Komandor Hashin Yonnad - Komandor 39. Domu z Inwit z czasów Wielkiej Krucjaty i
Herezji Horusa. Yonnad był wojownikiem o wielkim doświadczeniu i synem jednego z
największych wasali Dorna, nim Gromada Inwit stała się częścią Imperium. Przez wielu
wybitnych wojowników swoich czasów, uznawany był za największego stratega w
Imperium. W czasie swojej służby, wiele razy pełnił rolę Mistrza Oblężenia i Mistrza Floty.
To dzięki jego geniuszowi do Imperium włączono Araneus Prime, czyli przyszły Świat-Rój,
po dziś dzień znany jako Necromunda.Sierżant-Weteran Ahmand - Służył jako członek 55. Kompanii i 62. Oddziału
Przełamującego. W czasie misji Floty Odkupienia Rogala Dorna, był obecny na pokładzieTrybuny. W czasie Bitwy o Phall, gdy Kapitan Alexis Polux nakazał wyrwanie Żelaznym
Wojownikom ich okrętu, Contradora, jedynie Oddziały Przełamujące 55. Kompanii
przeprowadziły skuteczną akcję abordażową. Pozostała część Kompanii została na
przytłoczonej siłami wroga Trybunie, chcąc sprzedać swoje życia tak drogo, jak tylko było to
możliwe. 62. Oddział Ahmanda teleportował się na Contradora u boku samego Poluxa. Sam
Kapitan Ahmand przetrwał Bitwę o Phall, choć minęło wiele długich lat, nim Zakon
Upamiętniaczy zdołał to potwierdzić.Sierżant-Weteran Valtus Moran - Służył w 21. Echelonie Okupacyjnym 42. Kompanii w
czasach Wielkiej Krucjaty i wczesnych lat Herezji. Jego Kompania była częścią małego
kontyngentu przypisanego do Lethe, wysłanego z misją ostrzeżenia Wspólnoty
Manacheańskiej przed atakiem Zdrajców. Siły Mistrza Wojny nadeszły w wielkiej liczbie i
tylko dzięki grubym umocnieniom bunkrów na planecie, Imperialne Pięści w ogóle
przetrwały pierwsze bombardowanie. Kilku z ocalałych Marines zostało szybko
przytłoczonych przez kohorty Zdradzieckiej Solar Auxilia z Cthońskich Regimentów
Łowców Głów. Sierżant-Weteran Moran i jego Terminatorzy przeprowadzili próbę
przełamania się przez żelazny kordon wroga i przedarli się na wrogie lądowisko, skąd
porwali kilka prostych okrętów kosmicznych. Za cenę wielu żyć Imperialnych Pięści,
Moranowi i garstce jego ludzi udało się uciec z Lethe. Upadek samej Manachei sprawił, że
cała ich misja i poświęcenie stało się bez sensu. Jedynie pięćdziesięciu dwóch Kosmicznych
Marines Imperialnych Pięści przetrwało bombardowanie orbitalne, a jedynie dwudziestu
trzech było w stanie wywalczyć sobie drogę na wolność, choć niemal wszyscy odnieśli jakieś
rany. Podobnie jak wielu Marines w podobnej sytuacji, rozbici synowie Dorna szukali
schronienia przed Zdrajcami w pierwszym, umocnionym Lojalistycznym Układzie - w tym
wypadku był to Świat-Kuźnia Mezoa, której włodarze powitali Sierżanta i jego ludzi z
otwartymi ramionami. Stając do walki u boku Astartes z wielu innych Legionów,
Sierżant-Weteran Valtus Moran poległ w trakcie Trzeciego Oblężenia Mezoi, gdy jego
Pancerz Terminatora został zgnieciony pod naporem technologicznie wzmocnionego
Automata Bitewnego, dowodzonego przez Konsula-Praeviana Narika Dreygura z Legionu
Żelaznych Wojowników.
Sierżant Reinor - Służył w 28. Oddziale 135. Pół-Kompanii, stanowiącego część sił VII
Legionu stacjonujących w Bastionie Kvet na Manachea Lux w czasie pierwszych lat Herezji.
Forteca miała wytrzymać pierwszą falę ataku Zdrajców i utrzymać się do czasu przybycia
Floty Odkupienia. 135. Pół Kompania została ustawiona w rdzeń zbudowany z jednostek
Taktycznych i Ciężkiego Wsparcia, wspieranych przez oddziały Taktycznego Wsparcia,
właśnie takie jak 28. Oddział. Bastion znalazł się w centrum wściekłego ataku armii Mistrza
Wojny. Zdrajcy przybili mały garnizon Imperialnych Pięści. Ich armia była wspierana przez
demagogów (później zidentyfikowanych jako kapłanów węży jednej z Lóż Wojowników,
zagrzewających prostych, ludzkich żołnierzy Zdrajców do boju. Dziewiątego dnia ataku,
Reinor przejął dowodzenie nad chwiejącym się garnizonem. Niewiele wiadomo na temat jego
ostatecznego losu. Wiadomo jednak, że Bastion Kvet i walczący w nim Marines byli
ostatnimi Lojalistami w Układzie Manachea.Legionista Szturmowy Gunther - Legionista Gunther służył w 64. Oddziale 344. Kompanii,
złożonej z weteranów przeprowadzania kontrataku, specjalizujących się w aktywnej obronie
umocnień. W Bitwie o Phall, Gunther i jego bracia dokonali abordażu przy pomocy plecaków
rakietowych na najbliższy wrogi okręt, Większy Krążownik Atropos, jednak już w
pierwszych minutach ich ataku ich własny statek, Przysięga Kamienia został zniszczony.
Marines, którzy przetrwali eksplozję, zostali wyrzuceni w mroźną próżnię kosmosu. LosAtropos, Legionisty Gunthera i tysięcy jego braci jest nieznany.Mistrz Zakonny Vorn Hagan - Obecny Mistrz Zakonu Imperialnych Pięści, obrany na
swoje stanowisko po śmierci byłego Mistrza, Vladimira Pugha w 970 r. M41, podczas jego
walki z Tyranidami w czasie Infestacji Drashin. Wstępną decyzją Zakonu, nowym Mistrzem
zostać miał Kapitan I Kompanii, Darnath Lysander, ale ten odmówił przyjęcia tytułu Mistrza,
wskazując na Kapitana Vorna Hagana, Kapitana V Kompanii.Mistrz Zakonny Vladimir Pugh - Poprzednik Mistrza Zakonu Vorna Hagana. Choć nie był
on szczególnie inspirującym dowódcą, to do kroniki Zakonu przeszedł za swoją umiejętność
dokładnego planowania, czym poszczycić mogą się wszyscy Mistrzowie Zakonu w historii.
Legendy Zakonu głoszą, że tak bardzo gardził on cielesnymi przyjemnościami, że nakazał
wycięcie sobie kubków smakowych. Od tamtej pory, każde jego osiągnięcie miało być ucztą
dla reszty jego zmysłów. W rzeczywistości, uczynił to jednak w ramach prywatnej pokuty -
za sprawą jego błędnej decyzji zginęło 170 Braci Bitewnych. Inna wersja tej historii głosi, że
wszak Imperator nie był w stanie smakować, czuć zapachów i dotyku od niemal dziesięciu
tysięcy lat, a oddany swojej służbie Mistrz Zakonu chciał jedynie zbliżyć się o krok do
jedynej idealnej postaci w galaktyce.Kapitan Taelos - W czasach, gdy przewodził II Kompanią, Kapitan Taelos odegrał kluczową
rolę w Krucjacie Nimbosjańskiej, mającej powstrzymać ekspansję T’au. Sama planeta
Nimbosa, znajdująca się tuż przy ówczesnych granicach Imperium T’au, była sceną kilku
bitew jeszcze przed ogłoszeniem Krucjaty. Siły Imperium były rozciągnięte po całej strefie
wojny do granic absurdu. Kapitan Taelos i Imperialny Ambasador Palmatus wyruszyli na
misję specjalną na świat T’olku, znajdujący się pod władzą tych xenos, w próbie zagrodzenia
drogi ich pełnej inwazji. Ich misja nie powiodła się, ale wraz z przybyciem posiłków
Czarnych Templariuszy, Ultramarines, Kruczej Gwardii i kilku innych Zakonów
Kosmicznych Marines, szala całej wojny odwróciła się na korzyść Imperium, a T’au zostali
przegnani z Nimbosy i pobliskich Układów bez litości. Po bitwie, Czarni Templariusze
ustanowili swój bastion na planecie. Fragmenty II Kompanii uczestniczyły także w Masakrze
Koloth Gorge, gdzie Komandor Brightsword z Imperium T’au wprowadził w zasadzkę i
całkowicie zniszczył regiment Gwardii Imperialnej i kontyngent Imperialnych Pięści. Sam
Kapitan Taelos został ciężko ranny w trakcie masakry i musiał oddać dowodzenie nad
swoimi Astartes jednemu ze swoich ludzi na czas trwania kampanii. Po zakończeniu tej misji,
Taelos chciał opuścić Zakon i udać się na Pielgrzymkę Wojownika, samotną podróż wzdłuż i
wszerz Imperium, w czasie której miał szukać wrogów Imperium i walczyć z nimi do dnia
swojej śmierci. W ten sposób chciał odpokutować za stratę tak wielu Kosmicznych Marines
pod jego dowództwem. Ówczesny Mistrz Zakonu, Pugh, nie zgodził się na jego prośbę i
wyznaczył go do dowodzenia X Kompanią, gdzie miał być odpowiedzialny za rekrutację
nowych pokoleń Kosmicznych Marines.Kapitan Alaric Eshara - Eshara był Kapitanem III Kompanii Zakonu. Poprowadził swoich
ludzi do walki z Żelaznymi Wojownikami na blankach umocnień planety Hydra Cordatus.
Choć obrońcy o tym nie wiedzieli, świat Hydra Cordatus był jedną z dwóch wielkich
placówek Adeptus Mechanicus, gdzie Tech-kapłani z Marsa przechowywali zapasy
genoziarna. Materiał genetyczny na Hydra Cordatus był używany do sprawdzania czystości
wszystkich istniejących Zakonów i tworzenia nowych. Choć obrońcy walczyli naprawdę
dzielnie, Zdrajcy ostatecznie zwyciężyli i złupili większość zapasów Mechanicus. Imperialne
Pięści walczyły do samego końca. Sam Eshara został ścięty przez Kowala Wojny Żelaznych
Wojowników, który po tej bitwie został wywyższony do postaci Demonicznego Księcia
Chaosu.Kapitan Sztandaru Navarre - Navarre był Czempionem Imperatora z Zakonu Czarnych
Templariuszy, który w momencie wykonania wyłomu w murach Imperialnego Pałacu, w
czasie Drugiego Oblężenia Terry w M36, stanął przed zgromadzonymi obrońcami i w
obliczu przeważających sił wroga wzniósł Sztandar Zakonny wysoko w górę, zachęcając
swoich Braci do dokonania nadludzkich czynów. Za swoją odwagę i zapał do walki, otrzymał
honorowy tytuł “Kapitana Sztandaru” od Mistrza Zakonu Imperialnych Pięści, Lazeriana.Lexandro D’Arquebus - Były Kapitan Imperialnych Pięści. Jeszcze przed wstąpieniem w
szeregi Zakonu, Lexandro był mieszkańcem wysokich partii jednego z Necromundańskich
rojów. Do historii przeszedł jako ostatni żywy z “Trzech Braci” z Roju Trazior; na kościach
paliczków jego lewej dłoni wypisano imiona dwóch pozostałych Braci Bitewnych z Trazioru,
co ma upamiętnić ich czyny na wieczność.Kapitan Szwadronów Śmierci Bannon - Kapitan Bannon, wywodzący się z szeregów
Imperialnych Pięści, służył jako dowódca oddziału Szwadronów Śmierci. Był obecny w
czasie obrony świata Tarsis Ultra, gdzie asystował Inkwizytorowi Kryptmanowi w walce z
Tyranidami. Bannon i jego oddział wsparli obronę świata u boku Zakonu Mortyfikatorów i
Ultramarines, choć sam Bannon i połowa jego oddziału poległa w boju. Ich śmierć nie poszła
jednak na marne, jako że ostatecznie Tyranidzi zostali pokonani po śmierci ich Królowych
Roju.
Kapitan Szwadronów Śmierci Octavius - Kapitan Octavius przewodził oddziałowi
Szwadronów, złożonemu z trzech Astartes z Zakonu Wojowników Mantis. Ci Astartes,
uprzednio zhańbieni w związku z ich czynami w Wojnie Badab, odzyskali swój honor w
Szwadronach Śmierci po kilku heroicznych akcjach i licznych poświęceniach. Po operacji na
Herodian IV, Kapitan Octavius otrzymał rzadki honor od swojego Zakonu i pozwolono mu
zostać w Szwadronach Śmierci. Jego służba została jednak przerwana przez śmierć w walce z
Mrocznymi Eldarami. Jedynym, co jego oddziałowi udało się wyrwać z rąk wroga po jego
śmierci, była jedna płyta z jego pancerza.Oficer-Instruktor Rhetoricus - W Zakonie Imperialnych Pięści jest to postać niemal
legendarna. Rhetoricus służył pod Mistrzem Zakonu Vladimirem Pughem i do historii
przeszedł jako autor Księgi o Pięciu Sferach. W późniejszych latach jego służby, gdy jego
liczne rany sprawiły, że stał się niezdolny do dalszej walki z wrogami Imperium, został
obrany instruktorem Neofitów Zakonu. Miał się nimi opiekować od czasu rozpoczęcia się ich
treningu do momentu ukończenia implantacji genoziarnem.Kapelan Lo Chang - Lo Chang służy Zakonowi jako Mistrz Świętości i Rekluzjarcha. Jego
oblicze jest naznaczone głębokimi niczym kratery bruzdami, zdobytymi podczas jednej z
bitew, gdy z głowy strącono mu hełm. Gdy Lo Chang naucza, przepełnia go święta ekstaza,
w której jego pasja zaraża Braci Bitewnych Zakonu do czynów, które z całą pewnością
podobałyby się Rogalowi Dornowi, najwierniejszemu słudze Imperatora Ludzkości.Kapelan Carnark - Kapelan Carnak był Strażnikiem Świątyni Mithron przez całe stulecia, a
cała jego służba trwała nieprzerwanie przez ponad czterysta lat. Kapelan Carnak i jego
asystent, Brat Nidon, byli jedynymi ocalałymi Astartes ze Straży Świątynnej rozlokowanej na
Mithronie, gdy planetę zaatakowali Marines Chaosu. Kapelan został zabity przez opętane
ciało Kapitana Severusa z Zakonu Ultramarines na pokładzie okrętu II Kompanii tego
Zakonu. Demon w ciele Severusa dokonał na Kapelanie egzekucji, nim Kapelan był w stanie
odkryć prawdziwe oblicze Severusa przed zgromadzonymi Kosmicznymi Marines.Epistolarz Borgos - Borgos jest Bibliotekarzem Zakonu, który doczekał się rangi
Epistolarza. Został przypisany do X Kompanii, celem prowadzenia kolejnych misji
rekrutacyjnych Imperialnych Pięści. Choć Borgos został fizycznie oślepiony, odmawia on
założenia mu augmetycznych implantów. Jego ślepota nie utrudnia mu widzenia - jego
zdolności psioniczne pozwalają mu widzieć o wiele więcej, niż jakiemukolwiek innemu
śmiertelnikowi.Bibliotekarz Corwin - Corwin był Bibliotekarzem przypisanym do III Kompanii Zakonu,
dowodzonej przez Kapitana Esharę w czasie wyzwolenia oblężonych sił Imperium na świecie
Hydra Cordatus, który znalazł się pod oblężeniem armii Żelaznych Wojowników. Corwin
poświęcił się, by otworzyć portal Osnowy, przez który wygnał Większego Demona Khorna,
chcąc ocalić swoich braci. Nie wiadomo, co stało się z ciałem i duszą Corwina, ale swoim
wielkim poświęceniem kupił trochę czasu Imperialnym obrońcom, choć koniec końców -
Żelazni Wojownicy zwyciężyli.Bibliotekarz Franz Grenzstein - Franz Grenzstein jest opisywany jako ciemnoskóry,
naznaczony bliznami na całej twarzy, wielki wojownik. Jako oddany swojej pracy
Bibliotekarz, Grenzstein odpowiedzialny jest za bezpieczeństwo Imperialnych Pięści w
obliczu psionicznych i demonicznych wrogów, a swoje zadanie traktuje bardzo poważnie. W
tych rzadkich momentach, gdy Imperialnym Pięściom przychodzi walczyć z siłami Chaosu,
to właśnie on dba o utrzymanie mentalnej stabilności Marines i upewnia się, że Astartes nie
zarażą się spaczeniem Osnowy. Grenzstein zginął w trakcie misji przeciwko Tyranidom.Techmarine Lysol Blane - W 812 r. M39 Techmarine Blane napisał Liber Proditor
Armorum, opisujące jego wgląd w użytkowanie jednostek opancerzonych przez Zdradzieckie
Legiony. Jego księga miała stać się dodatkiem do samego Codex Astartes, ale z jakiegoś
powodu Zakon Żelaznych Dłoni zablokował włączenie jego pracy to tego świętego
dokumentu.Dreadnought Szwadronów Śmierci Szobczak - Szobczak jest starożytnym i bardzo
kłótliwym Dreadnoughtem, który w przeszłości służył w szeregach V Kompanii Zakonu. Z
jego historii wiadomo, że został zrekrutowany do Zakonu w późnych latach M34 i bardzo
wykazywał się na tle swoich braci. Ostatecznie został Techmarine i stał się znany w całym
Zakonie jako utalentowany inżynier oblężniczy i Tech-kapłan. W V Kompanii służył przez
niemal dwa następne stulecia. We wczesnych latach M35, Brat Szobczak został
oddelegowany Szwadronom Śmierci i zaczął służbę w dawno zapomnianej Strażnicy na
galaktycznym Wschodzie Segmentum Ultima. Pod koniec swojej warty, złożył petycję o
przedłużenie jej, czując, że jego praca nie została jeszcze ukończona. W ten sposób Brat
Szobczak przesłużył trzy kolejne warty, pracując jako zwiadowca i saper, do czasu, gdy
został śmiertelnie ranny w kampanii mającej na celu wspomożenie Gwardii Imperialnej w
walce z Orkowym Wagh!. Jego mądrość i unikalne umiejętności były zbyt wiele warte, więc
Szwadrony Śmierci uhonorowały go poprzez umieszczenie go w Adamantowym sarkofagu
Dreadnoughta. Choć dziś Szobczak potrafi przypomnieć sobie najwcześniejsze dni swojej
służby w szeregach Imperialnych Pięści i swoją pierwszą Wartę w Szwadronach, to nie jest w
stanie zapamiętać niemal niczego od czasu, gdy stał się Dreadnoughtem. Zapiski w Strażnicy
Fortecznej Erioch nie wspominają o żadnym Marine Imperialnych Pięści, który pasowałby do
opisu dawnego Szobczaka. Nie sposób znaleźć go również w rejestrze Braci Bitewnych
oddelegowanych do Szwadronów w Komnacie Starszyzny, gdzie przechowuje się kilku z
Dreadnougtów przypisanych Szwadronom.Sierżant Ludvos Tarn - Sierżant Tarn jest jedynym ocalałym ze starcia Imperialnych Pięści
z Mrocznymi Eldarami. Tarn jest weteranem całego życia pełnego wojny. Jego twarz pokryta
jest licznymi i głębokimi bliznami, choć jego wzrok wciąż jest bystry. Choć przez
Mrocznych Eldarów został oddany Haemonculusowi Drecarusowi, nie podołał on zadaniu
złamania jego woli, w związku z czym Marine został wysłany do specjalnych dołów, gdzie
został skazany na łaskę Kultu Zwietrzałego Ostrza. Jego nowym przeznaczeniem miała być
śmierć na arenie. Jego siła i wzrost stały się legendarne wśród tłumów Nexus. Wielu xenos
przybywało na trybuny tylko po to, by obserwować wojownika walczącego niczym dziki
byk, aktywnie handlując przy tym niewolnikami. Dla ludzkich niewolników Kultu stał się
ikoną nadziei i Imperialnej potęgi. Tarn walczy, by nie pohańbić własnego Zakonu poprzez
zaakceptowanie porażki i wciąż żywi nadzieję, że pewnego dnia uda mu się uciec i powrócić
do swoich braci.
Sierżant Zwiadowców Zed Juron - Juron poprowadził swoich Zwiadowców na misję o
pseudonimie “Rosomaki,” która przeszła do annałów Zakonu. Sprawnie wdarł się na pokład
Tytana klasy Imperator i przejął nad nim kontrolę, siadając na tronie Princepsa i dołączając
do walki na ogarniętym buntem świecie. W przyszłości poprowadził oddział Braci Bitewnych
pod dowództwem Pułkownika Vonreutera w jednej z pierwszych akcji abordażowych
przeciwko Tyranidzkiej Flocie Roju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz