Bitwa o Gryth - nieznana data M31 - w czasie Herezji Horusa VI Legion walczył w wielu straszliwych
bitwach z siłami zdrajców, czy to przeciw ludziom, nadludziom, machinom czy podłym zabójcom z
Osnowy. Niezależnie od genezy nieprzyjaciół ich szeregi zawsze nieprzeliczone. Jedną z takich bitew
była ta toczona na Gryth, pokrytym dziwacznymi miazmatami zarazy demonicznym świecie
należącym do Nurgla. W czasie bitwy Krwiopijca Khorne’a wybił całą sforę Bjorna Jednorękiego, który
w efekcie stał się Samotnym Wilkiem, przepełnionym żądzą zemsty zabójcą, który w końcu spłacił
krwawy dług swej sfory w czasie bitwy o Velbayne.
Bitwa o Velbayne - nieznana data M31 - wiele lat po bitwie o Gryth całość VI Legionu starła się z
demonicznymi hordami Chaosu na Velbayne. W ogniu bitwy walczył Samotny Wilk Bjorn Jednoręki
wiedziony jednym celem - zabiciem Krwiopijca który w czasie bitwy o Gryth wybił jego sforę. Pomimo
całej swej potęgi demon nie miał szans w walce z chodzącą maszyną do zabijania jaką Bjorn stał się
przez lata. W morzu wyjących demonów Jednoręki wyciął sobie drogę do swego celu po czym wspiął
się na jego plecy i zadusił go Wilczymi Pazurami zaciśniętymi wokół gardła bestii. Zwycięstwo to
przypieczętowało czas Bjorna jako Samotnego Wilka i powrócił on na łono Legionu.
Podróż na Terrę - ok. 014.M31 - nigdy wcześniej nikt nie podjął się tak wariackiej podróży przez
Osnowę jak ta, w którą wyruszyły połączone siły I i VI Legionu. Osnowa burzyła się w dzikich
sztormach i sprowadzała flotę z kursu przy każdym skoku. Wiele okrętów utraconych zostało w czasie
podróży przez Immaterium - jedne zostały rozdarte przez burze Osnowy, inne opanowane zostały
przez demony, jeszcze inne po prostu pozostały w Immaterium kiedy cała ich załoga pogrążyła się w
szaleństwie. Całymi solarnymi tygodniami okręty przedzierały się przez burze i ataki by w końcu sam
Russ poprowadził flotę z mostka Zimowego Wilka, kiedy okrętowy Nawigator oszalał od zbyt długiego
wystawienia na prądy Osnowy. Kiedy floty przybyły na Terrę okazało się że ich wysiłki były niemal
daremne.
Bitwa o Terrę - 014.M31 - Mroczne Anioły i Kosmiczne Wilki przybyły do Systemu Sol w chwili kiedy
toczyła się ostateczna wielka bitwa Herezji Horusa, jednak jej kulminacyjne momenty już minęły.
Horus leżał martwy na pokładzie Mściwego Ducha zaś sam Imperator odniósł śmiertelne rany.
Pomimo tego walki trwały nadal i okręty połączonej floty popędziły z pełną mocą by wejść na orbitę
Terry. Russ i jego wojownicy zostali zrzuceni na powierzchnię w pobliżu Imperialnego Pałacu.
Wyrzynając sobie drogę przez chwiejące się linie zdrajców Prymarcha przebijał się do Sali Tronowej.
Kiedy osiągnął swój cel ujrzał że Złoty Tron stoi pusty, opadł na kolana i zawył jednak głos jego
rozpaczy zagłuszony został przez rogi obwieszczające zwycięstwo, które jednak ostatecznie okazało
się puste bowiem Imperator padł w walce. Gdy Wilczy Król klęczał pogrążony w żalu, powietrze w Sali
Tronowej zatrzeszczało od zakłóceń pola teleportacyjnego. Ułamek sekundy później z gromem
rozprężającego się powietrza pojawił się Rogal Dorn niosący śmiertelnie ranionego Imperatora. Za
nim postępowali legioniści Imperialnych Pięści a na ich barkach spoczywało strzaskane ciało
Sanguiniusa. Złamany tym widokiem Russ opuścił zgromadzonych by pozostać samemu ze swoimi
myślami. Później Prymarcha Mrocznych Aniołów udał się na poszukiwania swojego brata i odnalazł
go u stóp pomnika upamiętniającego zwycięstwo na Durath. Bracia pogrążyli się w zażartej dyskusji,
a Lion El’Johnson złożył winę wprost na barki Wilczego Króla argumentując że gdyby nie zwłoka na
Kalidusie ich floty zdołałyby przybyć na Terrę zdecydowanie wcześniej i zapobiec tragedii. Russ nie
pozwolił sprowokować się do walki i, delikatnie mówiąc, kazał bratu się odpierwiastkować.
Pozostawiony w samotności ułożył się do snu u stóp potężnego monumentu. Wtedy, w najgłębszym
śnie, Prymarcha Vlka Fenryka nawiedzony został przez samego Imperatora, który przekazał mu że
nadszedł czas prawdziwej próby dla lojalistów i jego prawdziwych synów oraz że konflikt pomiędzy
nim a El’Johnsonem musi się zakończyć. Kiedy Wilczy Król się obudził dostrzegł nad sobą Liona
stojącego w pełnym uzbrojeniu. Prymarcha Mrocznych Aniołów zażądał by kontynuowali pojedynek
zaczęty na Kalidusie. Russ odmówił, argumentując iż nie był to czas na mordowanie się w celu
rozstrzygnięcia nic nie znaczących zatargów. Wściekły El’Johnson nie odpuszczał jednak Russ
zamiast walczyć po prostu odsłonił pierś na cios swego brata. Ostrze Liona pomknęło wprost w serca
Wilczego Króla jednak w ostatniej chwili cios został nieco powstrzymany więc jedynie jego pierwsze
serce zostało przebite. Kiedy Russ doszedł do siebie po odniesionych obrażeniach ujrzał stojących
nad jego łożem Croissanta i El’Johnsona, który niemal od razu ukląkł i błagał Wilczego Króla o
przebaczenie, które zostało mu udzielone. Braterskie więzi pomiędzy Prymarchami zostały
odbudowane zaś oni sami na czele ocalałych lojalistów ruszyli w gwiazdy by przegnać zdrajców z
domeny swego ojca.
Wielkie Oczyszczenie - 014-021.M31 - jako jeden z najliczniejszych po Herezji Horusa Legiones
Astartes, Vlka Fenryka odegrali kluczową rolę w Wielkim Oczyszczeniu. W wielkiej ofensywie siły
lojalistów przepędziły wiernych zabitemu Mistrzowi Wojny zdrajców spod Terry. Przed ostatecznym
zamknięciem w podtrzymujących życie mechanizmach Złotego Tronu Imperator wydał wyrok na
wszystkich którzy przysięgli wierność Horusowi - głoszeni zostali Excomunicate Traitoris i mieli zostać
przegnani w piekielny rejon galaktyki znany jako Oko Terroru. Wszelkie świadectwa i historie
związane ze Zdradzieckimi Legionami miały zostać usunięte z imperialnych archiwów. Światy takie
jak Istvaan V czy Davin skazane zostały na oczyszczenie z jakichkolwiek przejawów życia ze względu
na skażenie mocami Chaosu. Trwające siedem standardowych lat walki miały doprowadzić do
sytuacji jakby zdrajcy nigdy nie istnieli by kalać Imperium swoją zdradą.
Pierwsza bitwa o Garm - nieznana data M31 - w następstwie Herezji Horusa Tysiąc Synów
zaatakował Garm, świątynny świat Kosmicznych Wilków. Świat uzyskał swe imię od pochodzącego z
najwcześniejszych dni VI Legionu Wilczego Lorda, który oddał swe życie chroniąc Wilczego Króla
przed atakiem Magnusa Czerwonego. Leman Russ usypał dla swego poległego syna wspaniały
kamienny kurhan na którego szczycie umieścił podarowaną mu niegdyś przez samego Imperatora
Włócznię Russa. Koniec końców Wilkom udało się przegnać znienawidzonych wrogów.
Odejście Prymarchy - 211.M31 - w czasie 197. Uczty Wyniesienia Imperatora na Fenrisie Leman
Russ obdarzony został tajemniczą wizją. Zebrał swoich najbliższych przybocznych i bez słowa
wyjaśnienia wyruszył w stronę Oka Terroru. Z całej swojej Wielkiej Kompanii pozostawił jedynie
najmłodszego w jej szeregach Bjorna Jednorękiego.
Pierwsze Wielkie Łowy - 218.M31 - po siedmiu standardowych latach oczekiwania na powrót swego
Prymarchy Vlka Fenryka obrali na swego wodza Bjorna Jednorękiego - jedynego członka Wilczej
Straży pozostałego na Fenrisie. W swym pierwszym rozkazie Wielki Wilk obwieścił początek Wielkich
Łowów - cały Zakon wyruszyć miał w gwiazdy by odnaleźć przynajmniej wskazówki co do miejsca w
którym znajdował się Prymarcha. Łowy zakończyły się całkowitą porażką.
Bitwa o Marelion - 511.M31 - Wielki Wilk Bjorn Jednoręki poprowadził siły uderzeniowe Kosmicznych
Wilków na popielne równiny Marelionu by zabić Wielkiego Nieczystego dowodzącego armią podłych
demonów. W trakcie walki Bjorn zdołał odesłać obrzydliwego demona do Osnowy jednak sam został
śmiertelnie ranny. Bitwa o Marelion jest jednym z dwóch świadectw opowiadających o upadku Bjorna
i zamknięciu go w adamantowym sarkofagu drednota.
Rebelia Proxima - 943.M31 - wydarzenia te są drugą wersją końca wspaniałej historii Bjorna
Jednorękiego jako Wielkiego Wilka. Bjorn poprowadził udany rajd mający na celu wyzwolenie jego
braci z Fortecy Straszliwego Słońca jednak w trakcie walk odniósł tak straszliwe obrażenia że aby
ocalić jego życie strzaskane szczątki Wielkiego Wilka złożone zostały w sarkofagu drednota. Dzisiaj,
dziesięć tysięcy standardowych lat później, niemożliwym jest ustalenie które z dwóch, odległych od
siebie o ponad 400 lat, wydarzeń faktycznie było powodem pogrzebania Bjorna w trzewiach drednota.
Pewnym jest natomiast fakt że Bjorn był boleśnie świadom że w swojej nowej formie stał się niezdolny
do pełnienia funkcji Wielkiego Wilka więc zrzekł się jej i po dziś dzień służy swemu Zakonowi
mądrością i radą w najtrudniejszych czasach.
Bitwa o Algol Dziewięć - 434.M32 - pięć standardowych stuleci po umieszczeniu Bjorna w drednocie,
Kosmiczne Wilki wyruszyły do bitwy przeciw siłom Chaosu na planecie Algol Dziewięć. W
kulminacyjnym punkcie bitwy Bjorn Jednoręki dowiódł że przyjęcie postaci drednota stanowiło dla
niego jedynie pomniejszą niedogodność - zarżnął demona imieniem Thran’saba i uratował
gubernatora planetarnego przed złożeniem w ofierze w ramach mrocznego rytuału Chaosu.
Bitwa o Quaran - nieznana data M32 - pośród nieskończonych piasków pustyń Quaranu Bjorn
Jednoręki pokonał orkowego herszta Makrimę rozbijając tym samym jego WAAAGH!
Rebelia na Thranx - nieznana data M32 - kiedy świat-ul Thranx pogrążył się w zamęcie, Kosmiczne
Wilki odpowiedziały na tamtejsze wydarzenia siłą. W walkach Bjorn Jednoręki osobiście zabił dzikiego
psionika Vornalana kładąc tym samym kres rebelii i przywracając imperialny porządek na planecie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz