Krucjaty
Czarnych Templariuszy
Krucjata Vinculus
Atakujący: Czarni
Templariusze, Siostry Bitwy, Inkwizycja
Obrońcy: Inkwizytor
Vinculus, Kosmiczni Marines Chaosu
System: Peleregon
Sektor: Gromada Peleregon
Segmentum: Nieznany
Krucjata Vinculus została rozpoczęta przez Czarnych
Templariuszy przeciwko chaośniczemu kultowi, który nękał Gromadę Pelergon w
833.M41. Templariusze pod dowództwem Marszałka Ludoldusa zgodzili się walczyć u
boku wojowniczek Inkwizytora Vinculusa z Ordo Hereticus. Inkwizytor, któremu
towarzyszył oddział Sióstr Bitwy, przeprowadził dochodzenie, które odkryło
istnienie Kultu Chaosu na planecie Pelergon IV; świecie złożonym z nieustannie
przesuwających się płyt tektonicznych i groźnych rzek płynnej lawy. Pierwsze lądowanie
sił Imperium napotkało niewielki opór ze strony chaośników, ale ostatecznie
Czarni Templariusze – wśród których znajdował się młody neofita Helbrecht – i
Siostry Bitwy zepchnęli wojowników kultu z powrotem do ich siedziby znajdującej
się na wielkim, wulkanicznym kontynencie. Ludoldus natychmiast zaatakował
ognistą twierdzę, a jego Bracia Miecza zdobyli główną bramę i utrzymywali ją
wystarczająca długo, aby pozostałe siły imperialne mogły złamać obronę kultu.
Gdy Czarni Templariusze i Siostry Bitwy szturmowali ogromne, kolumnowe wnętrze
wulkanu, Inkwizytor Vinculus stanął twarzą w twarz z przywódcą chaośników i
zabił go, jednak sam podczas tego starcia został ciężko raniony.
To małe zwycięstwo Inkwizytora okazało się też jego
zgubą, ponieważ demoniczna obecność, która zamieszkiwała ciało przywódcy kultu,
tuż po jego śmierci została zmuszona do zamanifestowania się i znalezienia
nowego żywiciela – w tym przypadku, w blasku ciemnoczerwonego ognia, opanowała
ciało i umysł osłabionego Inkwizytora. Potężny demon Khorne’a posiadł ciało
Inkwizytora i zabił tuzin niczego niespodziewających się imperialnych
wojowników. Najwyższy Marszałek Ludoldus, Czempion Imperatora i Kanoniczka
Jasmine stanęli twarzą w twarz z demonem, a starcie, które nastało chwilę później,
znane jest w annałach Czarnych Templariuszy jako bitwa Ognia i Krwi. Imperialni
walczyli z wielką siłą i nieugiętą wiarą, ale z każdą sekundą wydawało się, że
demon jest co raz silniejszy. W akcie desperacji Ludoldus wrzucił Świętą Kulę
Antiochii – bombę nasyconą świętymi olejami i materiałami wybuchowymi – do
centrum wulkanu. Powstała eksplozja spowodowała potężne trzęsienie ziemi, a
wsporniki, skały i filary runęły w dół prosto do ognistego dołu. Opętany przez
demona Inkwizytor wpadł do morza lawy, a pozostali imperialni wojownicy rzucili
się ku ucieczce przed zawalającym się wulkanem.
Wynik
Aby upewnić się, że demon i kultyści na jego usługach nie
wydostaną się z planety, Ludoldus rozkazał rozpocząć bombardowanie planetarne i
zakończyć je dopiero, kiedy ostatecznie rozpruje skorupę planety.
Ciekawostka
Kasztelan Draco, podczas bitwy z kultystami, wsławił się
jako jeden z lepszych i najbardziej oddanych wojowników. Jednakże podczas
starcia został ciężko ranny, a jego ciało z czasem odbudowano za pomocą
bioniki. Niedługo później odznaczono go rangą Kasztelana i otrzymał relikwię, w
tym przypadku najlepszy Pancerz Wspomagany, jakim dysponował jego Zakon. W
geście podziękowania Ordo Hereticus przekazało mu również sławetny miecz
poległego tragicznie Inkwizytora.
Krucjata Nimbosa
Atakujący: Imperium Tau
Obrońcy: Imperium Człowieka
System: Nimbosa
Sektor: Nieznany
Segmentum: Ultima
Krucjata
Nimbosa była Imperialną Krucjatą rozpoczętą w 993.M41 przez Zakon Czarnych
Templariuszy, Imperialne Pięści, Kruczą Gwardię i Ultramarines przeciwko
Imperium Tau.
Kiedy
Tyranidzka Flota Kraken zaczęła zagrażać światom na wschodnim skraju Imperium
Człowieka w 992.M41, Wysocy Lordowie Terry wydali rozkaz przesiedlenia. Z tych
imperialnych działań skorzystali Tau, rozpoczynając tym okres w historii, który
zwie się „Ekspansją Trzeciej Sfery”. Tau szybko zaanektowali cały obszar
Imperialnych Światów wzdłuż granicy, w tym przejęli Nimbosę – czyli jeden z
najważniejszych Światów tamtego Sektora.
Historia
Siły
T’au pod dowództwem O’vara rozpoczęły przytłaczającą liczebnie inwazję na
Nimbosę, a niedługo po tym zdołali opanować większość planety.
Pierwsza Faza: Obrona
Jedyną
imperialną siłą, która była w stanie przetrwać pierwszą fazę Ekspansji Trzeciej
Sfery był 9. Pułk Pierworodnych Vostroyan pod dowództwem Grafa Toschenko.
Dowódca Astra Militarum bezzwłocznie podjął się wzmocnieniu fabrycznego miasta
Polia. Pierwszym posunięciem armii Tau było użycie wojowników Krootów mających
za zadanie znaleźć słabe punkty obrony Gwardii Imperialnej, które następnie miały
zostać zbombardowane przez siły xenos. Krooci podczas tej operacji mocno
ucierpieli, zwłaszcza w początkowej fazie ataku, ale ostatecznie ich strategia
odniosła sukces, a Tau zdobyli przyczółek w mieście. Graf Toschenko osobiście
zezwolił na desperacki kontratak w celu utrzymania linii Imperium; zdał sobie
bowiem sprawę, że polityka Tau, polegająca na odizolowywaniu każdej imperialnej
twierdzy, wkrótce przerwie jego władzę nad miastem Polia. Główny kontratak miał
miejsce w centralnej Katedrze oraz wokół niej.
Początkowo
odwet okazał się sukcesem, Krooci wpadli w zasadzkę, a następnie cudem uciekli
przed kolejnym atakiem w stronę pancernych jednostek Tau. Graf Toschenko
oddelegował swoją ostatnią rezerwę ludzi i kilka czołgów, aby wypełnić lukę
wokół Imperialnej Katedry, jednak siły Tau nie dawały się złamać. Imperialna
awangarda i rezerwa zostały zdziesiątkowane przez bombardowania i liczne
zasadzki.
Oddział Grafa Toschenki
został złapany na otwartej przestrzeni, a następnie zgładzony przez ukrytych
wojowników Tau.
Druga Faza: Krucjata
Pierwsze bitwy z Tau miały miejsce jeszcze w przestrzeni
kosmicznej; na pokładach orbitalnych stacji xeno. Wojownicy Tau, którzy
stacjonowali w tamtym miejscu, zamienili długie korytarze w arenę śmiertelnych
i trudnych do wykrycia pułapek. Siły Czarnych Templariuszy jednak znaleźli
rozwiązanie pokonania tych zasadzek poprzez podzielenie się na jeszcze mniejsze
odziały i atakowanie obrońców z różnych kierunków, co umożliwiło im oskrzydlenie
broniących się Tau, dla których walka w zwarciu zdecydowanie była najsłabszą
stroną.
Po przebiciu się do miejsca dowodzenia Kosmiczni Marines
włączyli broń jednej stacji i skierowali ją przeciwko innym. To działanie, w
połączeniu z innymi atakami Imperialnej Marynarki, było zbyt potężne, aby Tau
mogli je powstrzymać.
Na koniec Kasztelan Folkret zniszczył geostacjonarne
emitery grawitacyjne stacji i pozwolił przebić się jej przez atmosferę planety,
niszcząc tym Stację Orbital Primus w deszczu ognia. Tymczasem 1. Kompania
Ultramarines uderzyła w broniący się garnizon Tau poprzez wyeliminowanie
przeciwlotniczych wieżyczek i dowódców xeno. Po wyeliminowaniu dowodzenia i
kontroli Tau, siły Astartes były w stanie wykonać idealne lądowanie na
planecie, by do końca wyeliminować pozostałe siły naziemne Tau znajdujące się
na Nimbosie.
Wynik
Kampania zakończyła się udanym odzyskaniem Nimbosy przez
Imperium i zniszczeniem całego garnizonu Tau.
Ciekawostka
Istnieje pewna niespójność w oficjalnych datowaniach
Krucjaty Nimbosa. Codex: Gwardia Imperialna (5 edycja) wyjaśnia, że Krucjata
Nimbosa miała miejsce w 790.M41, ale „Miasta Śmierci” utrzymują, że atak T’au
na Nimbosę był możliwy tylko dzięki Flocie Kraken, która na wschodnich
obrzeżach galaktyki pojawiła się dopiero około 992.M41. Jeszcze większe
zamieszanie wprowadza Codex: Tau (4 edycja), według którego imperialny odwet
nastąpił w ciągu zaledwie czterech miesięcy od utraty Świata, podczas gdy
krótka opowieść „Atak na Nimbosę” samą krucjatę umieszcza dopiero w 999.M41.
Krucjata Gwiazd Ghoul
Atakujący: Czarni Templariusze
Obrońcy: Xeno
System: Nieznany
Sektor: Gwiazdy Ghoul
Segmentum: Nieznany
Krucjata
Gwiazd Ghoul była pierwszą Krucjatą poprowadzoną przez Wysokiego Marszałka
Helbrechta zaraz po osiągnięciu przez niego najwyższej rangi. Podjęcie tej
decyzji było skrajnie niebezpieczne, ponieważ żadna imperialna ekspedycja nigdy
jeszcze nie powróciła z opuszczonego rejonu kosmosu, znanego jako Gwiazdy
Ghoul.
Czarni
Templariusze zamierzali w końcu pokonać rasę xeno, bliżej znaną jako „Diabły
Cythor”, która zamieszkiwała rejony Gwiazd Ghoul. Bitwy, które rozpoczęli
Czarni Templariusze, były okupione krwią i wieloma istnieniami, ale w końcu po
ośmiu terrańskich latach populacja xenos została prawie zniszczona, a Astartes
zaczęli zmierzać w stronę ojczystego świata Diabłów Cythor. Jednakże po
dotarciu na miejsce okazało się, że System Cythor już jest niepokojąco pusty.
Nie
znaleziono żadnego śladu xeno, ale zanim Czarnym Templariuszom udało się
wszcząć właściwe dochodzenie, mające na celu odkrycie gdzie skryła się reszta
Diabłów, otrzymali oni desperackie wołanie o pomoc z oblężonego Kopca na
Armageddonie. Wysoki Marszałek Helbrecht natychmiast skontaktował się z
Marszałkiem Ricardem i Amalrichem, a następnie rozpoczął planowanie masowej
kontrofensywy na orcze WAAAGH! Ghazghkulla, początkujące Trzecią Wojnę o
Armageddon.
Krucjata Otchłani Ophidium
Atakujący: Czarni Templariusze
Obrońcy: Upadłe Anioły
System: Małe Imperium Xeno
Sektor: Nieznany
Segmentum: Tempestus
Krucjata
Otchłani Ophidium była następstwem nawiązania przypadkowego kontaktu z Upadłymi
Aniołami, czyli Zdrajcami z Zakonu Mrocznych Aniołów.
Historia
Nie
wszystkie krucjaty Czarnych Templariuszy są ogromnymi przedsięwzięciami
liczącymi kilkuset doświadczonych wojowników, a niektóre z nich mogą składać
się z zaledwie stu inicjowanych. W 998.M41 jedna z takich właśnie Krucjat
została powołana przez Kasztelana Raimera.
Podczas
drogi Czarni Templariusze napotkali małe imperium xeno zlokalizowane w układzie
jednej gwiazdy. Xenos żyli w wielkich miastach ze złota i postępowali zgodnie z
poleceniami teologicznego przywódcy, którego nazywali „Głosem Imperatora”.
Dostrzegając podobieństwo do Imperialnego Kultu, Kasztelan Raimer zniszczył
jedną z napotkanych świątyń, a gdy Krucjata ruszyła dalej, Czarni Templariusze
ze zgrozą odkryli, że inne Miasta Xeno zostały już zniszczone przez nieznaną
siłę – większą od tej, którą oni sami reprezentowali.
Statek,
którym dysponowali Templariusze, był na tyle szybki, że wkrótce dogonił
nieznanych intruzów, którzy skupieni byli w niewielką flotę. Niedługo później
sensory Krucjaty potwierdziły, że statki należały do Zakonu Mrocznych Aniołów.
Raimer natychmiast zaproponował dowódcy tejże floty (niezwykle wysokiemu
Astartes, który nigdy nie zdejmował hełmu), pomoc w ich misji. Pomoc, którą
Mroczni Aniołowie bardzo niechętnie przyjęli.
Gdy
zbliżali się środka Systemu, na jednej z gęściej zaludnionych planet, Kosmiczni
Marines wspólnie walczyli z hordą oszalałych religijnych fanatyków, dopóki
Czarni Templariusze nie przechwycili owego tajemniczego „Głosu Imperatora” i
nie poznali genezy dziwnej religii xeno. Głosem Imperatora był pojedynczy
Kosmiczny Marines odziany w pradawny Pancerz Wspomagany Wzoru Pierwszego,
datowanym na czasy Wojen Zjednoczenia na Terze w M30. Czarni Templariusze
uwięzili tego niezwykłego Astartes i zamknęli go w najgłębszej i
najbezpieczniejszej celi na statku Krucjaty. Jednak niedługo po pojmaniu Mistrz
Rainer został odwiedzony przez dowódcę Mrocznych Aniołów, który zażądał, by
Templariusze przekazali więźnia pod jego opiekę. Dopiero kiedy flota Mrocznych
Aniołów wycelowała baterie dział w statek Krucjaty, Raimer ustąpił, ponieważ
wiedział, że jego krążownik nie może się równać z siłą floty drugiego Zakonu.
Jednak
przed opuszczeniem krążownika dowódca Mrocznych Aniołów w końcu zdjął hełm,
odsłaniając twarz pokrytą bliznami i ozdobioną symbolami chaosu. Zanim Czarni
Templariusze zdążyli zareagować, „Mroczni Aniołowie” teleportowali się z
powrotem na swoje okręty i bez słowa rozpoczęli skok przez Osnowę.
Ostateczny
los Krucjaty Otchłani Ophidium jest nieznany, a Czarni Templariusze od dawna
nie otrzymali żadnej astropatycznej wiadomości pochodzącej z krążownika Mistrza
Rainera.
Los
Pradawnego Kosmicznego Marines, który był odpowiedzialny za stworzenie religii
xeno również pozostaje nieznany.
Krucjata Barbarossa
Atakujący: Orkowie
Obrońcy: Czarni Templariusze
System: Barbarossa
Sektor: Nieznany
Segmentum: Nieznany
Krucjata Barbarossa była imperialną
krucjatą przeprowadzoną przez Zakon Czarnych Templariuszy w celu oczyszczenia
należącej do nich Twierdzy znajdującej się na planecie Barbarossa IV, którą
przejęli uciekający Orkowie po Trzeciej Wojnie o Armageddon w 998.M41. Jednakże
był to tylko początek, ponieważ nieznany dotąd Czarnym Templariuszom relikt
znajdujący się w centrum Twierdzy został niespodziewanie skażony przez Chaos.
Siły
Czarnych Templariuszy, pod dowództwem Kasztelana Hermanna, walczyły o
oczyszczenie Twierdzy zarówno z zielonoskórych, jak i skażenia Chaosu, które
objawiło się w postaci demonicznego wtargnięcia i zepsucia garnizonu, który
dotychczas utrzymywał Twierdzę.
Czarni
Templariusze w końcu pokonali zagrożenie, wyeliminowali skażenie Osnowy i ich
braci-renegatów oraz odbili zrujnowaną Twierdzę.
Oczyszczenie Kopca Thetus
Atakujący: Czarni Templariusze
Obrońcy: Tyranidzi
System: Nevaria
Sektor: Nieznany
Segmentum: Nieznany
Oczyszczenie
Kopca Thetus było militarną kampanią przeciwko Kultowi Genokradów, który został
odkryty przez Imperialną Inkwizycję na Świecie Nevarii II i zniszczony przez
Zakon Kosmicznych Marines.
Czarni Templariusze zostali
wezwani do pomocy w eksterminacji małego, ale niebezpiecznego heretyckiego
kultu w Kopcu na planecie Nevarii II. Zagrożenie to zostało zbadane przez
agenta Ordo Hereticus, który pracował na przeludnionych dolnych poziomach Kopca
Thetus. Dalsze śledztwo, wraz z tajnym atakiem Drużyny Śmierci z Ordo Xenos
pomogło odkryć potężnego Władcę Genokradów podczas jego działań. Stworzeniu
udało się jakoś zinfiltrować i zainfekować umysły dużej części populacji Kopca
Thetus bez czyjejkolwiek wiedzy. Lata hodowania obrzydliwego DNA genokradów w
ludzkiej populacji Kopca – co było standardowym sposobem działania podczas
przygotowywania Świata do ostatecznej konsumpcji przez Tyranidów – stworzyło
wiele hybryd, które stanowiły zagrożenie dla każdego wciąż czystego mężczyzny,
kobiety i dziecka żyjących na Nevarii II. Było oczywiste, że Kopiec Thetus
stawał się miejscem postoju dla straszliwej inwazji Tyranidów. Kopiec musiał
zostać oczyszczony, ale Czarni Templariusze postanowili podjąć się wyzwania i
nie dopuścić, aby Inkwizycja wykonała exterminatus na całej planecie. I to
właśnie dzięki ich wyjątkowym wysiłkom Nevarii II zdołało uniknąć
Oczyszczającego Ognia.
Krucjata Declates
Atakujący:
Czarni Templariusze i Karmazynowe Pięści
Obrońcy: Orkowie
System: Declates
Sektor: Nieznany
Segmentum: Nieznany
Krucjata
Declates była imperialną krucjatą przeciwko orczemu WAAAGH!, która została
przeprowadzona przez Karmazynowe Pięści i Czarnych Templariuszy w gęsto
zaludnionym systemie Declates. Kiedy system stanął na drodze orczego WAAAGH!,
całe światy upadały z dnia na dzień. Karmazynowe Pięści zostały wysłane na
miejsce, aby powstrzymać orcze najazdy.
Po
przybyciu na miejsce Zakon zdobywał zwycięstwo po zwycięstwie za pomocą taktyki
„uderz i uciekaj”. Jednak Karmazynowe Pięści nie były w stanie mierzyć się z
całą siłą orczego WAAAGH!. Okazało się, że bez pomocy nie tylko nie dadzą rady
xeno, ale sami polegną, a masywny orczy najazd niebezpiecznie zbliżał się w
kierunku Świata Kuźni i Kopca Deklates V. Imperium nie mogło pozwolić, by te centra
cywilizacyjne upadły. Znajdujący się w pobliżu Zakon Czarnych Templariuszy
wysłuchał wezwania do broni i wkrótce wszczęto kampanię w systemie Deklates,
która szybko zakończyła się zwycięstwem sił Imperium.
Jako
symbol solidarności po wygranej z wrogiem, którego liczebność zdawała się
niepoliczalna, Astartes z obu Zakonów „wymienili” się swoją ikonografią i
często walczyli ramię w ramię w mieszanych oddziałach. Czarni Templariusze
pomalowali swoje lewe dłonie na czerwono, a Karmazynowe Pięści uwiecznili Krzyż
Templariuszy na prawym kolanie. Ten niezwykły gest jedności był symbolem
narodzenia się ścisłej więzi, która wzmocniła determinacje wojowników.
Wynik
Lider
orczego WAAAGH!, Gitzmott został zabity na jałowych równinach Declates VII
przez Czempiona Imperatora. Pozbawieni przywócy Orkowie szybko porzucili pole
bitwy, ułatwiając Astartes wygranie wojny.
Krucjata Geonide
Atakujący: Rebelianci
Obrońcy: Imperium Człowieka, Czarni Templariusze
System: Nieznany
Sektor: Nieznany
Segmentum: Nieznany
Celem
Krucjaty, rozpoczętej przez Zakon Czarnych Templariuszy, było zabezpieczenie
ważnej imperialnej technologii i naukowych badań Adeptus Mechanicus podczas
chaośniczego buntu na planecie Geonide.
Świat
Kuźnia Geonide był imperialną planetą, na której prowadzono jedne z
ważniejszych badań. Błyskotliwe umysły Adeptus Mechanicus gorączkowo pracowały
nad tak ważnymi projektami, jak np. nowe napędy kosmiczne dla Imperialnej
Marynarki oraz najnowsze technologie laserowe. Sklasyfikowano również projekty
obejmujące artefakty i relikty minionych epok. Jednakże taka „swoboda” badań
niosła również możliwość, że któryś z bardziej dociekliwych umysłów może zagłębić
się w heretyckie tematy i zboczyć ze ściśle ustalonej przez Imperium ścieżki.
Otwarty
bunt przeciwko imperialnej władzy wybuchł w miastach tak naprawdę bez
ostrzeżenia i spowodował ogromne straty zarówno w społeczeństwie, jak i w
ośrodkach badawczych. Wkrótce okazało się za całą rebelią stał nowo utworzony
sabat skorumpowanych przez chaos psioników.
Psionicy
zostali zmanipulowani przez Czarowników Chaosu, których celem było otwarcie
szczeliny Immaterium. Pozwoliło to Skazie Chaosu zainfekować większość
populacji planety, z którą nie mogli sobie poradzić pozostali przy życiu i
zdrowych zmysłach imperialni obrońcy. W ciągu zaledwie roku 75% planetarnej
populacji zostało skażone przez Chaos.
Krucjata
Pomoc
dla pozostałych obrońców Geonide przybyła w postaci floty Krucjaty Czarnych
Templariuszy. Po tym, jak wiele dzielnych wysiłków Astartes w celu odzyskania
planety zawiodło ze względu na zbyt duże skażenie populacji, zarządzono
Exterminatus, który został przeprowadzony przez agentów Inkwizycji, którzy byli
obecni od początku buntu. Jednakże udało się przekonać Inkwizycję do
wstrzymania ognia, kiedy grupa Astartes ponownie zeszła na planetę, aby
odzyskać artefakty i projekty badawcze Adeptus Mechanicus oraz ocalały i
nieoceniony personel laboratoriów.
Kiedy
misja odzyskania zakończyła się sukcesem, Inkwizycja ponownie wycelowała działa
i rozpoczęła akcję oczyszczającą „Exterminatus”, która całkowicie zniszczyła
planetę Geonide.
Oczyszczenie Oka Centrati
Atakujący: Mroczni Eldarzy (piraci)
Obrońcy: Imperium Człowieka, Czarni Templariusze
System: Nieznany
Sektor: Centrati
Segmentum: Zewnętrzne Rubieże
Oczyszczenie
Oka Centrati to niespodziewana i rozpoczęta nagle Krucjata Zakonu Czarnych
Templariuszy przeciwko pirackiej flocie Mrocznych Eldarów, którzy zaatakowali
Imperialną stację. Cała obecna ludzka załoga została pojmana, a następnie
wywieziona do stolicy Mrocznych Eldarów – Commorragh, gdzie zdecydowanie czekał
ich los gorszy od śmierci.
Jednakże
nowi ludzcy niewolnicy najwyraźniej nie byli głównym celem Mrocznych Eldarów,
ponieważ Ci bezlitości xeno krótko po transporcie wrócili i za pomocą ustawionych
na stacji imperialnych broni, rozpoczęli ostrzał na ludzkie osady znajdujące
się na planecie.
Bitwa
Na
nieszczęście niczego nieświadomych xeno, Barka Bitewna Czarnych Templariuszy
stacjonowała po drugiej stronie planety. Astartes zostali wezwani na Świat
dosłownie tydzień wcześniej, aby pomóc w wytrzebieniu inteligentnego, obcego
gatunku, który żył na planecie i spowalniał ludzki proces kolonizacyjny. Po
otrzymaniu komunikatów z orbitującej stacji oraz wykryciu masowego wyładowania
skierowanego na planetę, Templariusze zdali sobie sprawę z obecności Mrocznych
Eldarów.
Czarni
Templariusze są znani ze swojej całkowitej nienawiści do całej rasy Eldarów,
więc po wypowiedzeniu słów krótkiej przysięgi bojowej, ruszyli w kierunku
okupowanego przez xeno Oka Centrati. Jednak kiedy dotarli na miejsce, ku
zdziwieniu odkryli, że Mroczni Eldarzy są już atakowani przez inną armię:
Eldarzy ze Światostatku z nieznanych Templariuszom powodów stanęli przeciwko
swoim Mrocznym kuzynom. W obliczu tak dużej ilości xeno, Astartes rozpoczęli
niszczycielski atak na całą stację.
Wynik
Walka ostatecznie przeniosła się na powierzchnię planety,
a obie obce siły odparto w ciągu kilku miesięcy. Oko Centrati zostało odzyskane
i oczyszczone, a planeta Centrati stała się bezpiecznym miejscem dla dalszej
ludzkiej kolonizacji w imię Imperatora.
Krucjata Pokutna
Atakujący: Czarni Templariusze
Obrońcy: Imperium Tau
System: Nieznany
Sektor: Nieznany
Segmentum: Nieznany
Data: M41
Krucjata
Pokutna zainicjowana została przez Kasztelana Draco z Zakonu Czarnych
Templariuszy i miała na celu wyzwolenie wszystkich ludzkich populacji spod
wpływu ekspansywnych Tau oraz pozbycia się każdego, kto podważył Imperialne
Prawo stając po stronie Xeno.
Mniej znane Krucjaty Czarnych
Templariuszy
·
Krucjata Empyrion (dokładna data nieznana M41) – Krucjata Empyrion była Imperialną Krucjatą ogłoszą
przez Czarnych Templariuszy przeciwko siłom Khornea na planecie Empyrion IX.
Siły Chaosu składały się z ponad 4.000 zdrajców z 24. Pułku Gwardii
Imperialnej. Z siłą zaledwie trzydziestu Czarnych Templariuszy i niewystarczającą
ilością amunicji, aby trzymać heretyków na dystans, dowódca Czarnych
Templariuszy Kasztelan Athellenas wymyślił odważny plan, który wymagał od jego
żołnierzy całkowitego oddania i zaufania, a przede wszystkim przestrzegania
wszystkich jego rozkazów bez znaczenia w jak tragicznej sytuacji by się
znaleźli. Poprzez ciągłe taktyczne wycofania i niedopuszczanie do siebie
kultystów, heretycy zostali doprowadzeni do niekontrolowanego krwawego
szaleństwa. Kultyści Khorne’a, nie mogąc dłużej się powstrzymywać, zwrócili się
przeciwko sobie i zaczęli się wzajemni mordować w celu zaspokojenia pragnienia
rozlewania krwi.
·
Kampania Światów Verde (865.M41) – Krucjata Czarnych Templariuszy, która połączyła siły
z Krwawymi Aniołami, aby oczyścić Światy Verde z zamieszkałych tam eldarów.
·
Krucjata Gniewu (888.M41) – Czarni Templariusze ponieśli duże straty podczas walk
z Głosicielami Słowa, podczas prób odzyskania kilku systemów gwiezdnych
znajdujących się w pobliżu Maelstromu.
·
Upadek Agrelli (902.M41) – WAAAGH! Skadreka uderzyło na słabo bronioną planetę
Agrella. Tylko odważne działania prowadzone przez tuzin Czarnych Templariuszy
pozwoliło imperialnym oficerom uciec przez atakująca ich orczą hordą.
·
Krucjata Żalu (955.M41) – Mroczni Eldarzy z Kabały Zatrutego Serca zniszczyli
Twierdzę Czarnych Templariuszy na Świecie Dżungli Delleront oraz schwytali
wielu rekrutów. Marszałek Herhart i Kapelan Grimaldus poprowadzili Krucjatę
przeciwko Kabale, aby ukarać xeno za zuchwalstwo. Jednakże, mimo że setki Mrocznych
Eldarów zostało zabitych ani jeden rekrut nie został odnaleziony.
·
Bitwa o Golgotę (996.M41) – Marszałek Actoan poprowadził krucjatę Czarnych
Templariuszy, aby wykorzenić orków z Systemu Golgota.
·
Atak na Krostein (nieznana data.M41) – Czarni Templariusze wyruszyli, aby obalić armię
kultystów, którzy wszczęli bunty na całym Świecie Kopiec Krostein. Psioniczni
przywódcy renegatów uniknęli początkowych ataków i ukryli się w gęsto
zaludnionych miastach, gdzie wezwali na pomoc demonicznych sprzymierzeńców. W
prawdziwym teście swojej wiary i poświecenia Czarni Templariusze zostali
zmuszeni do całkowitej eksterminacji miejscowej ludności w celu przezwyciężenia
ciągle rosnącego w siłę zagrożenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz