. M41) - Zdradziecki Legion Gwardii Śmierci w swojej
pełnej sile przyłączył się do XIII Czarnej Krucjaty Abaddona Profanatora w Bitwie o Cadię.
Rezultatem zgromadzenia tak znacznych wojsk przez Mistrza Wojny Chaosu było
zgromadzenie największych sił militarnych Imperium od czasów Herezji Horusa. Siły
Chaosu ostatecznie zwyciężyły i przytłoczyły wojska Imperium wokół Cadii, podczas gdy
Abaddon zrzucił na planetę szczątki Fortecy Czarnego Kamienia, który zadziałał jak sztuczny
meteoryt i zniszczył Pylony Cadii oraz cały świat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz