https://www.youtube.com/watch?v=MBCROrqw8Ls
Trzecie Millenium: Przekucie Imperium
w Ogniu.
W
miarę jak Era Trzech Cesarzy ciągnęła się w zaparte, a żaden z pretendentów do
władzy nie wydawał się zbliżać do osiągnięcia swojego celu, na Ludzkość padł
cień przerażającego zagrożenia, które wychyliło swój łeb z podnóża Gór Krańca
Świata. Kraina Sylvanii, otoczony najgorszą sławą region Imperium, od dawna
opuszczony przez wszystkich rozumnych osadników, na dobre zyskał swoją
niegodziwą reputację kiedy Vlad von Carstein, Wampir pochodzący ze starożytnego
rodu uzyskał kontrolę nad prowincją. Doszło do tego po przekazaniu mu władzy przez
poprzedniego Hrabiego Elektora Sylvanii, Otta von Draka przez wydanie jego
córki za żonę Vladowi w 1797 r. IC. Vlad i Isabella okazali darzyć się
prawdziwym oraz iście nieczystym uczuciem i tak zakochany w swojej młodej żonie
Vlad zamienił ją w wyjątkowo niegodziwego wampira, pierwszego członka jego nowej
linii von Carstein. Wielu z możnych rodzin Sylvanii odrzuciło zwierzchnictwo
pochodzącego z zewnątrz Hrabiego nad nimi, lecz Ci z nich, którzy sprzeciwiali
się najgłośniej, zostali szybko uciszeni z użyciem zwyrodniałych, okrutnych
metod. Pod tyranicznym uciskiem Vlada prowincja szybko rozkwitła po raz
pierwszy w swojej historii. Hrabiowie Elektorzy Imperium spoglądali w tamtą
stronę z obojętnością, zbyt mocno uwikłani w swoich własnych gierkach politycznych
by zwracać uwagę na biedną, zaściankową prowincję. Przez następnych dwieście
lat, Hrabia Vlad von Carstein rządził Sylvanią, zmieniając co chwila swoje
osobowości w celu uniknięcia wykrycia jego nieumartej natury. W 2010 r. IC,
osądzając Imperium jako najsłabsze w jego historii, Vlad wprowadził w życie swój
plan, plan zostania Wampirzym Imperatorem, rozpoczynając pierwszą z Wojen z
Wampirami.
Wojny z Wampirami (2010 do 2145 IC)
Maszerując
na czele swojej armii, wielkiej hordy Nieumarłych żołnierzy, których powołał do
służby z Sylvańskich grobów używając do tego potężnej nekromancji z Księgi
Nagasha, Vlad najechał Stirland i zdewastował Ostenmark zanim zwrócił się ku
sercu Imperium. W 2025 r. IC, Vlad został jednak zabity przez Jereka Krugera,
Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerzy Białego Wilka. Nieszczęśliwie dla Imperium,
nawet śmierć nie mogła całkowicie powstrzymać Vlada. Zmasakrowane ciało Krugera
zostało odnalezione w lochach pod Ulricsbergiem rok później, obwieszczając
powrót Nieumarłego Hrabiego. Przez następne dwadzieścia pięć lat, armie Vlada
Nieumarłego plądrowały ziemie Imperium, aż w 2051 r. IC Wielki Hrabia Sylvanii
w końcu wywalczył sobie drogę do Altdorfu, gdzie przebywał Książę Ludwig, jeden
z trzech pretendentów do tytułu Imperatora. Oblężenie miasta ciągnęło się przez
wiele miesięcy, ale w najmroczniejszej godzinie, Wielki Teogonista Sigmara,
Wilhelm III, okrążył siły Vlada w morderczym uścisku i zrzucił go z murów
miasta, nabijając się razem z nim na zaostrzone pale na dole. Wraz z kolejną
śmiercią Vlada, wiele z Sylvańskiej Armii uległo rozpadowi w miarę jak moc nieczystego
czaru słabła. W świetle tych wydarzeń pozostałe siły Wampirów von Carstein
musiały wycofać się do swojego dominium raz jeszcze. Książę Ludwig poprowadził
swoje siły w pogoni za uciekającymi Nieumarłymi, ale jego rywale w walce o tron,
obawiając się, że jego zwycięstwo mogłoby dać mu niepodzielną władzę w
Imperium, zjednoczyli się przeciw niemu i powstrzymali go, przez co Lordowie
Sylvanii zdołali wycofać się do swoich krain i zregenerować siły.
Lata
później, Hrabia Konrad von Carstein ogłosił się dziedzicem Vlada i poprowadził
kolejną inwazję w stronę Imperium. Konrad był tak walecznym i zapalczywym Wampirem,
że dopiero zjednoczenie sił wszystkich trzech Imperatorów pozwoliło ostatecznie
pokonać jego siły. Sam Konrad von Carstein został posłany w zaświaty w czasie
bitwy o Mroczne Wrzosowisko w 2121r. IC, zabity przez Krasnoludzkiego Bohatera
Grufbada i przyszłego Hrabiego Marienburga, Helmara. Ostatnim i być może
najbardziej niebezpiecznym z Wampirzych Hrabiów był Mannfred von Carstein,
cichy, przebiegły i zdradziecki Wampir. Po śmierci Konrada von Carstein,
pozwolił on, by pretendenci do Tronu Imperium myśleli, że zagrożenie ze strony
Sylvanii zniknęło, czekając aż w Imperium na nowo wybuchnie Wojna Domowa. Kiedy
Hrabiowie Elektorzy po raz kolejny rzucili się sobie do gardeł, Mannfred
zaatakował, prowadząc swoje Nieumarłe legiony przez zimowy śnieg i lód do
Altdorfu, pokonując wszystkich przeciwników, którzy stawali na jego drodze.
Mannfred odnosił serię zwycięstw, dopóki Wielki Teogonista Sigmara, Kurt II,
nie pojawił się na murach obleganego miasta recytując Wielkie Zaklęcie
Rozproszenia. Widząc, że wiele z jego nieumartych żołnierzy obraca się w pył,
Mannfred rozkazał szybki odwrót. Po nieudanym ataku na Marienburg, Wampirzy
Hrabia został zmuszony do wycofania się do Sylvanii. Imperialna szlachta w
końcu odłożyła na bok swoje wewnętrzne swary i połączyła się by najechać
Sylvannię, kładąc kres zagrożeniu ze strony Wampirów von Carstein raz na
zawsze. Ostatecznie Mannfred został związany walką w Bitwie pod Hel Fenn w 2145
r. IC, gdzie Książe Martin ze Stirlandu ściął mu głowę. Za swój heroiczny czyn,
Hrabia Stirlandu objął we władanie ziemie Sylvanii, wchłaniając je do swojej
własnej prowincji i kończąc tym samym Wojny z Wampirami. Ciągle obecne
zagrożenie powrotu Wampirów nieco się oddaliło, ale mimo to zmarli pogrzebani w
Sylvańskiej ziemi nigdy nie mieli spocząć w pokoju. Chociaż teraz ogłoszona
częścią Stirlandu, to Sylvannia wciąż jest opustoszałą prowincją, gdzie łatwo o
gniew zmarłych, a w lasach czają się niepojęte okropieństwa.
Koniec
Dwudziestego Trzeciego wieku IC zwiastował nadejście jeszcze bardziej
przerażającego przeciwnika, który miał zagrozić wszystkim ludom Starego Świata,
tym razem maszerując z północy. Siły Bogów Chaosu narosły rosły niczym rak pod
skórą, karmione ofiarami ich wyznawców oraz hedonizmem Ludzkości w ciągu
ostatnich stuleci. Ręka Mrocznych Mocy zaczęła z wielką mocą działać na całym
Świecie Warhammera po raz kolejny. Zorze polarne były widoczne aż w położonym
daleko na południe Nuln, a omeny i znaki w świątyniach Imperium mówiły o
nadejściu czasów wielkiego niebezpieczeństwa. Kislevscy zwiadowcy donosili o
ogromnych hordach złożonych ze zwierzoludzi i demonów, zbierających się daleko
za tajgami Pustkowi Chaosu pod dowództwem potężnego Wojownika z północy,
Czempiona Chaosu Niepodzielnego, Asavara Kula, nazywanego Wszechwybrańcem.
Wielka Wojna przeciwko Chaosowi miała się niedługo rozpocząć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz