https://youtu.be/pzcHfIkBUog
Armia
“Czy dziś w
pięknej Bretonnii zagości wojna? Dziś już jej nie trzeba, by Książęta nie
siedzieli bezczynnie. Nastał czas, by kwiat Bretonnii rozwinął się i ukazał swe
ciernie! Niczym Kompani Graala ze starych czasów, Księstwa Bretonnii zjednoczą
się pod sztandarem swego Króla. Niech ich wrogowie poczują czubek lancy i
błogosławiony miecz. Nastała era rycerskości i wielkości! Nastała era krwi i
bitwy!”
~ Szczyt Śmiertelnej Rycerskości
Rycerze
Bretonnii budzą strach i szacunek w całym znanym świecie. Jako dzielni,
honorowi ludzie, są wyjątkowymi wojownikami i strażnikami chroniącymi ziemię,
osiedloną w zgodzie z najbardziej heroicznymi ideałami. W imieniu Pani Jeziora
i na chwałę książąt i króla, niszczą wszelkie zło na polu bitwy, jako że żadna
istota nie jest w stanie przetrzymać ich chwalebnej szarży.
Bretońskie
wojsko jest potężną armią, składającą się z odważnych rycerzy wspieranych przez
hordy zbrojnych chłopów. Są wojennym i agresywnym ludem, który dobrowolnie
szuka okazji do walki w celu zwiększenia własnej sławy. Każda siła inwazyjna
wroga ich królestwa spotyka się z furią potężnych rycerzy. Niewielu wrogów
stanowi dla nich prawdziwe wyzwanie. Rycerze walczących w otwartym polu można
podzielić na najmłodszych Błędnych Rycerzy, gotowych do udowodnienia swej
wartości w walce, oraz na Rycerzy Królestwa, obrońców ziemi. Rzadziej można
spotkać Rycerzy Misji, jako że podróżują oni w wyprawach poszukiwawczych
Graala. Niekiedy na polu bitwy walczyć może też Rycerz Graala, czyli Rycerz
Misji, który osiągnął cel swej wyprawy, przepełniony czarodziejską mocą Pani z Jeziora
i Świętego Graala. Jadąc do bitwy na najlepszych wierzchowcach, licząc od
potężnych Koni Wojennych po Pegazy i Hipogryfy, Rycerze Bretonnii są
wojownikami z którymi niewielu przeciwników może się równać.
Jednym
z ważnych aspektów definiujących Bretońską armię jest ten, zgodnie z którym
niepodobnie do profesjonalnych armii Imperium, Bretonnia nie ma stałego wojska.
Zamiast tego, Królestwo polega na skomplikowanej feudalnej służbie rycerzy. Gdy
lord musi udać się na wojnę, wzywa do służby swoich wasali. Oni zaś
rozpoczynają długi proces wzywania własnych wasali pod sztandar. Większość
rycerzy wezwanych pod broń mobilizuje lokalnych chłopów, tworząc z nich
regimenty pikinierów i łuczników. Te armie nie przechodzą żadnego treningu i
zazwyczaj nie mają żadnej wewnętrznej hierarchii, ale ich strategia jest prosta
i dość homogeniczna, by ich oddziały zachowywały szybkość reakcji na
odpowiednim poziomie niezależnie od warunków walki; ich oddziały formują się i
rozbijają w ruchu, zgodnie z potrzebami rozciągającej się w czasie kampanii.
Zgodnie z feudalnym prawem, bretońskie wojsko jest znane z unikania
zaawansowanej technologii, takiej jak czarny proch, karabiny, działa i machiny
wojenne, postrzegając je jako broń niehonorową, niezgodną z ideałami rycerskości
i wolą ich patronki, Pani z Jeziora.
Na
polu bitwy, ostatecznym i najbardziej chwalebnym celem Bretońskiej armii jest
rozjechanie wroga końmi i zniszczenie jego oddziałów lancami, mieczem i
rozgniecenie go podkutymi żelazem kopytami wierzchowców rycerzy. Takie
podejście sprowadziło Bretończyków do wykorzystywania strategii znanej jako
“Młot i Kowadło”. Rolą chłopów na polu bitwy jest wspieranie rycerzy poprzez
zalewanie wroga strzałami i zasilanie załogi potężnych trebuszy. Regimenty
zbrojnych maszerują do bitwy by chronić i utrzymać linię jako kowadło. Później,
rycerze szarżują na pole bitwy, rozgniatając wroga z flanki lub od tyłu, stając
się śmiertelnie zabójczym Młotem. Chronieni przez Panią i jej błogosławieństwa,
ci rycerze nie zważają na burze ognia i deszcze strzał, rozgniatając wroga,
zdobywając chwałę, zaszczyty, a przede wszystkim podtrzymują wartości
rycerskości.
Bretońska Piechota
● Oddziały Chłopów - Najmniej
wartościowa pod względem militarnym jednostka w armii Bretonnii. By
zminimalizować ich braki w treningu wojskowym, nakazuje się im formować zwarte,
ciasne szyki.
● Chłopscy Łucznicy - Chłopi, którzy
na pierwszy rzut oka nie nadają się do walki w oddziałach zbrojnych, często
zasilają szeregi podstawowych oddziałów wsparcia. Łucznicy tworzą powszechne i
łatwe do zmobilizowania w Bretońskiej armii formacje, jako że od chłopów i
Wolnych Ludzi wymaga się ćwiczeń w posługiwaniu się łukiem. Ich dobrowolność
wstępowania w oddziały łuczników wspomaga się obietnicą zapłaty jedną miedzianą
monetą dla każdego, kto przetrwa kampanię, wyjątkiem od płacenia podatku i
prawa do grabienia zwłok przeciwnika, co dla każdego rekruta oznacza
potencjalną fortunę. Niestety, jak ma to miejsce w przypadku innych Bretońskich
oddziałów chłopskich, Łucznicy nie należą do żołnierzy, na których można
polegać.
● Zbrojni - podstawowa piechota
tworząca szeregi na linii frontu, składająca się na większość Bretońskiej armii
na polu bitwy. Ci ludzie zostali dobrani jako rekruci już w młodym wieku,
przeszli odpowiedni trening i otrzymali odpowiednią broń. Dla swojego pana
walczą z poczucia lojalności. Choć większość z nich nosi prawdziwą kolczugę, ci
niechętni walce ale wystarczający na polu walki żołnierze są odpowiedzialni za
obronę włości swego pana, lub za utrzymanie zwartego szeregu w obliczu wroga
przy pomocy tarczy i włóczni, przynajmniej do czasu, gdy na pole bitwy wejdą
potężni rycerze.
● Pielgrzymi Graala - Choć nie są oni
oficjalną częścią Bretońskiej armii, Pielgrzymów można traktować jako albo
dzikich chłopów, albo jako fanatycznych i uduchowionych członków Bractw Graala.
Wszyscy Pielgrzymi wierzą w świętość Rycerza Graala, któremu służą. Gromadzą
się oni w całe hordy, chcąc jedynie ogrzewać się w blasku chwały swojego pana.
Choć są oni wyposażeni w przerdzewiałą broń i pancerze przypominające zbroję
Rycerza Graala, oraz w jakiekolwiek poręczne przedmioty, które są w stanie sami
stworzyć, ich oddziały zapewniają Bretońskiej armii o wiele większą siłę
stworzoną z dzielnej, niemal niemożliwej do złamania piechoty szturmowej niż
chłopi, nie mówiąc już nawet o tym, jak dobrze sprawują się w roli mięsa
armatniego dla wrogich strzał.
● Piesi Giermkowie - Są elitą wśród
chłopów, dobraną spośród najmłodszych i najsilniejszych nisko urodzonych
mieszkańców Królestwa. Są wyekwipowani i wytrenowani do najwyższych
przysługujących ich klasie standardów i piastują rolę osobistych pomagierów
swoich panów. Wielu z nich jest jednocześnie bękartami, pozbawionymi praw
mieszańcami, w których żyłach płynie zarówno szlachetna, jak i chłopska krew.
Bretońska Kawaleria
● Yeomeni - Ci doświadczeni żołnierze
zapewniają Bretońskiej armii siłę w postaci poświęconych swemu zajęciu konnych
łuczników, lekkiej kawalerii i zwiadowców. Ci weterani walczyli i przetrwali
wiele bitew tylko dzięki własnym umiejętnościom i niezachwianej odwadze. Ich
doświadczenie jest tak wielkie, że Yeomenów można w porównać do Rycerzy
Królestwa w kwestii doświadczenia, są jednak mimo to często ignorowani i
uciskani przez szlachtę. Gdy otrzymają awans na stanowisko Yemoena, często
powstałą w ten sposób formację dzieli się na konnych zwiadowców, którzy
faktycznie zostają Yeomenami, oraz na sierżantów oddziałów Zbrojnych.
● Błędni Rycerze - Najniżsi rangą
możni, tworzący najliczniejsze oddziały kawaleryskie w Bretońskiej armii. Ci
młodzi i niedoświadczeni, ale bardzo entuzjastycznie nastawieni wojownicy
zasilają każde pole bitwy na Bretońskich wojnach. Walcząc z siodła, ci rycerze
często atakują najsilniejsze oddziały wroga, chcąc zaskarbić sobie tytuł i
społeczny awans na Rycerzy Królestwa.
● Rycerze Królestwa - Ci Rycerze
tworzą rdzeń niemal każdej Bretońskiej armii i są najliczniejszą grupą możnych
z elity rządzącej. Każdy z nich swego czasu dowiódł swej wartości, jeszcze w
czasach, gdy byli pozbawieni ziemi. Oczekuje się od nich zachowania honorowego
oraz bronienia swoich panów i królestwa przed zniszczeniem z rąk wrogów,
czyniąc to przy pomocy lancy i wiary w Panią z Jeziora.
● Rycerz Pegaza - Niepodobnie
tradycyjnym rycerzom, ci wojownicy dosiadają potężnych Pegazów, przez co stają
się nieporównywalnie potężni. Lecąc przez pole bitwy na iście anielskich
skrzydłach, Rycerze Pegaza walczą z latającymi potwornościami wroga lancą i mieczem.
● Rycerze Misji - Ci potężni rycerze
są możnymi wyprawiającymi się do odległych krain w poszukiwaniu atencji swojej
bogini, mając nadzieję na odnalezienie Świętego Graala. Ich obsesja zmusiła ich
do życia w samotności. Celem ich życia stało się niesienie pomocy innym,
zabijanie podłych bestii i wspomaganie armii Bretonnii w czasach potrzeby.
● Synowie Bretonnii - Tajemniczy
rycerze, którzy sami siebie nazywają osobistymi dworzanami Pani Jeziora.
Niegdyś byli młodymi szlachcicami, odebranymi ich własnym rodzicom jeszcze jako
dzieci za przejawianie magicznych zdolności.
● Rycerze Graala - Ci rycerze znajdują
się na szczycie Bretońskiego pojmowania rycerskości, honoru i odwagi. Rycerze
Misji którzy osiągnęli cel swoich wypraw, zostali pobłogosławieni mocą Pani i
stali się godnymi Świętego Graala. Zostanie Rycerzem Graala jest celem
wszystkich rycerzy i oznacza stanie się ucieleśnieniem świętego wojownika. Mówi
się, że ci rycerze są największymi wojownikami w historii ludzkości.
Bretońska Artyleria
● Trebusz - Potężne machiny wojenne
wykorzystywane do miotania głazów prosto w formacje przeciwnika z bezpiecznej
odległości. Sama maszyna może przybierać różne rozmiary, podobnie jak ciskane
nią pociski; raz są to kamienie wielkością przypominające głowę obsługującego
machinę żołnierza, a innym razem może być to głaz większy od chłopskiej chaty.
Z uwagi na swą reputację jako broń niehonorowa i z uwagi na brak odpowiedniej
edukacji prostego ludu, tylko garstka rzemieślników z całej Bretonnii ma dość
wiedzy i umiejętności, by budować i obsługiwać tak drogie i wielkie maszyny. Z
uwagi na to, trebusze zazwyczaj budowane są z materiałów znajdujących się
akurat pod ręką, po czym, po bitwie, są obdzierane ze wszelkich naprawdę
wartościowych materiałów, takich jak żelazo, tylko po to, by można było je
wykorzystać przy następnej okazji.
● Błogosławione Trebusze - Te machiny
powstają tylko w poświęconych ich produkcji miejscach, czyli tam, gdzie pracują
tylko najznamienitsi rzemieślnicy Bretonnii. Tworzy się je ze świętych ruin Kaplic
Graala. Do miotania wykorzystuje się trzy razy większych kamieni niż w
przypadku zwykłych trebuszy, niszcząc wroga świętą furią samej Pani Jeziora.
Bretońscy Lordowie
● Lord - Potężny możny lub rycerz,
którego czyny znane są w całym Królestwie i potężny wojownik, ślepo podążający
za zasadami Kodeksu Rycerskiego. W skład Bretońskich Lordów można zaliczyć
potężnych Jarlów, Baronów i Książąt. Ci dumni wojownicy są także znakomitymi
generałami armii.
● Prorokinie Pani - Najbardziej oddane
służki Pani Jeziora, służące swojej Pani przez większość własnego życia. Są
zdolnymi czarodziejkami, potrafiącymi wpłynąć na losy bitwy. Ich magia jest
czerpana wprost z natury, przez co są w stanie kontrolować wodę, powietrze,
rośliny i zwierzęta. Potrafią sprowadzić na pole bitwy szalejącą burzę, gęstą
mgłę i potężne błyskawice, zdolne do niszczenia całych oddziałów wroga.
Bretońscy Bohaterowie
● Damy Graala - Pomniejsze służki
Pani, nie służące jej tak długo, jak Prorocy. Specjalizują się w zaklęciach
ochronnych, oczyszczaniu pola bitwy, leczeniu i blokowaniu złej magii,
wspomagając armię i Rycerzy Misji. Podróżują z miejsca na miejsce zgodnie z
wolą Pani, wszędzie tam, gdzie drzemie zło, jednocześnie nieustannie szukając
magicznie utalentowanych dzieci i prowadząc bohaterów do świętych miejsc.
● Paladyni - Potężni wojownicy, znani
w całej Bretonnii ze swej rycerskości i umiejętności walki ze złem, oraz możni
i rycerze szanowani na tyle, na ile da się szanować rycerza pozbawionego
błogosławieństwa Graala. Wielu z nich jest potężnymi możnymi, piastującymi
urząd Jarla, Barona, Królewskiego Marszałka lub Rycerza Pieczęci. Są
legendarnymi i heroicznymi wojownikami, oraz naturalnymi dowódcami Bretońskich
armii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz