piątek, 22 listopada 2019

Warhammer Fantasy - Imperium Człowieka cz5



https://www.youtube.com/watch?v=MBCROrqw8Ls


Trzecie Millenium: Przekucie Imperium w Ogniu.
W miarę jak Era Trzech Cesarzy ciągnęła się w zaparte, a żaden z pretendentów do władzy nie wydawał się zbliżać do osiągnięcia swojego celu, na Ludzkość padł cień przerażającego zagrożenia, które wychyliło swój łeb z podnóża Gór Krańca Świata. Kraina Sylvanii, otoczony najgorszą sławą region Imperium, od dawna opuszczony przez wszystkich rozumnych osadników, na dobre zyskał swoją niegodziwą reputację kiedy Vlad von Carstein, Wampir pochodzący ze starożytnego rodu uzyskał kontrolę nad prowincją. Doszło do tego po przekazaniu mu władzy przez poprzedniego Hrabiego Elektora Sylvanii, Otta von Draka przez wydanie jego córki za żonę Vladowi w 1797 r. IC. Vlad i Isabella okazali darzyć się prawdziwym oraz iście nieczystym uczuciem i tak zakochany w swojej młodej żonie Vlad zamienił ją w wyjątkowo niegodziwego wampira, pierwszego członka jego nowej linii von Carstein. Wielu z możnych rodzin Sylvanii odrzuciło zwierzchnictwo pochodzącego z zewnątrz Hrabiego nad nimi, lecz Ci z nich, którzy sprzeciwiali się najgłośniej, zostali szybko uciszeni z użyciem zwyrodniałych, okrutnych metod. Pod tyranicznym uciskiem Vlada prowincja szybko rozkwitła po raz pierwszy w swojej historii. Hrabiowie Elektorzy Imperium spoglądali w tamtą stronę z obojętnością, zbyt mocno uwikłani w swoich własnych gierkach politycznych by zwracać uwagę na biedną, zaściankową prowincję. Przez następnych dwieście lat, Hrabia Vlad von Carstein rządził Sylvanią, zmieniając co chwila swoje osobowości w celu uniknięcia wykrycia jego nieumartej natury. W 2010 r. IC, osądzając Imperium jako najsłabsze w jego historii, Vlad wprowadził w życie swój plan, plan zostania Wampirzym Imperatorem, rozpoczynając pierwszą z Wojen z Wampirami.
Wojny z Wampirami (2010 do 2145 IC)
Maszerując na czele swojej armii, wielkiej hordy Nieumarłych żołnierzy, których powołał do służby z Sylvańskich grobów używając do tego potężnej nekromancji z Księgi Nagasha, Vlad najechał Stirland i zdewastował Ostenmark zanim zwrócił się ku sercu Imperium. W 2025 r. IC, Vlad został jednak zabity przez Jereka Krugera, Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerzy Białego Wilka. Nieszczęśliwie dla Imperium, nawet śmierć nie mogła całkowicie powstrzymać Vlada. Zmasakrowane ciało Krugera zostało odnalezione w lochach pod Ulricsbergiem rok później, obwieszczając powrót Nieumarłego Hrabiego. Przez następne dwadzieścia pięć lat, armie Vlada Nieumarłego plądrowały ziemie Imperium, aż w 2051 r. IC Wielki Hrabia Sylvanii w końcu wywalczył sobie drogę do Altdorfu, gdzie przebywał Książę Ludwig, jeden z trzech pretendentów do tytułu Imperatora. Oblężenie miasta ciągnęło się przez wiele miesięcy, ale w najmroczniejszej godzinie, Wielki Teogonista Sigmara, Wilhelm III, okrążył siły Vlada w morderczym uścisku i zrzucił go z murów miasta, nabijając się razem z nim na zaostrzone pale na dole. Wraz z kolejną śmiercią Vlada, wiele z Sylvańskiej Armii uległo rozpadowi w miarę jak moc nieczystego czaru słabła. W świetle tych wydarzeń pozostałe siły Wampirów von Carstein musiały wycofać się do swojego dominium raz jeszcze. Książę Ludwig poprowadził swoje siły w pogoni za uciekającymi Nieumarłymi, ale jego rywale w walce o tron, obawiając się, że jego zwycięstwo mogłoby dać mu niepodzielną władzę w Imperium, zjednoczyli się przeciw niemu i powstrzymali go, przez co Lordowie Sylvanii zdołali wycofać się do swoich krain i zregenerować siły.
Lata później, Hrabia Konrad von Carstein ogłosił się dziedzicem Vlada i poprowadził kolejną inwazję w stronę Imperium. Konrad był tak walecznym i zapalczywym Wampirem, że dopiero zjednoczenie sił wszystkich trzech Imperatorów pozwoliło ostatecznie pokonać jego siły. Sam Konrad von Carstein został posłany w zaświaty w czasie bitwy o Mroczne Wrzosowisko w 2121r. IC, zabity przez Krasnoludzkiego Bohatera Grufbada i przyszłego Hrabiego Marienburga, Helmara. Ostatnim i być może najbardziej niebezpiecznym z Wampirzych Hrabiów był Mannfred von Carstein, cichy, przebiegły i zdradziecki Wampir. Po śmierci Konrada von Carstein, pozwolił on, by pretendenci do Tronu Imperium myśleli, że zagrożenie ze strony Sylvanii zniknęło, czekając aż w Imperium na nowo wybuchnie Wojna Domowa. Kiedy Hrabiowie Elektorzy po raz kolejny rzucili się sobie do gardeł, Mannfred zaatakował, prowadząc swoje Nieumarłe legiony przez zimowy śnieg i lód do Altdorfu, pokonując wszystkich przeciwników, którzy stawali na jego drodze. Mannfred odnosił serię zwycięstw, dopóki Wielki Teogonista Sigmara, Kurt II, nie pojawił się na murach obleganego miasta recytując Wielkie Zaklęcie Rozproszenia. Widząc, że wiele z jego nieumartych żołnierzy obraca się w pył, Mannfred rozkazał szybki odwrót. Po nieudanym ataku na Marienburg, Wampirzy Hrabia został zmuszony do wycofania się do Sylvanii. Imperialna szlachta w końcu odłożyła na bok swoje wewnętrzne swary i połączyła się by najechać Sylvannię, kładąc kres zagrożeniu ze strony Wampirów von Carstein raz na zawsze. Ostatecznie Mannfred został związany walką w Bitwie pod Hel Fenn w 2145 r. IC, gdzie Książe Martin ze Stirlandu ściął mu głowę. Za swój heroiczny czyn, Hrabia Stirlandu objął we władanie ziemie Sylvanii, wchłaniając je do swojej własnej prowincji i kończąc tym samym Wojny z Wampirami. Ciągle obecne zagrożenie powrotu Wampirów nieco się oddaliło, ale mimo to zmarli pogrzebani w Sylvańskiej ziemi nigdy nie mieli spocząć w pokoju. Chociaż teraz ogłoszona częścią Stirlandu, to Sylvannia wciąż jest opustoszałą prowincją, gdzie łatwo o gniew zmarłych, a w lasach czają się niepojęte okropieństwa.
Koniec Dwudziestego Trzeciego wieku IC zwiastował nadejście jeszcze bardziej przerażającego przeciwnika, który miał zagrozić wszystkim ludom Starego Świata, tym razem maszerując z północy. Siły Bogów Chaosu narosły rosły niczym rak pod skórą, karmione ofiarami ich wyznawców oraz hedonizmem Ludzkości w ciągu ostatnich stuleci. Ręka Mrocznych Mocy zaczęła z wielką mocą działać na całym Świecie Warhammera po raz kolejny. Zorze polarne były widoczne aż w położonym daleko na południe Nuln, a omeny i znaki w świątyniach Imperium mówiły o nadejściu czasów wielkiego niebezpieczeństwa. Kislevscy zwiadowcy donosili o ogromnych hordach złożonych ze zwierzoludzi i demonów, zbierających się daleko za tajgami Pustkowi Chaosu pod dowództwem potężnego Wojownika z północy, Czempiona Chaosu Niepodzielnego, Asavara Kula, nazywanego Wszechwybrańcem. Wielka Wojna przeciwko Chaosowi miała się niedługo rozpocząć.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

20% rabatu na ręcznie robioną biżuterię z kodem CZYTAWOJTEK

  20% rabatu na ręcznie robioną biżuterię z kodem CZYTAWOJTEK klikasz w link i 20% jest twoje :) Ty cieszysz się super cacuszkami i dodatkow...