Genokrady cz1

https://youtu.be/XXRTl6o0nMo

Genokrady (Genestealers)

„Nie mogę wymyślić większego zagrożenia dla Imperium ze strony xenos niż Genokrady. Szczytowe drapieżniki posiadające inteligencję i przebiegłość, które rywalizują z naszymi, istnieją one wyłącznie w celu rozmnażania się w ogromnych liczbach i siania całkowitego chaosu w ślad za nimi „

- Inkwizytor Kalistradi, cytat z “Natury Bestii”

Genokrady (Corporaptor hominis) to bioforma wielogatunkowej rasy tyranidów, która została genetycznie zaprojektowana przez umysł roju do infiltracji osiedlonych światów innych inteligentnych gatunków.

Tyranidzi są koczowniczym gatunkiem xenos rządzonym przez kolektywną świadomość psjoniczną zwaną Umysłem Roju (Hive Mind). Gatunek obejmuje wiele różnych genetycznie zmodyfikowanych bioform, wśród których zaliczają się również Genokrady.

Genokrady są w stanie wykorzystać swój unikalny, pasożytniczy cykl reprodukcyjny oraz zdolności psioniczne, aby wytworzyć tak zwane „Kulty Genokradów” na światach zamieszkanych przez inteligentne gatunki, takie jak Ludzie, Tau, Eldarzy, Orkowie etc. Te kulty są używane do wspierania ataków Floty Roju poprzez infiltrację społeczeństwa cywilnego i obrony wojskowej planet od wewnątrz.

Genokrady służą jako awangardowe organizmy Flot Rojów. Jako pierwsi Tyranidzi odkryci przez Imperium człowieka, ich prawdziwa natura jest zasłonięta zagmatwanym mnóstwem legend. Znane są pod wieloma nazwami. Na niektórych światach imperialnych znane są jako „Porywacze-Diabły”, „Jaskiniowe Koszmary” czy chociażby „Szponiaści Zmieniacze”.

Każda możliwa interpretacja Klątwy Genokradów została uwzględniona w domenie rasy Ludzkiej, lecz nawet najbardziej dziwaczne historie nie oddają sprawiedliwości okropnej prawdzie stojącej za tymi stworzeniami i ich reprodukcyjnymi cyklami genetycznego potępienia.

Rozsiewając w tajemnicy swoją genetyczną klątwę, stworzenia te zwielokrotniają zagrożenie, jakie stanowią na wzór wirusa zarażającego organizm. Nawet jeden Genokrad Czystego Szczepu (Purestrain Genestealer), zrodzony wśród gwiazd przez nieświadomego swego przekleństwa pilota lądującego na żyznej planecie, może obrodzić wystarczająco dużo skażonego potomstwa wśród populacji planety, aby przejąć ten świat już od jego najciemniejszych zakamarków. Takie potencjalne katastrofy są rozsiane po całym Imperium w niezliczonych ilościach.

Rozprzestrzenianie się infekcji stało się jeszcze bardziej powszechne od czasu otwarcia Wielkiej Rozpadliny (Great Rift), a niezliczone jednostki uchodźców w swoim desperackim locie ku bezpieczeństwu zapewniają idealny transport dla tych xenos.

Genokrady poza infiltracją planet, są również używane przez Umysł Roju jako podstawowa jednostka szturmowa Tyranidów podczas bitew na powierzchniach planet czy w przestrzeni kosmosu.

Historia

Niewiele stworzeń Tyranidów zyskało tak okropną reputację lub spowodowało tyle szkód w Imperium Człowieka, co Genokrady. Napotkane zostały na długo przed dotarciem pierwszych Flot Rojów do naszej galaktyki. Uważano je za coś więcej niż kolejną niezwykłą i zabójczą formę xenos. Pierwszy kontakt nastąpił około dwieście lat przed spotkaniem ludzkości z pierwszą Flotą-Rojem, wcale nie w zrujnowanych kosmicznych statkach, lecz na księżycach planety Ymglar. Z powodu tego odkrycia uznano Genokrady za odrębny, specyficzny rodzaj inteligentnej rasy.

Dopiero po koszmarnych inwazjach Floty Roju Behemoth i Floty Roju Leviathan, Imperium zdało sobie sprawę z prawdziwego celu Genokradów jako wysoce zaawansowanych i najbardziej podstępnych infiltratorów służących Umysłowi Roju Tyranidów. Ukrywając się na pustych statkach i w głębinach kosmicznych wraków, zagrożenie ze strony Genokradów przemierzyło całą długość Imperium, zasiewając ludzkie światy i niszcząc ich populacje.

Być może jest to największy horror, jaki Genokrady ze sobą niosą, ponieważ mogą one infekować niemal każdą formę życia swym „pocałunkiem Genokrada”, co oznacza wszczepienie części ich własnego materiału genetycznego do gospodarza i przejęcie całkowitej kontroli nad jego układem rozrodczym, oraz kontrolę psioniczną. Kiedy gospodarz rodzi potomstwo, nosi ono ze sobą geny Genokrada choć z pewnymi cechami genetycznymi pochodzącymi od gospodarza. Pierwsze „dzieci” są najbardziej podobne do Genokradów, lecz przez kolejne pokolenia, potomstwo coraz bardziej przypomina zarażony gatunek. Rodzice nie widzą w swych dzieciach żadnych obcych zmian, ponieważ ich umysł jest całkowicie podległy woli nowego pana. Czwarte i piąte pokolenia hybryd Genokradów, wyglądają niemalże jak rodzimy gatunek zainfekowanej planety, przez co mogą one wtapiać się do społeczeństwa obejmując stanowiska robotników, żołnierzy, czy nawet wysoko postawionych elit.

Przebiegłe i niezależne Genokrady są również jedną z niewielu tyranidzkich bioform, które mogą istnieć z dala od pielęgnującego i kontrolującego je wpływu Umysłu Roju, wykorzystując własną wrodzoną inteligencję i telepatię lęgową do tworzenia zwartych grup zwanych Kultami Genokradów (Genestealer Cults). Grupy te mogą przetrwać dziesięciolecia, a nawet stulecia na światach, ukrywając swoją obecność i zarażając coraz większą liczbę ludności, aż nadejdzie czas wybuchu wojny domowej i rebelii wywołanej przez Kulty Genokradów, zwykle zbieżny z przybyciem floty roju, inwazją i konsumpcją świata przez Wielkiego Pożeracza.

Anatomia i Psychologia Genokradów

Genokrady, podobnie jak wszystkie organizmy tyranidów, charakteryzują się sześcioma kończynami i elastycznym chitynowym pancerzem. Są dwunożne, lecz potrafią poruszać się na dwóch lub czterech kończynach, dla zwiększenia swojej szybkości. Ich lekki wzmocniony chitynowy pancerz nie jest tak wytrzymały jak u Wojownika Tyranidów (Tyranid Warrior), mimo to zapewnia genokradom prawie trzy razy mniejszą masę. Przy takiej lekkości, sile mięśni oraz doskonałych zmysłów, ich reakcje na bodźce są piorunujące, co pozwala nawet na unikanie pocisków. Genokrady są w stanie rozszarpać swoimi szponami niemalże każdą zbroję w ułamku sekundy, w tym nawet pancerz taktyczny Dreadnought’a (Nawiązując do Bitwy o Macragge w którym walczyła pierwsza kompania Ultramarines) jednak są całkowicie bezbronne w starciu na większą odległość.

Ich drugorzędne kończyny mają zazwyczaj kształt sękatych dłoni, co pozwala im manipulować przedmiotami, wspinać się, a nawet obsługiwać proste urządzenia, takie jak panele dotykowe. Różnorodność w wyglądzie Genokradów jest zależna od organizmu macierzystego z którego pochodzą. Pomimo ich zręczności, dwie górne pary kończyn są zdolne do wyrwania ręki od ciała. Grubo umięśniony ogon wydaje się niewielki chociaż może on pomóc w utrzymywaniu równowagi i zwinności wszystkich odmian tego gatunku. Pozwala to stworom pędzić z pełną prędkością przez stosy gruzu i splątanego złomu, aby jak najszybciej zbliżyć się do swych wrogów.

Takie bestie spotka się nie tylko na licznych kosmicznych wrakach (szczególnym przykładem jest na Grzech Potępienia), ale także na księżycach Ymgarl, które niegdyś uważano za teren pochodzenia dla macko-ustnej odmiany tych xenos. Szczep ten jest prawdopodobnie szczególnie nomadyczny i bionicznie zmodyfikowany wyłącznie do celu infekowania nowych gospodarzy.

Pojedyncze lęgi tego tyranidzkiego stworzenia są typowo zabarwione na kolor indygo. Tam, gdzie Genokrady stanowią część większej Floty Roju, zamiast tego będą miały takie samo zabarwienie jak reszta Tyranidów w danej flocie. Donoszono o okazach zabarwionych od koloru białej kości aż do kruczoczarnych. Takie bioformy komunikują się za pomocą telepatii, umożliwiając ich potomstwu niezależne działanie. Szczepy Genokradów podążające z Flotą Rojem często skupiają się wokół drapieżnika alfa, czasem mylonego z Patriarchą Genokradów (Genestealer Patriarch), chociaż to stworzenie jest dokładniej określane mianem „Władcy Lęgu” (Broodlord). Ta bestia nie jest wzmacniana przez psychiczne energie Umysłu Lęgu (Broodmind) pochodzącą od wiernego mu Kultu jak w przypadku Patriarchy, ale przez pojedyncze stada Genokradów.

Jeśli odłączą się od większego roju Tyranidów, Genokrady pochodzące z Floty Roju mogą ewoluować w ich czystą formę. Wtedy ich cykl życia jest zoptymalizowany do zarażania nowych światów, gdy tylko się na nich pojawią.

Głowa Genokradów jest charakterystycznie bulwiasta i mieści nieproporcjonalnie dużych rozmiarów mózg jak dla stworzenia stworzonego w jednym tylko celu. Jego szczęki wyłożone są wyjątkowo ostrymi zębami, wszystkie są zaprojektowane do rozdzierania i rozrywania. Podobnie jak inne tyranidy posiadają tylko kły i siekacze, bez zębów trzonowych.

Ich naturalny pancerz wraz z gęstością wewnętrznego szkieletu zwykle gęstnieje wraz z wzrostem masy ciała; Genokrad, którego gospodarzem był Orkoid, będzie zazwyczaj wytrzymalszy niż ten, który urodził się z zasobów genowych Aeldari. Pod pancerzem znajduje się włóknista, muskularna osłona, którą można porównać pod względem wytrzymałości do standardowego pancerza imperialnego gwardzisty.

Warstwy te zapewniają znaczną ochronę; w połączeniu z ich naturalnie twardą sylwetką Genokrad może szarżować prosto przez salwę ognia karabinów Lasgun i przeżyć. Podobnie jak w przypadku innych tyranidzkich organizmów, mają one zazwyczaj otwarty układ krążenia z hemolimfą zalewającą przestrzenie międzykomórkowe. System ten jest gospodarzem dla niezliczonych komórek fagowych (fag to wirus mający zdolność do niszczenia bakterii, czy też w tym przypadku - trawienia), które Magos Biologis z ośrodka badawczego New Hallefuss uważa za swego rodzaju układy trawienne.

Pozwalają im one żywić się bogatym w składniki odżywcze produktem końcowym inwazji Tyranidów. Bliższe badanie pokazuje, że komórki fagowe mają podwójny cel, działają w sposób podobny do fibrynogenu w ludzkim krwioobiegu oraz krzepną ciecze, które sączą się z ran zadanych Genokradowi.

Inną anomalią fizjologiczną, którą wykazują Genokrady, są nadmiarowe układy oddechowe i krążeniowe, odziedziczone po gatunkach żywicielskich. Ponadto wykazują szczątkowe układy trawienne. Niektóre osobniki mają nawet w pełni wykształcone żołądki, chociaż są one zbędne, biorąc pod uwagę wydajność komórek fagowych.

Te systemy jednorazowego użytku pozwalają Genokradowi ponieść znaczne więcej obrażeń i nadal funkcjonować. Siły Imperialne powszechnie wiedzą, że ci, którzy wchodzą w konflikt z Genokradami, powinni skierować swój ogień w stronę klatki piersiowej i brzucha bestii, ponieważ nawet przy braku kilku kończyn wciąż są bardzo niebezpiecznymi przeciwnikami.

Dzięki schwytaniu żywych okazów tyranidów przez Adeptus Astartes z Legionu Draco wiadomo, że Genokrady potrafią odczuwać ból i reagować niekorzystnie na jego doznawanie, stając się niewiarygodnie agresywne lub skłonne do tymczasowego poddania się. Genokrady mają ogromną tolerancję na zimno, co pozwala im przetrwać w pustce głębokiej przestrzeni gwiezdnej czy kryć się w trzewiach kosmicznych wraków, w których można je zazwyczaj znaleźć.

Aby prawdziwie wykorzystać kosmiczny wraki, w których często żyją, Genokrady są zdolne do długowieczności, a także do przetrwania długich okresów bez pożywienia. Genokrady mogą również dowolnie wejść w bezwładny stan hibernacji, dramatycznie obniżając tempo przemiany materii, dzięki czemu mogą przetrwać długie okresy bezczynności i trudności, dopóki nowa ofiara nie wejdzie do ich legowiska.